دید بیگ تک از متاوره ضعیف است. در اینجا چیزی است که او نیاز دارد

علی‌رغم این واقعیت که دره سیلیکون میلیاردها دلار را در متاوره سوزانده است، تجسم‌های کنونی این ایده برای عموم مردم تا حد زیادی جذابیتی ندارد – و فهمیدن دلیل آن آسان است. بین چشم انداز ضعیف متا از رویارویی های واقعیت مجازی و شهرهای دیجیتالی به طرز عجیبی خالی از دسنترالند، فراجهان در حال حاضر چیز زیادی برای ارائه ندارد.

اما فقط به این دلیل که چشم انداز Big Tech از متاورژن در حال از هم پاشیدن است به این معنی نیست که نمی توان آن را بهبود بخشید. بنابراین با روحیه ارائه انتقاد سازنده، از کارکنان DT پرسیدیم که می‌خواهند در متاورس چه چیزی ببینند. چه ویژگی‌ها، عناصر یا آرمان‌هایی در فراجهانی که امروزه وجود دارد، وجود ندارد؟ نظر تیم تحریریه DT در اینجا آمده است:

فضایی واقعاً به هم پیوسته

آنچه که متاورس را به چنین وعده قانع کننده ای روی کاغذ تبدیل می کند، ایده یک فضای دیجیتالی به هم پیوسته است. در بهترین حالت، به عنوان یک نسخه سه بعدی از اینترنت عمل می کند، که در آن می توانید به طور یکپارچه بین فضاها و تجربیات مختلف گشت و گذار کنید. با این حال، این ایده هنوز در هیچ چشم انداز شرکتی فعلی از فناوری تحقق نیافته است. جهان متا تا حد زیادی به عنوان یک باغ دیواری ارائه می شود که با دنیای خارج از متا ایجاد شده تعامل زیادی ندارد. در حال حاضر، نمی توانید متا آواتار خود را پورت کنید و در Roblox یا VR Chat برقصید.

برای اینکه متاورس واقعاً کار کند، شرکت‌ها باید مایل به همکاری با یکدیگر باشند تا تخصص خود را زیر یک سقف جمع کنند – و این کار دشواری در یک جامعه سرمایه‌داری است. اگر متا در این فضا پیشگام باشد، آیا حاضر است با اپیک گیمز، شرکت دیگری که مدت‌هاست هدف خود را برای ساختن نسخه‌ای از متاورس اختصاص داده، دست به دست هم دهد؟ رقابت شرکتی باید کنار گذاشته شود تا به سمت یک هدف مشترک حرکت کند… و این شاید علمی ترین بخش کل این گفتگو باشد.

– جیووانی کولانتونیو، ویرایشگر بازی

سخت افزار پیشرفته تر

نه، برای بازدید از متاورس نیازی به استفاده از هدست ندارید، اما قطعاً حس علمی تخیلی خاصی در آن وجود دارد، و شکی نیست که یک محیط CG واقعاً خوب طراحی شده، وقتی از طریق هدست VR مشاهده می‌شود، فوق‌العاده غوطه‌ور است. به جز، متأسفانه، هدفون‌هایی که ساعت‌ها استفاده و استفاده از آن‌ها راحت باشد، هنوز وجود ندارند.

اگر قرار است از متاورس استفاده کنم و این رویاهای علمی تخیلی را زندگی کنم، تجربه کامل را می‌خواهم و برای این منظور حاضرم هدفون بپوشم – نه هدفون‌هایی که به بینی‌ام آسیب می‌زنند، روی صورتم می‌لغزند، آنقدر سنگین هستند. احساس می کنم گربه ای که روی جمجمه ام نشسته است، نمی توان آن را در هر جایی به جز در خانه پوشید، هزینه زیادی دارد، مضحک به نظر می رسد و با عینک من ویران می کند. نرم‌افزار جالب به سخت‌افزار جذابی نیاز دارد، به همین دلیل است که برنامه‌ها روی تلفن‌ها و تبلت‌های ما بسیار موفق هستند. متاورس قبل از اینکه برای ترسیم آماده شوم به آیفون خود نیاز دارد.

– اندی باکسال، نویسنده ارشد

هدفی که توسط یک شرکت اختراع نشده است

من مدام تولد متاورس را در مقایسه با تولد اینترنت می شنوم. این قیاس در سطوح بسیار زیادی برای فهرست کردن شکسته شده است، اما من روی مهمترین آنها تمرکز می کنم: اینترنت اولیه چیزهایی را ساخته است. مردم برای کشتن غریبه ها در سراسر جهان به صورت آنلاین هجوم می آورند عذاب، تجارت نرم افزارهای غیرقانونی را انجام دهید و با افراد عجیب و غریب مانند خودشان ارتباط برقرار کنید. فروخته شد؛ ما فقط به شرکت هایی نیاز داشتیم که پلتفرم های آن را بسازند.

در مقابل، متاورزی که متا تصور می‌کند، سکویی در جستجوی هدف باقی می‌ماند. اگر سخت‌افزار VR را به تعداد کافی منحرف با استعداد با مهارت‌های کدنویسی بدهید، آن‌ها درست مانند 30 سال پیش متوجه خواهند شد. اما رشد ارگانیک آهسته، نامرتب است و تضمینی برای کسب درآمد سهامداران نیست. تا زمانی که متا اصرار دارد که آن را از بالا به پایین بسازد تا پول شما را استخراج کند، فراجهان همیشه محکوم است که بیشتر شبیه مرکز خرید آمریکا باشد تا منظره شهری پر جنب و جوش که همه ما آرزوی آن را داریم.

– نیک موکی، مدیر ویرایشگر

خیره کننده، برخی از ویژگی های علمی تخیلی

اگر فناوری بزرگ از ما می‌خواهد باور کنیم که متاورس آینده ارتباطات شخصی و حرفه‌ای است، پس چیزی را به ما می‌دهد که گامی افزایشی به سمت آینده‌ای که با آن آشنا هستیم – در فیلم‌های علمی تخیلی، تلویزیون، ادبیات یا بازی‌ها کمک زیادی به برد ما خواهند کرد. ممکن است تا اعلام «به مادرم زنگ بزن» و اینکه بتوانیم با هولوگرام او در حین آماده کردن شام ارتباط برقرار کنیم فاصله داریم، اما برخی گام‌های قابل توجه به سمت این نوع فناوری اصلی و در دسترس آینده، ایده یک فناوری گسترده را ایجاد می‌کند. متاواژه ای را به هم مرتبط می کند که برای مردم عادی بی نهایت جذاب تر است.

چیزی به ما بدهید که به ما اجازه دهد خودمان را در جهان های آینده ای که سال ها در داستان های علمی تخیلی دیده ایم ببینیم، و پذیرش پتانسیل ضمنی Metaverse آسان تر خواهد بود.

– ریک مارشال، سردبیر

فضاها و تعاملات غیر پولی

یکی از چیزهایی که واقعاً من را در مورد نسخه‌های موجود ما از متاورس ناامید می‌کند این است که همه آنها منظره‌های جهنمی ابرسرمایه‌داری هستند. به نظر می رسد که همه چیز به کیف پول رمزنگاری شما متصل است، که توسط NFT ها تامین می شود و برای تراکنش هایی که در نوعی بلاک چین ثبت و نظارت می شوند، تنظیم شده است. گویی همه چیز توسط «کارآفرینان» ورشکسته خلاقانه اختراع شده است که بیشتر به سود بردن علاقه دارند تا ساختن یک جهان دیجیتال پر جنب و جوش که خلاقیت انسان را از محدودیت های دنیای فیزیکی رها می کند.

شما را نمی‌دانم، اما من علاقه‌ای به فرا وجهی ندارم که بر اساس مصرف‌گرایی، روابط مبادله‌ای، و پلت‌فرم‌های نئوفئودالی ساخته شده باشد، جایی که هر کاری که انجام می‌دهم در نهایت به نتیجه نهایی برخی شرکت‌های بزرگ می‌پردازد. من نمی‌خواهم در دنیای مجازی قرار بگیرم که به سادگی بدترین بخش‌های دنیای واقعی را منعکس یا تقویت می‌کند. من چیز متفاوتی می‌خواهم – یا اگر ممکن است اینقدر جسور باشم – چیزی بهتر. اگر فناوری بزرگ بخواهد یک فراجهان معنادار ایجاد کند، باید به پول فکر نکند و به این فکر کند که اگر پول بخشی از معادله نبود، دنیا چگونه می شد.

– درو پریندل، سردبیر ارشد

توصیه های سردبیران