دو دنباله دار که توسط خورشید غرق شده بودند به صورت زنده توسط فضاپیمای SOHO ناسا ضبط شدند.

ناسا اخیرا فیلمی از سقوط دو دنباله دار به خورشید در روز شنبه به اشتراک گذاشته است. تاج‌نگار توسط فضاپیمای رصدخانه خورشیدی و هلیوسفر (SOHO) که توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا در سال 1995 به فضا پرتاب شد، ضبط شد. این فیلم نشان می‌دهد که دو دنباله‌دار کروتز سولار گریزر قبل از غرق شدن توسط ستاره غول‌پیکر به سمت خورشید حرکت می‌کنند. با این حال، نگاهی دقیق تر به تاج نگاری نشان می دهد که دنباله دار توسط یک همراه کوچکتر دنبال می شود. کارل باتامز از آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده همین موضوع را از طریق توییتی به اشتراک گذاشت. او نوشت: “دنباله دار درخشان دیروز معلوم شد که همراه سربی کوچک تری دارد. این به خصوص غیرعادی نیست – من تخمین می زنم که حداقل 30٪ از عینک های آفتابی واقعا درخشانی که در SOHO/LASCO می بینیم، در نهایت یک همراه کوچک پیشرو یا آخر دارند.

آب و هوا com به اشتراک گذاشت که اعتقاد بر این است که دنباله دارها توسط دمای سوزان خورشید تبخیر شده اند که به 5778 کلوین یا 9941 درجه فارنهایت می رسد.

کروتز گروهی از دنباله دارها با مداری بسیار مشابه هستند که به سمت خورشید می افتند. تصور می‌شود که همه آنها از یک دنباله‌دار اجدادی می‌آیند که شکسته شد و هزاران قطعه دنباله‌دار کوچک‌تر را تشکیل داد.

تاباره گالاردو، اخترشناس از دانشگاه یونیورسیاد د لا رپوبلیکا در این باره می‌گوید: «آنچه دنباله‌دارهای کروتز را غیرعادی می‌کند این است که همگی آنها مدار مشابهی (یا بسیار نزدیک) دارند، بنابراین ما فکر می‌کنیم که آنها تکه‌هایی از یک دنباله‌دار والد هستند که قبلا شکسته شده است. اروگوئه نیوزویک.

از آنجایی که اعتقاد بر این است که این دنباله دار مولد پرتوهای خورشیدی کروتز است، دانشمندان تخمین می زنند که این دنباله دار احتمالاً بیش از 75 مایل قطر داشته است.

SOHO از زمان راه اندازی خود در سال 1995، بیش از 4000 قطعه کروز را مشاهده کرده است که به خورشید می افتند.

دنباله‌دارهای درخشان دیگری که با شراره‌های خورشیدی کروز مرتبط بوده‌اند عبارتند از: دنباله‌دار بزرگ ۱۸۴۳، دنباله‌دار بزرگ ۱۸۸۲ و X/1106 C1.