آیا سقوط تاریخی DART ناسا، مدار سیارک دیمورفوس را تغییر داد؟

همین چند ساعت پیش، ماموریت تاریخی DART ناسا به یک نتیجه هیجان انگیز و موفقیت آمیز رسید، زیرا فضاپیمای تعیین شده با سرعت 22500 کیلومتر در ساعت به سیارک دیمورفوس برخورد کرد. این ماموریت برای آزمایش قابلیت‌های دفاعی سیاره‌ای ناسا انجام شد. اگرچه خود سیارک تهدیدی برای زمین نیست، اما ماموریت آزمایشی باید به آژانس فضایی کمک کند تا داده‌های دنیای واقعی را جمع‌آوری کند تا ببیند در صورت برخورد یک فضاپیمای پرسرعت با آن، مدار یک سیارک تا چه اندازه می‌تواند جابجا شود. اما این داده ها ممکن است تا چند روز آینده به طور کامل در دسترس نباشند. پس چه زمانی می توانیم به طور واقع بینانه انتظار داشته باشیم که بدانیم آیا فضاپیما قادر به تغییر مدار سیارک بوده است یا خیر؟ بخوانید تا متوجه شوید.

دیمورفوس یک سیارک با عرض 160 متر است که به دور سیارکی بزرگتر (780 متر عرض) به نام دیدیموس می چرخد. یکی از دلایل انتخاب این سیارک به دلیل مدار کوچکتر و قابل مشاهده آن است که ارزیابی و مشاهده تغییراتی را که می تواند توسط فضاپیما ایجاد شود آسان تر می کند. انتظار می رود برخورد فضاپیما دیمورفوس را به سمت دیدیموس سوق دهد و مدار آن را تغییر دهد و زمان مداری آن را افزایش دهد. اما مدتی طول می کشد تا بتوانیم واقعاً این تغییر را مشاهده کنیم.

«مثل آسیب رساندن به ساعت شماست و کمی سریع شروع به کار می کند. تام استاتلر، دانشمند برنامه DART در دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا، توضیح می‌دهد که ممکن است در یکی دو روز اول متوجه آن نشوید، اما بعد از چند هفته متوجه خواهید شد که دیگر زمان مناسب را حفظ نمی‌کند. Space.com در یک کنفرانس مطبوعاتی گزارش داد.

چه زمانی می توانیم تاثیر ماموریت DART ناسا را ​​ببینیم؟

دلیل زمان صرف شده واضح است. تنها پس از اینکه سیارک به طور قابل توجهی در مسیر حرکت خود حرکت کرد، می توان تعیین کرد که آیا مسیر آن تغییر کرده است یا خیر. و مشاهده بسیار مهم است. این به این دلیل است که ناسا فقط یک ایده بسیار تقریبی از تغییری که می تواند ایجاد کند دارد. بقیه به خواص Dimorphos بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر سیارک یک بلوک سنگی جامد باشد، برخورد بزرگی را مشاهده خواهد کرد، اما اگر از سنگریزه ها و خاک تشکیل شده باشد، ممکن است مقداری از برخورد توسط سیارک جذب شود. ناسا گفت که اگر این برخورد بتواند زمان مداری دیمورفوس را 73 ثانیه افزایش دهد، یک ماموریت موفق در نظر گرفته می شود. با این حال، تخمین زده می شود که فضاپیما ممکن است نزدیک به 10 دقیقه از زمان مداری خود را صرف کرده باشد.

هنگامی که دیمورفوس از مقابل دیدیموس که از زمین دیده می شود، راه می رود، تلسکوپ ها زمان کسوف را رصد خواهند کرد. ظرف چند روز یا چند هفته، ما شاهد شروع آنها خارج از برنامه خواهیم بود. من شخصاً تعجب می کنم اگر یک ماه بگذرد و ما تشخیص واضحی از این تغییر نداشته باشیم. اما ما نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم.»

بنابراین به نظر می رسد نزدیک به یک ماه طول بکشد تا واقعاً میزان برخورد فضاپیما را بدانیم. در صورت موفقیت، بدون شک به یکی از قدرتمندترین ابزارها برای محافظت در برابر صخره های فضایی خطرناک تبدیل خواهد شد.