وحشتناک! طوفان های غول پیکر خورشیدی و تاثیر بر ماهواره ها: گم شده در فضا

وضعیت فعال خورشید اخترشناسان را نگران می کند، به ویژه به این دلیل که از طوفان های ژئومغناطیسی قوی زمین در امان است. خورشید در فاز فعال خود است و دانشمندان نگران هستند که شراره های خورشیدی که به سمت زمین می روند، شبکه برق، اینترنت، تلفن های همراه و موارد دیگر را در زمین از بین ببرند. با این حال، تأثیر طوفان های خورشیدی می تواند بسیار بیشتر از چیزی باشد که تصور می شود. آنها حتی می توانند بر ماهواره های موجود در مدار زمین نیز تأثیر بگذارند. در اکتبر 2003، یک طوفان بزرگ زمین را درنورد و، در شوک کنترل کننده های مستقر، آنها مسیر صدها ماهواره را برای روزها از دست دادند. و اکنون کاوشگران فضایی نگران طوفان خورشیدی بزرگ بعدی هستند که می تواند برای هفته ها فضای نزدیک به زمین را ویران کند.

طبق گزارش Space.com، شبکه نظارت فضایی ایالات متحده (SSN) نزدیک به 20000 جرم بزرگتر از 4 اینچ (10 سانتی متر) را در مدار پایین زمین، منطقه ای از فضا در ارتفاعات زیر 620 مایل (1000 کیلومتر) ردیابی کرده است. در حالی که برخی از این اشیاء ماهواره های عملیاتی هستند، برخی دیگر فضاپیماهای از کار افتاده، مراحل موشکی سپری شده و قطعاتی از زباله های ایجاد شده در اثر برخورد هستند.

کارشناسان SSN با استفاده از اندازه گیری های راداری موقعیت این اشیاء را ردیابی می کنند. همچنین به آنها کمک می کند مسیرهای خود را در آینده پیش بینی کنند. این گزارش توضیح می‌دهد: «وقتی دو جسم، مانند یک تکه زباله فضایی و یک ماهواره، آماده نزدیک شدن خطرناک به یکدیگر هستند، اپراتور ماهواره یک هشدار دریافت می‌کند. در برخی موارد مانورهای فراری را برای جلوگیری از تصادف انجام می دهند. ”

با این حال، اگر موقعیت این اجسام فضایی دقیقاً ردیابی نشود، همانطور که در این طوفان‌ها اتفاق می‌افتد، تشخیص اینکه آیا آنها با هم برخورد خواهند کرد یا خیر، دشوار می‌شود. تام برگر، فیزیکدان خورشیدی و مدیر مرکز فناوری هوای فضایی در دانشگاه کلرادو، بولدر، نقل کرد: «در بزرگترین طوفان‌ها، خطاها در مسیرهای مداری آنقدر زیاد می‌شوند که فهرست اجرام مداری اساساً باطل می‌شود. به گفته پورتال. او گفت که این اشیاء می توانند ده ها کیلومتر از آخرین موقعیت هایی که رادار قرار داده بودند، فاصله داشته باشند و کار کنترل کننده ها را غیرممکن می کند که به نوبه خود می تواند ماهواره ها را به خطر بیندازد. در عمل، این یک ضربه مضاعف است – از دست دادن کنترل بر ماهواره ها و ردیابی نادرست اشیاء در فضا.