مراقب باش! ناسا سیارکی را در حال حرکت به سمت زمین مشاهده کرد. سرعت 20071 کیلومتر در ساعت اندازه گیری شده است
ناسا نسبت به این سیارک که امروز از نزدیکی زمین می گذرد هشدار داده است. در مورد سرعت آن، فاصله نزدیک بدانید.
سیارک ها در گذشته بارها به زمین برخورد کرده اند و ممکن است دوباره اتفاق بیفتد. در حالی که بیشتر سیارک‌ها زمین را از دست می‌دهند، خطر همچنان وجود دارد، و اینجاست که برای آژانس‌های فضایی مانند ناسا ردیابی تک تک شی‌های پرنده به اندازه‌ای بزرگ که بشریت را نگران کند، مهم می‌شود. این مسئولیت بر عهده دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای ناسا است که اجرام نزدیک به زمین (NEOs) را رصد می کند و در صورت وجود نشانه هایی از برخورد احتمالی هشدار می دهد. اکنون همین سازمان هشدار داده است که امروز یک سیارک عظیم به سمت زمین در حرکت است.
جزئیات کلیدی سیارک 2022 VH2
دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای ناسا نسبت به سیارکی به نام سیارک 2022 VH2 هشدار داده است. انتظار می رود این سیارک با عرض 52 فوت امروز، 15 نوامبر، در فاصله 3 میلیون کیلومتری به زمین نزدیک شود. این سیارک در حال حاضر با سرعت خیره کننده 20071 کیلومتر در ساعت در حال حرکت به سمت زمین است. اگرچه انتظار نمی رود این سیارک به این زودی به زمین برخورد کند، اما انحراف جزئی در مسیر آن به دلیل تعامل با میدان گرانشی سیاره می تواند مسیر حرکت آن را تغییر داده و آن را به سمت سیاره با پیامدهای فاجعه بار هدایت کند.
این سیارک متعلق به گروه سیارک‌های آپولو است که گروهی از سیارک‌های نزدیک به زمین هستند که به نام سیارک عظیم آپولو در سال 1862 که توسط ستاره‌شناس آلمانی کارل راینموت در دهه 1930 کشف شد، نامگذاری شده‌اند.
سیارک – منبع آب روی زمین؟
در همین حال، مشخص شده است که قبلاً تصور می شد که آب از زمان های قدیم روی زمین وجود داشته است. با این حال، یک مطالعه اخیر به کشف شگفت انگیزی دست یافت که همین تفکر را مورد تردید قرار داد. این مطالعه نشان داد که آب می تواند از سیارک ها سرچشمه بگیرد.
این مطالعه پس از جمع‌آوری نمونه‌هایی از یک سیارک به نام ریوگو توسط کاوشگر فضایی ژاپنی Hayabusa-2 در طی یک ماموریت فضایی 6 ساله انجام شد. این کاوشگر 5.4 گرم نمونه غبار و سنگ را از سیارک جمع آوری کرد که دانشمندان از آن برای جمع آوری اطلاعات در مورد منشا حیات استفاده کردند.
در این مطالعه آمده است: “ذرات ریوگو بدون شک یکی از آلوده ترین مواد منظومه شمسی هستند که برای مطالعه آزمایشگاهی موجود است و مطالعات مداوم بر روی این نمونه های گرانبها مطمئناً درک ما را از فرآیندهای اولیه در منظومه شمسی گسترش می دهد.”
