ما یک قدم به کپی برداری از مغز انسان نزدیکتر شده ایم

دانشمندان هلند و کره جنوبی به تازگی دستگاهی به نام «ممریستور یونترونیک (مقاومت حافظه)» یا به عبارتی سیناپس مصنوعی ساخته اند. این دستگاه، کمی پهن تر از موی انسان، بخشی از مغز را تقلید می کند که به ما کمک می کند فکر کنیم و یاد بگیریم. این اولین باری نیست که دانشمندان سعی می‌کنند با ایجاد دستگاهی که بتواند تفکر مغز انسان را تقلید کند، مقابله کنند، اما این دستگاه خاص است زیرا مانند دیگران ساخته نشده است، بلکه مانند مغز ما ساخته شده است.

پس این دستگاه مغز مانند چیست و چرا اینقدر خاص است؟ برای یک سخنرانی علمی آماده شوید. ممریستور یونترونیک دارای یک کانال میکروسیال مخروطی به شکل مخروط است که داخل آن محلول نمکی (کلرید پتاسیم) حل شده در آب است. بله، به معنای واقعی کلمه فقط نمک و آب است.

هنگامی که دستگاه سیگنال الکتریکی دریافت می کند، یون های موجود در محلول آبی از کانال به سمت بالا حرکت می کنند و موقعیت خود را تغییر می دهند و این حرکت بر چگالی و هدایت یون تأثیر می گذارد. این اساساً میزان خوبی که ممریستور می‌تواند الکتریسیته را هدایت کند، تغییر می‌دهد، که شبیه به نحوه اتصال سلول‌های مغزی قوی‌تر یا ضعیف‌تر بر اساس تجربه ما است.

ممکن است این نزدیک‌ترین چیزی باشد که تاکنون به نحوه عملکرد مغز ما در یک محیط مصنوعی انجام شده است و با تلاش‌های قبلی در خود پایه متفاوت است، زیرا برخلاف سیلیکون و فلزات، کاملاً از آب و نمک ساخته شده است.

اگرچه ممریستورها در پلتفرم‌های متداول مختلفی استفاده شده‌اند، اما با مغز انسان متفاوت هستند، زیرا تنها به یک منبع اطلاعاتی (مانند الکترون‌ها یا حفره‌ها) متکی هستند و فقط به ورودی‌های الکتریکی پاسخ می‌دهند. این با نحوه عملکرد سیناپس‌ها در مغز ما متفاوت است، زیرا می‌توانند برای انجام کار به سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی تکیه کنند.

کاربردهای فعلی هوش مصنوعی، حتی پیشرفته ترین آنها، توانایی تفکر مستقل مانند مغز انسان را ندارند. در همین حال، مدل‌های زبان بزرگ (LLM)، اگرچه شبیه ما هستند، اما صرفاً مجموعه‌ای از کلماتی هستند که افراد دیگر (و ماشین‌ها) گفته‌اند. توانایی آنها در خلقت ناشی از یادگیری از مردم است، نه از توانایی آنها در تفکر.

این تحقیق که توسط محقق دکترا، تیم کامسما رهبری می‌شود، نتیجه مشترکی است که توسط دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی انجام شده است. این اولین در نوع خود است که از کانال های یونی سیال برای شبیه سازی مکانیسم های سیال پیچیده در مغز استفاده می کند. با این حال، با وجود این جهش به جلو، دستگاه‌های نورومورفیک آبی مانند ممریستورهای یونترونیک هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند و استفاده از آنها برای ساخت رایانه‌های نورومورفیک هنوز در حال پیشرفت است.

اگرچه فاصله زیادی داریم، اما ساخت دستگاه‌هایی مانند این گامی به سوی عصر بعدی هوش مصنوعی است – چیزی که دانشمندان دیگر سعی کرده‌اند از راه‌های دیگری مانند استفاده از مس به آن دست یابند.

توصیه های سردبیران