برای اولین بار، تلسکوپ فضایی هابل ناسا به طور مستقیم جرم یک کوتوله سفید منفرد را اندازه گیری کرد.

تلسکوپ فضایی هابل ناسا اولین بار دیگر را به فهرست خود اضافه کرد. ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل برای اولین بار به طور مستقیم جرم یک کوتوله سفید جدا شده – هسته بازمانده یک ستاره سوخته خورشید مانند را اندازه گیری کردند. محققان تشخیص دادند که جرم کوتوله سفید 56 درصد جرم خورشید است. این با پیش‌بینی‌های نظری قبلی درباره جرم کوتوله سفید مطابقت دارد و نظریه‌های کنونی را در مورد چگونگی رشد کوتوله‌های سفید به عنوان محصول نهایی تکامل یک ستاره معمولی تأیید می‌کند. در گزارش ناسا آمده است که این مشاهدات منحصربه‌فرد بینشی در مورد نظریه‌های مربوط به ساختار و ترکیب کوتوله‌های سفید ارائه می‌کند.

تاکنون، اندازه‌گیری‌های قبلی جرم کوتوله‌های سفید از مشاهدات کوتوله‌های سفید در سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی جمع‌آوری شده است. با مشاهده حرکت دو ستاره که در یک مدار می چرخند، می توان از فیزیک ساده نیوتنی برای اندازه گیری جرم آنها استفاده کرد. با این حال، اگر ستاره همراه کوتوله سفید در مداری طولانی صدها یا هزاران سال باشد، این اندازه گیری ها می تواند نامشخص باشد. حرکت مداری را فقط می توان با تلسکوپ بر روی یک برش کوتاه از حرکت مداری کوتوله اندازه گیری کرد.

برای این کوتوله سفید بدون همراه، محققان مجبور شدند از ترفندی به نام میکرولنزینگ گرانشی استفاده کنند. نور یک ستاره پس‌زمینه توسط تاب گرانشی فضا از ستاره کوتوله پیش‌زمینه کمی منحرف شد. با عبور کوتوله سفید از مقابل ستاره پس زمینه، میکرولنزینگ باعث شد که ستاره به طور موقت از موقعیت واقعی خود در آسمان جابجا شده باشد.

نتایج در اعلامیه های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم گزارش شده است. نویسنده اصلی پیتر مک گیل، سابقاً از دانشگاه کمبریج (اکنون مستقر در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز) است. سازمان تحقیقات فضایی گزارش داد: «مک گیل از هابل برای اندازه‌گیری دقیق میزان نور یک ستاره دوردست به دور کوتوله سفید معروف به LAWD 37 استفاده کرد که باعث می‌شود ستاره پس‌زمینه به طور موقت موقعیت ظاهری خود را در آسمان تغییر دهد.»

بقایای در حال فروپاشی ستاره ای که 1 میلیارد سال پیش سوخته است، LAWD 37، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است، زیرا تنها 15 سال نوری از ما در صورت فلکی مسکا فاصله دارد. مک گیل گفت: «از آنجایی که این کوتوله سفید نسبتاً به ما نزدیک است، ما داده‌های زیادی در مورد آن داریم—ما اطلاعاتی در مورد طیف نور آن داریم، اما قطعه گمشده پازل اندازه‌گیری جرم آن است».

این تیم به لطف رصدخانه فضایی Gaia متعلق به ESA که اندازه گیری های بسیار دقیقی از نزدیک به 2 میلیارد موقعیت ستاره را انجام می دهد، روی کوتوله سفید متمرکز شد. از مشاهدات چندگانه گایا می توان برای ردیابی حرکت یک ستاره استفاده کرد. بر اساس این داده ها، ستاره شناسان توانستند پیش بینی کنند که LAWD 37 در نوامبر 2019 برای مدت کوتاهی از مقابل یک ستاره پس زمینه عبور می کند.

زمانی که این موضوع شناخته شد، هابل برای اندازه‌گیری دقیق چگونگی انحراف موقت ستاره پس‌زمینه در آسمان در طول گذر کوتوله سفید در طول چندین سال مورد استفاده قرار گرفت.