هنرمند پیشگام هوش مصنوعی می گوید فناوری در نهایت “محدود می کند” و او را “سوخته” می کند

هنرمندی که با پرتره ای جذاب از زنی که توسط هوش مصنوعی (AI) خلق شده است، دنیای فرهنگی را تکان داد، به این نتیجه رسیده است که در حال حاضر از این فناوری جدید به اندازه کافی استفاده کرده است. هنرمند و نویسنده سوئدی سوپرکامپوزیت به خبرگزاری فرانسه گفت که کار با هوش مصنوعی برای خلق هنر در نهایت “بسیار خسته کننده و بسیار محدود کننده” است. او فعلاً کار با هوش مصنوعی را متوقف کرده و به جای آن مشغول نوشتن فیلمنامه است و می‌گوید که تجربه‌اش با هنر هوش مصنوعی او را «سوخته» کرده است.

او گفت: “این مسیر دوپامین را در مغز شما ایجاد می کند. فشار دادن آن دکمه و گرفتن آن نتایج بسیار اعتیاد آور است.”

سوپرکامپوزیت در سال 2022 زمانی که او در حال آزمایش امکانات هنری جدید ارائه شده توسط هوش مصنوعی بود، زنی با گونه های گلگون و چشم فرورفته به نام “Loab” را خلق کرد.

پست‌های او در رسانه‌های اجتماعی لواب و در مورد روند خلق او در فضای مجازی منتشر شد و نظر دهندگان این تصاویر را “ناراحت کننده” توصیف کردند و گفتند که آنها “جرقه گفتگوهای اخلاقی طولانی در مورد زیبایی‌شناسی بصری، هنر و فناوری را برانگیختند”.

ما اکنون در واتس اپ هستیم. برای عضویت کلیک کنید.

ابزارهایی مانند Midjourney، Stable Diffusion و DALL-E امکان تولید تصاویر را از دستورات نوشته شده فراهم کرده اند.

سوپرکامپوزیت – که نام اصلی آن Steph Maj Swanson است و اصالتاً اهل ایالات متحده است – به اصطلاح “اعلان های منفی” را بررسی کرده است که برای حذف عناصر خاصی از یک تصویر طراحی شده اند.

– “این ترسناک ترین چیز بود” –

او دستور منفی «براندو::-1» را معرفی کرد و از ابزاری خواست تا چیزی را تا حد امکان از بازیگر فقید آمریکایی مارلون براندو دورتر ارائه کند.

این مرد 32 ساله در مصاحبه ای در کنگره ارتباطات آشوب، که هر سال در اواخر دسامبر در هامبورگ، صحنه هکرها را جمع آوری می کند، به خبرگزاری فرانسه گفت: در ابتدا چیزی که ظاهر شد یک لوگوی سیاه رنگ با حروف سبز بود که روی آن نوشته شده بود “DIGITA PNTICS”.

اما زمانی که هنرمند دوباره با درخواست “DIGITA PNTICS” آرم افق::-1 مخالف آن را درخواست کرد، تصویر “این زن واقعاً غمگین و با ظاهری تسخیر شده با موهای بلند و گونه های قرمز” برای اولین بار ظاهر شد. او گفت.

متن “Loab” با حروف متقاطع روی یکی از تصاویر ظاهر می شود – به این موجود نامی می دهد که شبیه چیزی از یک فیلم ترسناک است.

سوانسون سپس سعی کرد با درخواست دیگری هوش مصنوعی را وادار کند که Loab را تغییر دهد. و از این تصویر تازه تولید شده، او یک درخواست متفاوت دیگر و دیگری درخواست کرد. اما روند عجیبی به وجود آمده است.

“گاهی اوقات او پس از ناپدید شدن چندین نسل از خانواده دوباره ظاهر می شود. این ترسناک ترین چیز بود.»

او گفت که نگران‌کننده‌تر این است که لوب مرتباً در کنار کودکان ظاهر می‌شود، “گاهی اوقات تکه تکه شده” و همیشه در دنیایی “وحشیانه” و “خونین”.

از میان صدها تصویر، از جمله عکس لواب، سوانسون تصمیم گرفت آن‌هایی را که فکر می‌کرد تکان‌دهنده‌ترین هستند را نشان ندهد.

– “زندگی من تغییر کرده است” –

وجود لواب برای اولین بار در سپتامبر 2022 در یک سری پست های توییتری پس از تغییر نام آن به X آشکار شد.

او با توضیح اینکه چگونه نسبت به لواب “خیلی وسواس” پیدا کرده است، گفت: “ویروسی شد، زندگی من تغییر کرد.”

می‌خواستم ببینم او کیست، سناریوهای مختلفی که در آن ظاهر می‌شود و محدودیت‌هایش را بررسی کنم تا ببینم تا چه حد می‌توانم مدل را پیش ببرم.»

دلایل ظاهر شدن مکرر این شخصیت نامشخص است. کارشناسان خاطرنشان کردند که درک اینکه چگونه هوش مصنوعی مولد پرس و جوهای انتزاعی را تفسیر می کند غیرممکن است.

سوانسون فاش نکرده است که از چه ابزاری برای ایجاد Loab استفاده کرده است، زیرا می‌خواهد از “تغییر تمرکز از هنر به سازندگان مدل” و متهم شدن به “بازاریابی” جلوگیری کند.

اما امتناع او از نام بردن خالق Loab باعث ایجاد شک و تردید در مورد نحوه ایجاد آن شده است، به طوری که برخی از کاربران اینترنت مشکوک هستند که سوانسون تصاویر را روتوش کرده است تا به اصطلاح “creepypasta” را ایجاد کند – نوعی تم ترسناک دیجیتالی که برای تعقیب شبکه های اجتماعی ساخته شده است.

سوانسون خواب دیدن یا تغییر دستی لواب را انکار کرد و گفت که این ادعاها را به عنوان یک تعریف تلقی کرد: “به این معنی بود که مردم با آن تعامل داشتند.”

اما بیش از یک سال است که سوانسون با لوب تماس گرفت و گفت که کل ماجرا او را خسته و سوخته کرده است. او ساختن تصاویر هوش مصنوعی را متوقف کرده است زیرا خودش را وقف فیلمنامه کرده است.

او نظر فعلی خود را در مورد چنین ابزارهایی با نقل قولی از پیشگام هنر ویدئویی متولد کره جنوبی، Nam Joon Paik خلاصه کرد: “من از فناوری استفاده می کنم تا به درستی از آن متنفرم.”