هوش مصنوعی به شناخت انسان دست نمی یابد مگر اینکه از طریق روبات ها به دنیای واقعی متصل شود: کاوش
یک مطالعه نشان می دهد که سیستم های هوش مصنوعی (AI) بعید است که به شناخت انسان دست یابند مگر اینکه از طریق روبات ها به دنیای واقعی متصل شوند و با استفاده از اصول تکامل طراحی شوند.
شناخت فرآیند ذهنی کسب دانش و درک از طریق فکر، تجربه و حواس است.
این تحقیق که در مجله Science Robotics منتشر شد، نشان داد که سیستمهای هوش مصنوعی، بدون توجه به اینکه شبکههای عصبی آنها چقدر بزرگ میشوند یا مجموعه دادههایی که برای آموزش آنها استفاده میشوند، شباهتی به پردازش مغز واقعی ندارند.
محققان دانشگاه شفیلد در بریتانیا خاطرنشان کردند که سیستمهای هوش مصنوعی فعلی مانند ChatGPT از شبکههای عصبی بزرگ برای حل مشکلات دشوار مانند تولید متن نوشتاری قابل درک استفاده میکنند.
این شبکه ها به هوش مصنوعی می آموزند که داده ها را به روشی پردازش کند که از مغز انسان الهام گرفته شده است و همچنین از اشتباهات خود برای بهبود و دقیق تر شدن درس می گیرد.
اگرچه این مدلها شباهتهایی به مغز انسان دارند، اما محققان گفتند که تفاوتهای مهمی نیز وجود دارد که آنها را از دستیابی به هوش بیولوژیکی باز میدارد.
اول، آنها گفتند، مغزهای واقعی در یک سیستم فیزیکی – بدن انسان – تجسم یافته اند که به طور مستقیم جهان را حس می کند و در آن عمل می کند.
به گفته محققان، تجسم فرآیندهای مغز را به گونهای معنادار میکند که برای هوش مصنوعیهای بیجسم غیرممکن است، زیرا میتوانند الگوهای پیچیده در دادهها را شناسایی و تولید کنند، اما هیچ ارتباط مستقیمی با دنیای فیزیکی ندارند.
به گفته آنها، اینگونه هوش مصنوعی ها هیچ درک یا آگاهی از دنیای اطراف خود ندارند.
دوم، مغز انسان متشکل از زیرسیستمهای متعددی است که در یک پیکربندی خاص سازماندهی شدهاند – که به عنوان معماری شناخته میشود – که در همه مهرهداران از ماهی تا انسان مشابه است، اما در هوش مصنوعی نه.
این مطالعه نشان می دهد که هوش بیولوژیکی – مانند مغز انسان – به دلیل این معماری خاص و نحوه استفاده از ارتباطات خود با دنیای واقعی برای غلبه بر چالش ها، یادگیری و بهبود در طول تکامل تکامل یافته است.
به گفته محققان، این تعامل بین تکامل و توسعه به ندرت در طراحی هوش مصنوعی لحاظ می شود.
پروفسور تونی پرسکات، استاد دانشگاه شفیلد گفت: «ChatGPT و دیگر مدلهای شبکه عصبی بزرگ، پیشرفتهای هیجانانگیزی در هوش مصنوعی هستند که نشان میدهند چالشهای واقعاً سختی مانند یادگیری ساختار زبان انسان قابل حل است.»
پرسکات گفت: «با این حال، بعید است که این نوع از سیستمهای هوش مصنوعی به حدی پیشرفت کنند که بتوانند کاملاً مانند مغز انسان فکر کنند، اگر به طراحی با همان روشها ادامه دهند.»
او افزود: «سیستمهای هوش مصنوعی اگر با معماریهایی ساخته شوند که به روشهایی شبیه به روشهایی که مغز انسان با استفاده از ارتباطات خود با دنیای واقعی انجام میدهد، یاد میگیرند و بهبود مییابند، به احتمال زیاد شناخت انسان را توسعه میدهند».