پس از برخورد سیارک، هرا ناسا برای بررسی “صحنه جنایت”

پس از اینکه هفته آینده ناسا به طور عمدی یک فضاپیما به اندازه یک ماشین را با یک سیارک برخورد کرد، ماموریت هرا آژانس فضایی اروپا باید «صحنه جنایت» را بررسی کند و اسرار این سنگ‌های فضایی بالقوه ویرانگر را کشف کند.

آزمایش تغییر جهت دوگانه سیارک ناسا (DART) قصد دارد عصر دوشنبه با سیارک دیمورفوس قمر برخورد کند، به این امید که مسیر حرکت آن را کمی تغییر دهد – اولین باری که چنین عملیاتی انجام می شود.

اگرچه دیمورفوس 11 میلیون کیلومتر (6.8 میلیون مایل) دورتر است و هیچ تهدیدی برای زمین ندارد، اما این مأموریت آزمایشی است برای اینکه روزی جهان یک سیارک را از مسیر ما منحرف کند.

اخترشناسان در سراسر جهان تأثیر DART را مشاهده خواهند کرد و تأثیر آن به دقت زیر نظر خواهد بود تا ببینند آیا مأموریت آزمایش را با موفقیت پشت سر می‌گذارد یا خیر.

ماموریت هرا آژانس فضایی اروپا که به نام ملکه خدایان یونان باستان نامگذاری شده است، راه او را دنبال خواهد کرد.

فضاپیمای Hera قرار است در اکتبر 2024 پرتاب شود و هدف آن رسیدن به Dimorphos در سال 2026 برای اندازه گیری تأثیر دقیق DART بر سیارک است.

اما دانشمندان نه تنها برای دیدن دهانه DART هیجان زده هستند، بلکه برای مطالعه یک شی که بسیار خارج از این جهان است نیز هیجان زده هستند.

– “دنیای جدید” –

ایان کارنلیان، مدیر ماموریت هرا ESA گفت: دیمورفوس، که به دور یک سیارک بزرگتر دیدیموس می چرخد، در حالی که آنها با هم در فضا حرکت می کنند، نه تنها “یک فرصت آزمایشی عالی برای آزمایش دفاع سیاره ای است، بلکه یک محیط کاملاً جدید است.”

Hera با دوربین‌ها، طیف‌سنج‌ها، رادارها و حتی نانوماهواره‌هایی به اندازه توستر برای اندازه‌گیری شکل، جرم، ترکیب شیمیایی و غیره سیارک بارگیری می‌شود.

بهاویا لال از ناسا گفت که درک اندازه و ترکیب چنین سیارکی بسیار مهم است.

او این هفته در کنگره بین المللی فضانوردی در پاریس گفت: «اگر یک سیارک از مثلاً شن شل تشکیل شده باشد، رویکردهای شکستن آن ممکن است متفاوت از فلز یا نوع دیگری از سنگ باشد.

پاتریک میشل، محقق اصلی ماموریت هرا، گفت: اطلاعات کمی در مورد دیمورفوس وجود دارد که دانشمندان روز دوشنبه همزمان با عموم مردم، “دنیای جدید” را کشف خواهند کرد.

میشل گفت: «سیارک‌ها صخره‌های فضایی خسته‌کننده نیستند – آنها فوق‌العاده هیجان‌انگیز هستند زیرا از نظر اندازه، شکل و ترکیب تنوع زیادی دارند.

و از آنجایی که گرانش آنها در مقایسه با زمین کم است، ماده در آنجا می تواند کاملاً متفاوت از آنچه انتظار می رود رفتار کند.

او گفت: “تا زمانی که سطح را لمس نکنید، نمی توانید پاسخ مکانیکی را درک کنید.”

– “تقریباً مانند یک مایع رفتار کرد” –

به عنوان مثال، زمانی که یک کاوشگر ژاپنی در سال 2019 یک ماده منفجره کوچک را در نزدیکی سطح سیارک ریوگو پرتاب کرد، انتظار می رفت که یک دهانه دو یا سه متری ایجاد کند. در عوض یک سوراخ 50 متری ایجاد کرد.

میشل گفت: «هیچ مقاومتی وجود نداشت.

او افزود: “سطح تقریباً مانند یک مایع رفتار می کرد” نه سنگ جامد. “چقدر عجیب است؟”

یکی از راه هایی که ماموریت هرا برای آزمایش دیمورفوس انجام می دهد، فرود یک نانوماهواره بر روی سطح آن است، تا حدی برای مشاهده میزان پرش آن.

سیستم های دوتایی مانند Dimorphos و Didymos حدود 15 درصد از سیارک های شناخته شده را تشکیل می دهند، اما هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته اند.

دیمورفوس با قطر تنها 160 متر – تقریباً به اندازه هرم بزرگ جیزه – کوچکترین سیارکی خواهد بود که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته است.

میشل گفت که یادگیری در مورد تاثیر DART نه تنها برای دفاع سیاره ای مهم است، بلکه برای درک تاریخچه منظومه شمسی ما، جایی که اکثر اجرام فضایی در اثر برخورد شکل گرفته اند و اکنون در دهانه قرار دارند، مهم است.

اینجاست که DART و Hera می توانند نه تنها آینده، بلکه گذشته را نیز روشن کنند.