تلسکوپ هابل سحابی خرچنگ را که خانه تپ اختری است که 30 بار در ثانیه چشمک می زند! ناسا توضیح می دهد

تلسکوپ فضایی هابل تصاویر زیادی را ثبت کرده است که چیزهای جدیدی برای فاش کردن دارد. این تلسکوپ همچنین تصویری از سحابی سرطان گرفت که خانه تپ اختری است که به نظر می رسد 30 بار در ثانیه تپش دارد. تپ اخترها را می توان به عنوان هسته های ستارگانی فروپاشیده و به سرعت در حال چرخش که به نظر می رسد چشمک می زند، دانست. همچنین تپ اخترها برای اولین بار 55 سال پیش کشف شدند. هابل با اعلام همین موضوع در توییتی نوشت: «55 سال پیش، برای اولین بار تپ اخترها کشف شدند! تپ اخترها هسته های متلاشی شده و به سرعت در حال چرخش ستارگانی هستند که به نظر می رسد “چشمک می زنند” یا تپش دارند. این تصویر هابل سحابی سرطان را نشان می دهد که خانه تپ اختری است که به نظر می رسد 30 بار در ثانیه می تپد.

بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط ناسا، در سال 1054 ستاره شناسان چینی یک “ستاره مهمان” را مشاهده کردند که برای نزدیک به یک ماه در آسمان روز قابل مشاهده بود. “ستاره مهمان” که آنها مشاهده کردند در واقع یک انفجار ابرنواختری بود که سحابی سرطان را ایجاد کرد، یک باقیمانده به وسعت شش سال نوری از این رویداد خشونت آمیز. با قدر ظاهری 8.4 و در فاصله 6500 سال نوری از زمین در صورت فلکی ثور، سحابی سرطان را می توان با یک تلسکوپ کوچک مشاهده کرد و به بهترین شکل در ژانویه مشاهده می شود.

همچنین بخوانید: هنگامی که یک سیارک به زمین برخورد می کند؛ سپس این اتفاق افتاد

این سحابی توسط ستاره شناس انگلیسی جان بیویس در سال 1731 کشف شد و بعداً توسط چارلز مسیه مشاهده شد که آن را با دنباله دار هالی اشتباه گرفت. رصد مسیه از سحابی به او الهام بخش شد تا فهرستی از اجرام آسمانی ایجاد کند که ممکن است با دنباله دار اشتباه گرفته شوند.

این موزاییک بزرگ سحابی سرطان از 24 نوردهی مجزا که توسط هابل طی سه ماه گرفته شده است، جمع آوری شده است. رنگ‌های موجود در این تصویر دقیقاً با آنچه که با چشمان خود می‌بینیم مطابقت ندارند، اما آنها ایده‌ای از ترکیب این بدن ستاره‌ای دیدنی را ارائه می‌دهند. رشته های نارنجی بقایای پاره شده ستاره هستند و بیشتر از هیدروژن تشکیل شده اند. رنگ آبی در رشته های قسمت بیرونی سحابی نشان دهنده اکسیژن خنثی است. رنگ سبز یک گوگرد یونیزه شده است و قرمز نشان دهنده اکسیژن یونیزه مضاعف است. این عناصر در جریان انفجار ابرنواختر به بیرون پرتاب شدند.

همچنین بخوانید: ناسا می گوید سیارک PF به سمت زمین می چرخد! آیا فردا به سیاره زمین خواهد رسید؟

یک ستاره نوترونی به سرعت در حال چرخش (هسته فوق متراکم ستاره منفجر شده) در مرکز سحابی سرطان جاسازی شده است. الکترون‌هایی که با سرعت نور در اطراف خطوط میدان مغناطیسی ستاره می‌چرخند، نور آبی وهم‌آور درون سحابی را تولید می‌کنند. او افزود که ستاره نوترونی مانند یک فانوس دریایی، پرتوهای دوگانه ای از تابش ساطع می کند که به نظر می رسد هنگام چرخش 30 بار در ثانیه تپش دارد.