مراقب باشید، این سیارک بزرگ به طرز وحشتناکی به زمین نزدیک خواهد شد! ناسا هشدار می دهد

یک سیارک عظیم در حال حرکت به سمت زمین است و در روزهای آینده به طرز وحشتناکی به این سیاره نزدیک خواهد شد. آیا با زمین برخورد می کند، در جو می سوزد، یا پس از وزوز کردن سیاره در فاصله بسیار نزدیک، به فضای بی پایان باز می گردد؟ سیارک ها اجرام نزدیک به زمین (NEO) هستند که اغلب به دور خورشید در کمربند اصلی سیارک نزدیک مشتری می چرخند. ناسا NEO ها را به عنوان جسمی تعریف می کند که مدار آن در فاصله تقریباً 125 میلیون مایلی خورشید قرار می گیرد، به این معنی که می تواند از حدود 30 میلیون مایلی مدار زمین عبور کند. سیارک ها معمولاً رایج ترین NEO هایی هستند که به مدار زمین نزدیک می شوند. بیشتر آنها قبل از رسیدن به سیاره می سوزند و متلاشی می شوند، اما برخی هنوز هم می توانند از آن عبور کنند. حالا یکی دیگر در راه است.

سیارک 2020 PT4 در 15 سپتامبر به طرز وحشتناکی به زمین نزدیک خواهد شد

سیارک 2020 PT4 بخشی از گروه سیارک آپولو است. طبق گزارش the-sky.org، این سیارک تقریباً 734 روز طول می کشد تا یک دور به دور خورشید بچرخد که در این مدت دورترین فاصله آن از خورشید 355 میلیون کیلومتر و نزدیک ترین فاصله آن 122 میلیون کیلومتر است.

به گفته ناسا، سیارک 2020 PT4 در 15 سپتامبر با سرعت باورنکردنی 39024 کیلومتر در ساعت به سمت زمین می رود. این سیاره در فاصله نزدیک به 7.1 میلیون کیلومتر تا حد امکان به سیاره نزدیک خواهد شد. اگرچه انتظار نمی رود سیارک 2020 PT4 به زمین برخورد کند، اما به دلیل نزدیکی که از کنار زمین می گذرد، همچنان به عنوان یک جرم بالقوه خطرناک طبقه بندی می شود.

انحراف جزئی از مسیر آن به دلیل تعامل با میدان گرانشی سیاره می تواند مسیر حرکت آن را تغییر داده و آن را به سمت زمین هدایت کند.

فضاپیمای DART ناسا برای اولین بار سیارک هدف دیدیموس را مشاهده کرد

فضاپیمای DART اخیراً اولین نگاه خود را به Didymos، سیستم سیارکی دوتایی که شامل هدف آن، Dimorphos می‌شود، داشت. بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط ناسا، در 26 سپتامبر، DART عمدا به دیمورفوس، قمر سیارکی دیدیموس برخورد خواهد کرد. در حالی که این سیارک هیچ تهدیدی برای زمین ندارد، این اولین آزمایش تکنیک ضربه جنبشی در جهان است که از یک فضاپیما برای انحراف یک سیارک برای محافظت از سیاره استفاده می کند.

تیم DART با استفاده از مشاهداتی که هر پنج ساعت یکبار انجام می‌شود، سه مانور تصحیح مسیر را طی سه هفته آینده انجام خواهد داد که هر یک از آنها حاشیه خطا را برای مسیر برخورد مورد نیاز فضاپیما کاهش می‌دهد.