ناسا توضیح می دهد که ایستگاه فضایی بین المللی چگونه برای بشریت مفید است

فضا مملو از اشیاء هیجان انگیز است که بیشتر آنها هنوز کشف نشده اند. دانشمندان و محققان به تلاش برای یافتن و کشف چیزهای جدید ادامه می دهند. ایستگاه فضایی بین المللی نیز در همین زمینه کمک می کند. از این ایستگاه فضایی برای تحقیقات و آزمایش‌ها استفاده می‌شود و اکنون ناسا راه‌هایی را توضیح داده است که ایستگاه فضایی بین‌المللی از طریق آن برای بشریت در زمین باز می‌گردد. ناسا در گزارشی اعلام کرد: با بیش از 20 سال آزمایشی که اکنون در ایستگاه در حال انجام است، پیشرفت‌های بیشتری از همیشه در حال تحقق است. در اینجا 5 روشی که ایستگاه فضایی برای بشریت مفید بوده است آورده شده است.

1. ساخت نسل بعدی فناوری اسکن پزشکی: به گفته ناسا، تیم پشت تلسکوپ NICER در تلاش خود برای مطالعه ستارگان نوترونی، یک منبع پرتو ایکس را ایجاد و ثبت کرده است که می تواند خیلی سریع روشن و خاموش شود. معلوم شد که این دقیقاً همان چیزی است که یک نورو رادیولوژیست در بیمارستان عمومی ماساچوست در تلاش خود برای بهبود توموگرافی کامپیوتری به آن نیاز دارد. تیم‌های بیمارستان عمومی ماساچوست و تیم NICER برای ایجاد یک حلقه ثابت از این منابع جدید پرتو ایکس مدوله‌شده جدید که می‌توانند در اطراف بیمار نصب شوند و در صورت نیاز شلیک کنند، با یکدیگر همکاری کردند. این تکنیک می‌تواند میزان تابش بیمار را کاهش دهد و کیفیت تصویر بهتری را حتی با سطح تشعشع کمتر فراهم کند. محدود کردن قرار گرفتن در معرض تابش برای بیمارانی که اکنون روی زمین هستند و به طور بالقوه برای فضانوردان آینده در مسیرشان به مریخ مفید است. این دستگاه ثبت اختراع است و در حال حاضر کارهای بیشتری برای تبدیل آن از نمونه اولیه به دستگاه قابل آزمایش در حال انجام است.

همچنین بخوانید: هشدار ناسا درباره شراره های وحشتناک خورشیدی! زمین تحت تاثیر قرار خواهد گرفت

2. ایجاد داروهای جدید برای اختلالاتی مانند دیستروفی عضلانی دوشن: یک مطالعه ایستگاه فضایی بین‌المللی درباره ساختار کریستالی پروتئین مرتبط با دیستروفی عضلانی دوشن (DMD)، یک بیماری ژنتیکی لاعلاج، سرنخ‌هایی از ترکیباتی ارائه کرده است که می‌توانند آن را مهار کنند. استاد دانشگاه تسوکوبا در تسوکوبای ژاپن از این نکات برای طراحی چندین ترکیب امیدوارکننده از جمله TAS-205 استفاده کرد. یک مطالعه در سال 2015 ایمنی TAS-205 را برای استفاده در انسان تایید کرد و یک کارآزمایی بالینی کوچک انسانی در سال 2017 منتشر شد. فاز 3 کارآزمایی برای مطالعه اثربخشی TAS-205 در شرایطی مشابه استفاده بالینی واقعی در دسامبر 2020 آغاز شد و تا سال 2027 ادامه خواهد داشت. تیم تحقیقاتی تخمین می‌زند که این دارو می‌تواند پیشرفت DMD را به نصف کاهش دهد و به طور بالقوه امید به زندگی را دو برابر کند. به گفته ناسا، بسیاری از بیماران.

3. کاربردهای تکنولوژیکی بازوی رباتیک در یک کارخانه خودروسازی: ایجاد ایستگاه فضایی ربات Robonaut منجر به توسعه یک دستکش رباتیک با قدرت صنعتی شد. ناسا و جنرال موتورز (GM) یک نمونه اولیه Robonaut را توسعه دادند و آن را در ایستگاه آزمایش کردند، جایی که با موفقیت وظایف ساده ای را در کنار فضانوردان انجام داد. سپس این تیم بخش بازو مانند Robonaut را به یک دستگاه پوشیدنی تغییر داد تا به فضانوردان و کارگران خودرو کمک کند تا از خستگی و آسیب دست جلوگیری کنند. این دستگاه که در ابتدا Robo-Glove نام داشت، اکنون با نام Ironhand که توسط Bioservo Technologies سوئد تولید می شود، به صورت تجاری در دسترس است.

همچنین بخوانید: محصولات را می توان روی سیارک ها کشت کرد! در اینجا چیزی است که این مطالعه هیجان انگیز نشان می دهد

4. تحقیقات دانشجویی در فضا: متولدین بعد از نوامبر 2000 همیشه زندگی با انسان ها را در فضا می دانستند. ناسا می‌گوید: «آنها را ایستگاه‌های نسلی بنامیم، آن‌هایی که فضا برایشان همیشه در دسترس به نظر می‌رسد، مکانی که دانشمندان از سراسر جهان در آن تحقیقات انجام می‌دهند. بسیاری از دانش آموزان از سراسر جهان حتی تحقیقات یا کد خود را به ایستگاه ارسال کرده اند. آنها به اجرای آزمایش های توالی یابی DNA به عنوان بخشی از برنامه Genes in Space یا ربات های کنترل شده با استفاده از کد آنها به عنوان بخشی از چالش برنامه نویسی Kibo Robot کمک کرده اند.بسیاری از آنها ماهواره های کوچکی را از ایستگاه فضایی طراحی و مستقر کرده اند و کار خود را به مدار پایین زمین ارسال کرده اند. “

5. درک بهتر علوم بنیادی جهان: بسیاری از آزمایش‌ها در ایستگاه اطلاعات جدیدی را نشان می‌دهند و سرنخ‌هایی از اسرار علمی دیرینه ارائه می‌دهند. این اطلاعات به محققان کمک می کند تا درک بشر از چیزهایی مانند احتراق یا فیزیک سیالات را بهبود بخشند، که می تواند منجر به بهبود در همه چیز از راندمان سوخت گرفته تا الکترونیک خنک کننده شود. زمانی که محققان کاوشگر FLEX ناسا، کپسول های آتش نشانی را با مطالعه قطرات سوخت در حال سوختن تجزیه و تحلیل کردند، به کشف شگفت انگیزی دست یافتند: «سوختگی» پایدار و در دمای پایین پس از خاموش شدن شعله ظاهراً. این فرآیند احتراق که اکنون به عنوان شعله های سرد شناخته می شود، با شعله هایی که ما را در اطراف یک آتش کمپ گرم نگه می دارند متفاوت است. شعله های آتش معمولی دوده، دی اکسید کربن و آب تولید می کنند. شعله های سرد مونوکسید کربن و فرمالدئید تولید می کنند. ناسا گفت: “یادگیری بیشتر در مورد رفتار این شعله های شیمیایی متفاوت می تواند منجر به توسعه وسایل نقلیه کارآمدتر و کم آلاینده شود.”