سلام! یک گلوله آتشین سیارکی 3 فوتی در 12 فوریه آسمان اروپا را روشن کرد

یک سیارک با عرض 3 فوت آسمان اروپا را در 12 فوریه روشن کرد که به یک توپ آتشین تبدیل شد. اگرچه سیارک ها اغلب به زمین نزدیک می شوند، اما به ندرت به اندازه ای نزدیک می شوند که باعث آسیب احتمالی شوند. احتمال برخورد سیارک ها به سطح حتی کمتر است. اما این بدان معنا نیست که این سنگ های فضایی هرگز به زمین برخورد نمی کنند. در واقع، یک سیارک کوچک به شهر چلیابینسک در روسیه برخورد کرد و میلیون ها خسارت وارد کرد و بیش از 1400 زخمی در 15 فوریه 2013 برجای گذاشت.

تقریباً یک دهه بعد، یک سیارک با عرض 3.2 فوت به توپ آتشینی بر فراز آسمان اروپا تبدیل شد، جایی که ستاره شناسان و ناظران آسمان از آن عکس گرفتند. اولین بار توسط کریستین سارنکی با یک تلسکوپ 2 فوتی در ایستگاه Piszkesteto رصدخانه Konkoly، واقع در حدود 100 کیلومتری شمال شرقی بوداپست، کشف شد. سپس این اطلاعات ساعاتی قبل از برخورد به آژانس فضایی اروپا (ESA) منتقل شد. این سیارک که SAR 2667 نام دارد، در 12 فوریه حوالی ساعت 22:00 به وقت شرق در جو فرو رفت.

سارنچکی به ترزا پولتارووا، نویسنده ارشد Space.com گفت: “من این بدن کوچک را طی یک NEO معمولی کشف کردم. [near Earth object] من شکار می کنم بلافاصله مشخص شد که یک NEO است، اما در آسمان سرعت خاصی نداشت زیرا مستقیم به سمت ما حرکت می کرد و ضعیف بود.

به گفته آژانس فضایی اروپا، این تنها هفتمین بار است که برخورد یک سیارک با پیش‌بینی قبلی که توسط سارنچکی انجام شده بود، پیش‌بینی می‌شود. ESA در توییتی نوشت: “esaoperations@ یک شهاب‌سنگ 1 متری را قبل از ورود به جو زمین بر فراز شمال فرانسه در اوایل صبح امروز گزارش داد: تنها هفتمین باری است که برخورد #سیارک پیش‌بینی شده است – اما نشانه‌ای از پیشرفت سریع در قابلیت‌های تشخیص جهانی است!

فناوری های ناسا برای مطالعه سیارک ها استفاده می شود

ناسا نه تنها از تلسکوپ‌ها و رصدخانه‌های فضایی خود مانند NEOWISE برای رصد و مطالعه سیارک‌های دوردست، بلکه از تلسکوپ‌های زمینی مختلفی مانند آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما (ALMA) واقع در منطقه آنتوفاگاستا در صحرای آتاکاما در شیلی استفاده می‌کند.

ناسا از سیستم آخرین هشدار برخورد سیارک به زمین (ATLAS) خود برای اسکن آسمان شب برای اجسام متحرک و گزارش تشخیص احتمالی سیارک ها استفاده می کند، در حالی که برخی از رصدخانه های فضایی از حسگرهای فروسرخ برای تشخیص سیارک ها و ویژگی های آنها استفاده می کنند.