آدانی در مقابل آمبانی: آیا ثروتمندترین افراد هند بر سر 5G با هم مبارزه خواهند کرد؟ Vodafone برای دست و پنجه نرم کردن؟

ساکت تر از آن بود که ادامه داد. نابودی طولانی و وحشیانه سرمایه در صنعت مخابرات هند تازه شروع به باز کردن جای خود به دوره صلح و آرامش کرده بود. سه اپراتوری که در سال 2016 از این دوجین جان سالم به در بردند، باید قدردان پایان جنگ طاقت‌فرسا قیمت‌ها بوده باشند. سهم بازار پایدار و درآمد مناسب برای هر کاربر، دور بعدی سرمایه گذاری را پشتیبانی می کند.

تصور کنید که پس از این خبر که میلیاردر گوتام آدانی – مالک بندر و فرودگاه که هیچ ارتباط قبلی با مخابرات نداشته است – در مزایده این ماه برای طیف 5G پیشنهاد می دهد، اضطرابی را تصور کنید.

شش سال پیش، یک سرمایه دار دیگر – موکش آمبانی – بازار بی سیم هند را با داده های ارزان و تماس های رایگان مختل کرد. اکنون با 410 میلیون مشترک رهبر بازار است. خدماتی مانند تبلیغات دیجیتال، سلامت الکترونیک و آموزش تلفن همراه را به درآمدهای اصلی مخابرات اضافه کنید، جایی که هنوز چند سال دیگر به سودهای کلان باقی مانده است. همه گفته شد، Jio Platforms Ltd. از Ambani، که در آن Meta Platforms Inc. و شرکت آلفابت به گفته جفریس، یک شرکت 95 میلیارد دلاری است که 17 درصد بزرگتر از امپراتوری هیدروکربنی است که او از پدرش به ارث برده است.

آیا آمبانی اکنون باید برای حمله به آدانی آماده شود؟ آنها رقیبی هستند که تاکنون توانسته اند در مدارهای مختلف حرکت کنند. آمبانی برای رهایی از وابستگی بیش از حد این گروه به پالایش و پتروشیمی، مقیاسی را در مشاغل مصرفی مانند مخابرات و خرده فروشی ایجاد کرد. آدانی مشتریان صنعتی و تاسیساتی را در زمینه حمل و نقل، زغال سنگ و نیرو دنبال می کند. اما اکنون آنها جاه طلبی های همپوشانی دارند، به عنوان مثال در انرژی های تجدیدپذیر و رسانه ها. تحلیلگران Motilal Oswal در بمبئی یک “مصرف مصرف کننده” را در گروه آدانی می بینند که ممکن است فراتر از مالکیت برند شماره 1 روغن خوراکی کشور باشد. آیا مخابرات می تواند به میدان نبرد دو تن از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل شود؟

گروه آدانی چنین طرح هایی را رد می کند. تحلیلگران همچنین تردید دارند که این بخش ارزش جنگیدن را دارد. بانک آمریکا می‌گوید با توجه به تعرفه‌های پایین، فضای محدود برای تمایز، طیف ناکافی و بازگشت سرمایه ضعیف، هیچ مورد تجاری قابل قبولی برای هر شرکت مخابراتی غیر 4G در جابجایی مصرف‌کننده وجود ندارد. Jio و Bharti Airtel Ltd.، بازیکن شماره 2، در وضعیت مالی قوی قرار دارند. Vodafone Idea Ltd. به لطف کمک مالی دولت، از ورشکستگی یا کاهش فروش جلوگیری کرد – سرنوشتی که برای چندین بازیگر دیگر رقم خورد. اگر آدانی تصمیم بگیرد با خرید بازیکن شماره 3 به طور کامل وارد بازار مخابرات شود، همچنان به میلیاردها دلار سرمایه برای پر کردن سرمایه گمشده مخابرات نیاز دارد. و برای چه؟ فقط 2 دلار در ماه به ازای هر مشترک، جیو اکنون چه می کند؟ به نظر نمی رسد استفاده کارآمد از تامین مالی بدهی که غول آدانی را به حرکت در می آورد. تحلیلگران بانک آمریکا می گویند فرصت های جدید مخابراتی فقط در فضای سازمانی وجود دارد.

حمایت هایی برای این دیدگاه وجود دارد. برای یک چیز، 5G برای بازی جاه طلبانه انرژی های تجدیدپذیر آدانی مناسب خواهد بود. این تعهد سرمایه‌گذاری 70 میلیارد دلاری دو جنبه دارد: تولید انرژی پاک و سرمایه‌گذاری در مراکز داده – «بزرگ‌ترین صنعت انرژی بری که تا کنون وجود داشته است»، او در سال گذشته در مجمع اقتصادی هند بلومبرگ گفت. جفت کردن طیف پرسرعت با یک مرکز داده منطقی است.

سایر مشاغل داخلی، مانند یک برنامه فوق العاده برنامه ریزی شده نیز ممکن است سود ببرند. گروه آدانی در بیانیه‌ای اعلام کرد: ما در مزایده طیف 5G برای ارائه راه‌حل‌های شبکه خصوصی همراه با افزایش امنیت سایبری در فرودگاه، بنادر و لجستیک، تولید برق، انتقال، توزیع و عملیات‌های مختلف تولید شرکت می‌کنیم. هوای به دست آمده در حراج همچنین می تواند در آموزش، سلامت و توسعه مهارت استفاده شود. بنیانگذار و خانواده اش اخیراً اعلام کردند که 600 میلیارد روپیه (7.7 میلیارد دلار) به بنیاد آدانی اهدا خواهند کرد، بنیادی که سرمایه گذاری اجتماعی را هدایت می کند.

با این حال، مشخص نیست چرا آدانی می‌خواهد به این مزایده بپیوندد، در حالی که عملکرد آن – به عنوان یک شبکه غیرعمومی بسته – می‌تواند به مدت 10 سال بدون نیاز به پرداخت مجوز یا ورود رایگان، از دولت بخواهد طیفی را به او بدهد. محققان Jefferies گفتند: «طیف به دست آمده از طریق مزایده گران است زیرا واجد شرایط برای خدمات تجاری است. با توجه به اینکه آدانی این مسیر را در پیش گرفته است، جای تعجب است که آیا این یک ورود درب پشتی به بی سیم مصرف کننده نیست. آمبانی همان کتاب بازی را دنبال کرد. در سال 2010، او یک شرکت کوچک و ناشناخته را خریداری کرد که با ارائه پیشنهاد برنده برای ارائه اینترنت پهن باند (اما بدون تماس تلفنی) در سراسر هند، همه را شگفت زده کرد. در سال 2013، دولت به خدمات صوتی در این طیف اجازه داد و Reliance مجوز Pan-India را دریافت کرد. بنابراین آمبانی وارد مخابرات شد. هیچ چیز برای رد تکرار وجود ندارد – این بار از طرف رقیب او.

گمانه زنی در مورد نیات واقعی آدانی در مخابرات متوقف نخواهد شد حتی اگر نمایشی متواضعانه در حراج به نمایش بگذارد. اگر سرمایه‌دار 60 ساله نسل اول صنعتی از ایالت گجرات، نخست‌وزیر نارندرا مودی، بخواهد فقط مشتریان در سطح سازمانی را هدف قرار دهد، پس نباید 4 میلیارد دلار یا بیشتر برای خرید 100 مگا هرتز طیف در سراسر جهان خرج کند هند. . از سوی دیگر، اگر او واقعاً می خواهد وارد بی سیم مصرف کننده شود، اکنون برای نشان دادن کارت های خود زود است.

آمبانی پس از به دست آوردن این طیف در سال 2010، شش سال طول کشید تا شبکه خود را راه اندازی کند و همچنان رقبای خود را در چرت زدن گرفتار می کند. آیا ممکن است هدف نهایی آدانی سوء استفاده از خاطره بانکداران و سرمایه گذاران از قتل عام پس از ورود آمبانی در سال 2016 باشد؟ در تئوری، می تواند هزینه سرمایه کل صنعت را افزایش دهد – بازار را در مورد احتمال برخورد تایتان ها گمانه زنی کند. تنها تهدیدی که آدانی می‌تواند در نهایت پس از مشتری 2 دلاری در ماه ظاهر شود، می‌توانست سگ و بست وودافون ایده‌آل را ببیند که در این صورت می‌تواند بعداً به آن حمله کند. هیچ چیز برای این صنعت نگران‌کننده‌تر از دانستن این موضوع نیست که صلحی که به سختی به دست آمده احتمالاً طولانی نخواهد بود.

اندی موکرجی ستون نویس Bloomberg Opinion است که خدمات صنعتی و مالی در آسیا را پوشش می دهد. او قبلا برای رویترز، استریتز تایمز و بلومبرگ نیوز کار می کرد.