رئیس دیوان عالی ایالات متحده با احتیاط به استفاده از هوش مصنوعی در دادگاه ها می پردازد
روز یکشنبه، جان رابرتز، رئیس قاضی، در گزارش سالانه ای که هیچ اشاره ای به اخلاق دیوان عالی یا جنجال های حقوقی مربوط به دونالد ترامپ نکرد، بر وعده ها و کاستی های هوش مصنوعی در دادگاه های فدرال تمرکز کرد.
رابرتز با توصیف هوش مصنوعی به عنوان “آخرین مرز فناوری”، مزایا و معایب محتوای تولید شده توسط رایانه را در حرفه حقوقی مورد بحث قرار داد. اظهارات او تنها چند روز پس از آخرین مورد استنادات قانونی جعلی ایجاد شده توسط هوش مصنوعی است که در پرونده ای مربوط به مایکل کوهن، وکیل سابق ترامپ، به سوابق رسمی دادگاه راه یافت.
رابرتز در گزارش پایان سال خود نوشت: “همیشه ایده بدی است” و اشاره کرد که “هر گونه استفاده از هوش مصنوعی مستلزم احتیاط و فروتنی است.”
با این حال، در همان زمان، رئیس دادگستری اذعان کرد که هوش مصنوعی میتواند دسترسی افراد بدون پول زیادی را به دادگاه آسانتر کند. رابرتز نوشت: “این ابزارها پتانسیل مطلوبی برای پل زدن هرگونه عدم تطابق بین منابع موجود و نیازهای فوری در سیستم قضایی ما دارند.”
این گزارش در پایان سالی منتشر شد که در آن مجموعهای از داستانها عملکردهای اخلاقی قضات را زیر سوال بردند و دادگاه با تصویب اولین آییننامه رفتاری خود به منتقدان پاسخ داد. بسیاری از این داستانها بر روی قاضی کلارنس توماس و عدم افشای سفر، مهماننوازیهای دیگر و روابط مالی اضافی با کمککنندگان محافظهکار ثروتمند، از جمله هارلان کرو و برادران کوخ، متمرکز بود. اما قاضی ساموئل آلیتو و سونیا سوتومایور نیز تحت نظر قرار گرفته اند.
این کشور همچنین در حال وارد شدن به آغاز سال انتخاباتی است که به نظر میرسد دادگاه را به نوعی درگیر پروندههای جنایی جاری علیه ترامپ و تلاشها برای دور نگهداشتن رئیسجمهور جمهوریخواه سابق از انتخابات 2024 کند.
رابرتز، همراه با هشت همکارش، تقریباً هرگز درباره پروندههایی که در دادگاه عالی هستند یا به نظر میرسد به آنجا بروند، بحث نمیکند. در گزارشهای گذشته، او از افزایش امنیت و افزایش حقوق برای قضات فدرال حمایت کرده است، از قضات و دستیاران آنها برای رسیدگی به همهگیری ویروس کرونا قدردانی کرده و جنبههای دیگر تغییرات فناوری در دادگاهها را برجسته کرده است.
رابرتز یک بار داوران را با داورانی مقایسه کرد که توپ می پردازند و ضربه می زنند اما قوانین را رعایت نمی کنند. او در آخرین گزارش خود به ورزش متفاوتی یعنی تنیس روی آورد تا تاکید کند که تکنولوژی به این زودی ها جایگزین داوران نخواهد شد.
در بسیاری از تورنمنتهای تنیس، فناوری نوری، به جای خطوط انسانی، اکنون تعیین میکند که “آیا با سرعت 130 مایل در ساعت، سرویسها در داخل یا خارج باشد. این تصمیمها شامل دقت تا میلیمتر است. و هیچ قضاوتی وجود ندارد؛ توپ یا ضربه میخورد یا نه. بر خلاف آن، رابرتز نوشت: تصمیمات قانونی اغلب شامل مناطق خاکستری است که هنوز نیاز به اعمال قضاوت انسانی دارند.
رابرتز با احتیاط به رشد استفاده از هوش مصنوعی در دادگاه ها نوشت: «پیش بینی می کنم که قضات انسانی برای مدتی در اطراف باشند. اما من با اطمینان یکسان پیشبینی میکنم که کار قضایی – بهویژه در سطح قضایی – بهطور قابلتوجهی تحت تأثیر هوش مصنوعی قرار خواهد گرفت.»