پایه های کیبورد آنقدرها هم که فکر می کردم لنگ نیستند

به پایان هیجان انگیز سفر من برای تعمیر کمرم با ارتقاهای فنی خوش آمدید. بله، من هنوز از برنامه ردیابی وضعیت بدن استفاده می‌کنم و ارتقای بازوی مانیتور هنوز هم لذت بخش است. اما می خواستم یک قدم جلوتر بروم.

به دلایل راحتی، مجبور شدم صفحه کلید و ماوس را چند اینچ دیگر پایین بیاندازم، و بعد از اینکه مانیتورها را بالا بردم تا بتوانم میز را پایین بیاورم، تنها یک راه حل واقعی وجود داشت: مجبور بودم از پایه کیبورد استفاده کنم.

استفاده از یک تکه پلاستیک فیبر کربن مصنوعی که روی بلوک قصابی پیچ شده است، خیانت به میز کار زیبای من به نظر می رسد، اما می دانید چیست؟ قطعا کمک می کند. امتیاز جایزه؟ من دارم زیاد اکنون فضای میز بیشتری دارد.

تعقیب وضعیت ایده آل

من به عنوان یک کارمند اداری نسبتاً بی تحرک با سرگرمی هایی که تقریباً منحصراً حول محور خیره شدن به صفحه نمایش یا تخته سفید یا کتاب می چرخد، در طول سال ها مجبور بوده ام به وضعیت بدنم علاقه زیادی داشته باشم. من یک جنگ طولانی با کمردرد داشتم و اخیراً در حال شکست هستم. بنابراین. من تغییراتی را در تنظیمات کار خود ایجاد کرده ام، از جمله بالا بردن مانیتورهایم با بازوی شخص ثالث و این عالی است.

اما صادقانه بگویم، متعادل کردن همه این اجزا برای یافتن ارتفاع مناسب برای همه چیز یک کار طاقت فرسا است. در حالی که در مرکز مانیتور ایستاده ام، باید خط چشمم را یک سوم پایین تر از مانیتور اصلی نگه دارم – اما نمی توانم بایستم. هم هنوز هم، به همین دلیل است که من از راکر استفاده می کنم. اما با توجه به ارتفاع میز، این به این معنی است که دستهایم را کمی بالا بیاورم تا در حالت “استراحت” برای تایپ و بازی باشم.

من در این مورد در علف های هرز گم شده ام و اگر هنوز نتوانسته ام پس از تمام کارهایی که تاکنون انجام داده ام، موقعیت اثبات راحت و آینده ای برای استفاده منظم از رایانه خود ایجاد کنم. من به دردسر افتاده ام. بنابراین ما به مورد بعدی می رویم: پایه صفحه کلید.

فقط ارتفاع مناسب برای من

مطمئن نیستم که بیش از حد مستعد کمردرد هستم، فقط به اندازه کافی کوتاه قد هستم که نمی توانم به راحتی از میز ایستاده استفاده کنم، یا شاید این مشکلی است که همه کسانی که پشت میز می نشینند و می ایستند با مشکل مواجه می شوند. با. من تعداد انگشت شماری از نویسندگان فناوری را می شناسم که درد تیراندازی در شانه های خود دارند یا سرشان دائماً به جلو می رود زیرا همه ما بیش از حد روی لپ تاپ خود خم شده ایم.

به هر دلیلی، پایه کیبورد صفحه کلید و ماوس من را در ارتفاع بسیار راحت تری برای من قرار می دهد. اکنون روی صندلی گهواره ای نشسته ام، مانیتورهایم در سطح چشم قرار دارند و صفحه کلید و ماوس در موقعیتی راحت و قابل دسترسی هستند. ساعدهای من تقریباً موازی میز هستند، فقط چند اینچ زیر آن.

با این حال من با استفاده از آن جالب نیستم. برخی از حالات شرکتی جدی وجود دارد که باعث می شود احساس کنم باید از مدیرم می پرسیدم که آیا بودجه ای برای این کار داریم یا خیر. اما فدای مقام خود از روزنامه نگار فناوری فوق العاده جالب برای جلوگیری از کمردرد ارزشش را دارد حتی برای مدت کمی.

به این همه فضا نگاه کن

در حالی که ممکن است مطمئن نباشم با این همه فضای اضافه چه کار کنم، داشتن آن خوب است. من سرگرمی‌های دیگری دارم که می‌توانم از آن‌ها در همان میز لذت ببرم بدون اینکه مجبور باشم هر بار صفحه‌کلید و ماوس را حرکت دهم، که خوب است. اگر پروژه‌ای دارم که روی آن کار می‌کنم و می‌خواهم یادداشت‌های دست‌نویسی داشته باشم، اکنون جایی برای انجام آن دارم در حالی که هنوز در دسترس صفحه‌کلیدم هستم.

این یک ارتقاء بزرگ نیست، اما زمانی که من فقط آن را شلوغ نمی کنم، تمام آن فضای منفی نیز کمی آرامش بخش است.

با بی سیم به خوبی کار می کند

اگر می خواهید یک پایه صفحه کلید برای میز خود در نظر بگیرید، این یک راه سریع و آسان برای پنهان کردن کابل های جانبی است. به جای اینکه مجبور باشید آنها را روی میز قرار دهید، می توانید به سادگی آنها را زیر سطح قرار دهید.

من نتوانستم از این مزیت لذت ببرم زیرا سال گذشته با ماوس بی‌سیم Logitech G Pro و صفحه‌کلید G915 TKL به یک راه‌اندازی کامل بی‌سیم روی آوردم. اما فرآیند تغییر به استفاده از پنل صفحه کلید را بسیار آسان و انعطاف پذیرتر کرد.

هنگامی که من در واقع سوئیچ را انجام دادم، نیازی به استفاده از هیچ کابلی نداشتم – به جز کابلی که برای تشک پاورپلی وجود دارد – بنابراین به همین سادگی بود که صفحه کلید و ماوس را از روی میز بردارید و آنها را روی سینی قرار دهید. همچنین به انتقال کمک می کند. در چند روز اول استفاده از سینی، وقتی کاملاً درست به نظر نمی‌رسید، می‌توانستم صفحه کلید و/یا ماوس را دوباره روی میز بگذارم و در عوض برای مدتی از آنها استفاده کنم.

یک نتیجه گیری مناسب… امیدوارم

با داشتن یک فیزیوتراپ معمولی، یک رژیم ورزشی جدید، و عزم راسخ برای بازگشت به روزهای خمیده که باعث مشکلات زیادی در کمر شده است، امیدوارم که تمام تلاش‌های تکنولوژیکی من برای بهبود وضعیت بدنی و راحتی‌ام نتیجه دهد. در درازمدت، بر کیفیت زندگی من، چه در حال کار یا بازی باشم. در حالی که این یک نتیجه گیری فوق العاده هیجان انگیز نیست، به نظر می رسد مناسب است که این سواری را با یک یادداشت نسبتاً خسته کننده به پایان برسانیم – مطمئناً نمی خواهم با هر نوع انفجاری تمام شود. پشتم طاقت نداره

ولی من کیبوردمو دوست دارم نمی دانم که آیا هرگز به اندازه کافی برای من احساس خنکی خواهد داشت یا خیر، اما باید اینطور باشد.

مراقب مردم پشت خود باشید یا ممکن است مجبور شوید مقالات چند وجهی در مورد آن بنویسید. و من به اندازه کافی این کار را برای همه انجام داده ام.

توصیه های سردبیران