فضاپیمای DART ناسا در آزمایشی برای محافظت از زمین به یک سیارک دور برخورد می کند

(بلومبرگ) – یک فضاپیمای ناسا در آزمایشی برای تعیین اینکه آیا این برخورد می تواند صخره فضایی را کمی از مسیر خارج کند یا خیر، با موفقیت به یک سیارک در فاصله 7 میلیون مایلی زمین برخورد کرد.

ناسا فضاپیمای DART خود را در نوامبر 2021 با هدف صریح برخورد با سیارکی به اندازه یک استادیوم فوتبال با سرعت 14000 مایل در ساعت به فضا پرتاب کرد.

این ماموریت اولین نمایش ناسا از ابتکار آژانس حفاظت از سیاره برای محافظت از زمین در برابر احتمال برخورد خطرناک با یک سیارک است. این سیارک خاص که دیمورفوس نام دارد به سمت سیاره ما نمی رود، اما ناسا برای آزمایش یک تکنیک انحراف انتخاب شده است. اگر اندازه گیری ها نشان دهد که مسیر سیارک حتی اندکی تغییر کرده است، ناسا این ماموریت را موفقیت آمیز تلقی خواهد کرد.

روزها یا هفته‌ها می‌گذرد تا ستاره‌شناسان بدانند که آیا برخورد DART کار خود را انجام داده است یا خیر، اما دوربینی که روی فضاپیما قرار داشت، لحظاتی قبل از سقوط، نمای نزدیک از سیارک را ثبت کرد. یک فضاپیمای جداگانه که توسط DART قبل از برخورد مستقر شده بود نیز تصاویری از این برخورد ثبت کرد و ناسا گفت که این تصاویر را در روزهای آینده به اشتراک خواهد گذاشت.

در آینده، اگر یک سیارک خطرناک در حال حرکت به سمت زمین مشاهده شود، این امکان وجود دارد که ناسا یا آژانس فضایی دیگری بتواند مانند DART یک فضاپیما را برای برخورد با آن بفرستد. چنین برخوردی می تواند حرکت کافی برای تغییر مسیر سیارک ایجاد کند تا در نهایت با خیال راحت از کنار زمین بگذرد.

دیمورفوس در واقع یک قمر سیارکی است که به دور یک سیارک بسیار بزرگتر به نام دیدیموس می چرخد، از این رو DART: تست تغییر جهت سیارک دوگانه نامیده می شود.

اکنون که DART روی Dimorphos بزرگ شده است، ستاره شناسان روی زمین در هفته های آینده سیستم سیارکی را با تلسکوپ های نوری و راداری تماشا خواهند کرد تا ببینند چگونه فضاپیما مدار سیارک را در اطراف دیدیموس تغییر داده است. درست قبل از برخورد، مدار Dimorphos به دور Didymos کمتر از 12 ساعت بود. ناسا انتظار دارد که برخورد DART بتواند مدار را چند دقیقه تغییر دهد.

ناسا Dimorphos را به دلیل اندازه آن به عنوان هدف انتخاب کرد. با 525 فوت (160 متر) قطر، نشان دهنده انواع سیارک هایی است که ناسا و سایر آژانس های فضایی بیشتر نگران آن هستند. اخترشناسان بیشتر سیارک‌های غول‌پیکری را فهرست‌بندی کرده‌اند که سیاره ما را نابود می‌کنند، و هیچ کدام از آنها که شناسایی شده‌اند در آینده قابل پیش‌بینی خطری ندارند. اما ستاره شناسان بر این باورند که کمتر از نیمی از هزاران سیارک مشابه دیمورفوس را که در نزدیکی زمین پرواز می کنند، کشف کرده اند. اگر یکی از این سنگ ها به سیاره برخورد کند، می تواند آسیب قابل توجهی به بار آورد.

نانسی چابات، هماهنگ کننده DART در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز، گفت: «این برای یک منطقه پرجمعیت، شهر، ایالت یا کشور ویرانگر خواهد بود. بنابراین شما ممکن است در مورد انقراض جهانی صحبت نکنید، اما همچنان می خواهید بتوانید در صورت امکان از آن جلوگیری کنید.