غرغر الون ماسک در توییتر هرگز قرار نبود در بریتانیا اتفاق بیفتد

رژیم تصاحب بریتانیا با خریداران سهام خصوصی مهربان نبوده است. پس از خرید تلخ شرکت کرافت فودز، این امر حتی دشوارتر شد. اما آیا قوانین آن بیش از حد محدود کننده است؟

اگر بازار مالی اهرمی بهبود یابد، سهام بریتانیا باید شکار اصلی بخش سهام خصوصی باشد. با این حال قوانین محلی M&A اغلب به عنوان یک کشش در نظر گرفته می شوند.

بلر جاکوبسون، یکی از رئیس بخش اعتبار اروپا در Ares Management، هفته گذشته در نشست فایننشال تایمز گفت که “همه چیز در بریتانیا فروخته می شود” و پوند ضعیف یک مزیت برای وجوه دلاری آمریکا است. در همان زمان، او هشدار داد که مذاکره در مورد الزامات تصاحب رگولاتور ممکن است دشوار باشد.

این یک مشاهده رایج از صنعت خرید است. تراکنش‌های بریتانیا توسط یک «کد» 433 صفحه‌ای کنترل می‌شوند که توسط پنل تصاحب اجرا می‌شود. کوچکترین دم از یک پیشنهاد ممکن و تنظیم کننده، خریدار بالقوه را مجبور می کند تا علاقه خود را روشن کند. پس از محاصره مخرب چهار ماهه Cadbury، قانونی معرفی شد که به موجب آن پیشنهاد دهندگان را ملزم می‌کرد تا هر پیشنهادی را ظرف 28 روز رسمی کنند، مگر اینکه هدف تصاحب از تمدید آن راضی باشد.

مهمتر از همه، خریدارها باید قبل از ارائه یک پیشنهاد رسمی، وجوهی را تضمین کرده باشند – که توسط مشاورانشان تضمین شده است.

یک خریدار شرکتی با پول نقد در دست، روابط بانکی در محل و امکان پرداخت برای خرید از طریق سهام خود، با هیچ یک از این موارد زیاد مرحله‌ای نخواهد شد. اما این موضوع با توجه به اتکای آن به مقادیر هنگفت بدهی، چالشی برای سهام خصوصی است. اگر معامله ای از بین برود، ساعت شروع به تیک تاک شدن می کند و زمان زیادی برای پایان دادن به لاستیک ها و تامین منابع مالی وجود ندارد. پس بحث این است که قوانین باعث می‌شود شرکت‌های خریدار از معاملات پرمخاطره‌تر دوری کنند تا تلاش کنند و سپس شکست نخورند.

با این حال، کنترل‌ها و تعادل‌های بریتانیا موجه به نظر می‌رسند. رونق معاملات در سال گذشته نشان می دهد که قوانین مانع از تصاحب نمی شوند: این امر با خرید سوپرمارکت Wm Morrison، بزرگترین سوپرمارکت بریتانیا برای بیش از یک دهه، به اوج خود رسید.

در همین حال، حماسه ایالات متحده ناشی از پیشنهاد میلیاردر ایلان ماسک برای شرکت توییتر، یادآور این نکته است که چرا تمرکز بریتانیا بر سرعت و امنیت در بستن معاملات چیز خوبی است. سهامداران و کارمندان توییتر از طریق ترن هوایی به سر می برند. از زمانی که معامله ماسک در 25 آوریل بسته شد، بازار در مورد تامین مالی نگران بود. با توجه به الزامات نظارتی مبنی بر اینکه بودجه 100٪ در کیف باشد، این اتفاق در بریتانیا نمی افتد، حتی اگر هیئت مدیره هدف مناقصه با خوشحالی قراردادی را با تعهدات مالی بی چون و چرا امضا کند.

تلاش های ماسک برای عقب نشینی از پیشنهاد خود در توییتر باعث یک شکایت طولانی مدت شده است. در حالی که به نظر می رسد لغو یک معامله در هر دو طرف اقیانوس اطلس به همان اندازه دشوار است، فرآیند تصمیم گیری بر اساس رویکرد تنظیم شده بریتانیا زمان کمتری برای نتیجه گیری خواهد داشت. به زبان ساده، قوانین بریتانیا شانس بستن معامله با قیمت اعلام شده را در سریع ترین زمان ممکن به حداکثر می رساند.

لندن بازاری باز برای معاملات است. شرکت های فهرست شده نمی توانند به اصطلاح دفاع از قرص های سمی را با پتانسیل خنثی کردن پیشنهاد دهندگان (همانطور که توییتر انجام داد) اجرا کنند. هنگامی که یک خریدار سهام خصوصی قیمت وسوسه انگیزی را ارائه می دهد، شرکت هدف بسیار بعید است که از جدول زمانی نظارتی برای از بین بردن معامله استفاده کند.

اگر ترمزهایی برای خرید بریتانیا وجود داشته باشد، کمتر رویه ای و بیشتر سیاسی هستند، مانند وتوی امنیت ملی دولت. شرکت های سهامی خاص در صورت پرداخت می توانند معاملات انجام دهند. با توجه به غم و اندوه موریسون برای وام دهندگان بدهکار خود، برخی حتی ممکن است آرزو کنند که رژیم خریدها را بسیار دشوارتر از آنها کند.

گرده افشان ها به مرور زمان از بین خواهند رفت. اما ارزش‌گذاری‌های پایین و ارز ضعیف بیشتر به مناقصه‌دهندگان کمک می‌کند تا قوانین بریتانیا مانع آن شوند.