تصویر روز نجوم ناسا 24 آوریل 2023: آنچه مرگ ستاره پشت سر گذاشت – یک ابرنواختر
هنگامی که یک ستاره در حین مرگ خود منفجر می شود، به عنوان یک ابرنواختر شناخته می شود و این بزرگترین انفجاری است که تاکنون در فضا رخ داده است. به گفته ناسا، ابرنواختر زمانی رخ می دهد که در هسته یا مرکز یک ستاره تغییری ایجاد شود. یک تغییر می تواند به دو روش مختلف رخ دهد که هر دو منجر به یک ابرنواختر می شود. اگرچه یک ابرنواختر فقط برای مدت کوتاهی رخ می دهد، اما می تواند چیزهای زیادی در مورد جهان به دانشمندان بگوید. دانشمندان با مطالعه ابرنواخترها، این حقیقت را نیز روشن کرده اند که ما در جهانی در حال انبساط زندگی می کنیم.
تصویر روز نجوم ناسا CTB-1 است که به عنوان باقیمانده ابرنواختر مدولا نیز شناخته می شود. به گفته ناسا، این یک حباب کیهانی نادر و بقایای یک انفجار ابرنواختری است که فقط 10000 سال پیش رخ داد. باقیمانده ابرنواختر سحابی مدولا به دلیل شکل مغز مانند آن نامگذاری شده است و در صورت فلکی Cassiopeia قرار دارد.
این عکس توسط کیمبرلی سیبالد، عکاس نجومی با تلسکوپ در Seven Persons، آلبرتا، کانادا گرفته شده است.
توضیحات تصویری از ناسا
این سحابی غیرعادی چه قدرتی دارد؟ CTB-1 پوشش در حال انبساط گاز است که پس از انفجار یک ستاره عظیم در صورت فلکی Cassiopeia در حدود 10000 سال پیش باقی مانده است. ستاره احتمالاً زمانی منفجر شد که عناصری در نزدیکی هسته‌اش تمام شد که می‌توانست با همجوشی هسته‌ای فشار تثبیت‌کننده ایجاد کند. بقایای ابرنواختر حاصل که سحابی مدولا نام دارد، هنوز در نور مرئی ناشی از گرمای حاصل از برخورد آن با گاز بین‌ستاره‌ای محدود می‌درخشد.
با این حال، اینکه چرا این سحابی در نور پرتو ایکس نیز می درخشد، همچنان یک راز باقی مانده است. یک فرضیه حاکی از آن است که یک تپ اختر پرانرژی به طور مشترک ایجاد شده است و سحابی را با یک باد سریع و متحرک به بیرون تغذیه می کند. به دنبال این هدایت، اخیراً یک تپ اختر در امواج رادیویی کشف شد که به نظر می‌رسید در اثر انفجار ابرنواختر با سرعت بیش از 1000 کیلومتر در ثانیه به بیرون پرتاب شده است. اگرچه سحابی مدولا به بزرگی یک ماه کامل به نظر می رسد، اما آنقدر کم نور است که برای ایجاد این تصویر مشخص شده، ساعت های زیادی در معرض تلسکوپ در Seven Persons، آلبرتا، کانادا قرار گرفت.