تکان دهنده! اولین سیارک در مدار زهره مشاهده شد. با سیارک منحصر به فرد 2020 AV2 آشنا شوید

منبع بیشتر سیارک های منظومه شمسی ما در کمربند سیارک ها یافت می شود. این منطقه که تقریباً بین مدار سیارات مشتری و مریخ قرار دارد، خانه سیارک‌هایی با اندازه‌های مختلف از سنگریزه تا یک سیاره کوتوله (950 کیلومتر عرض سرس) است. و برای سال‌ها، دانشمندان می‌دانستند که بیشتر سیارک‌ها یا از کمربند سیارک‌ها می‌آیند یا به کمربند سیارک‌ها می‌آیند یا در اثر کشش گرانشی مشتری به بیرون پرتاب شده‌اند و در قسمتی دوردست از منظومه شمسی گیر افتاده‌اند. با این حال، این تصور پس از مشاهده یک سیارک که به طور کامل در مدار زهره قرار دارد، از بین رفت. این اکنون دانشمندان را مجبور کرده است که این واقعیت را بپذیرند که ممکن است طبقه بندی های متفاوتی از سیارک ها در منظومه های سیاره ای مختلف وجود داشته باشد.

اولین سیارک در زهره به مجموعه جدیدی از سنگ های فضایی اشاره می کند

بر اساس مطالعه اخیر منتشر شده در ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی، سیارک 2020 AV2 در حال تغییر دیدگاه دانشمندان به خوشه های سیارکی است. این سنگ فضایی برای اولین بار در سال 2020 با استفاده از تلسکوپ ساموئل اوشین در رصدخانه پالومار مشاهده شد، اما مدار آن در آن زمان ناشناخته بود. پس از جمع آوری داده ها در یک دوره زمانی مشخص شد که این سیارک کاملاً در مدار زهره به دور خورشید می چرخد.

اگر متوجه نشدید که چرا مهم است، اجازه دهید توضیح دهیم. فرضیه فعلی این است که سیارک ها یا ذرات غبار اولیه منظومه شمسی هستند که نمی توانند به سیاره تبدیل شوند یا نتیجه برخوردهای زیادی هستند که در منظومه شمسی در فرآیند ساخت سیارات رخ داده است. این سنگ ها در ابتدا شروع به چرخش به دور خورشید کردند، اما پس از آن، به دلیل کشش گرانشی قوی مشتری، شروع به تجمع در فضای بین مشتری و مریخ کردند. برخی از سیارک‌های بزرگ‌تر که از این کشش جدا شده‌اند و شروع به چرخش به دور خورشید کرده‌اند، همچنان به کمربند سیارک‌ها بازخواهند گشت. به همین دلیل است که بیشتر سیارک هایی که به زمین نزدیک می شوند یا به سمت خورشید یا کمربند سیارک ها حرکت می کنند.

به همین دلیل است که سیارک ها بسیار نزدیک به زهره هستند، تعجب آور است، زیرا زهره نباید میدان گرانشی آنقدر قوی داشته باشد که سیارک ها را در منظومه خود داشته باشد. و با این حال، این دقیقاً همان چیزی است که در اینجا اتفاق می افتد.

رابرت جدیک از دانشگاه هاوایی به Sky & Telescope گفت: «تئوری فعلی این است که سیارک‌ها در مدارهای داخلی زمین و زهره از کمربند اصلی به مدارهای درون منظومه شمسی عمدتاً از طریق فعل و انفعالات گرانشی با سیارات مهاجرت کردند.