گوگل در حال دستیابی به موفقیتی بسیار بزرگتر از هوش مصنوعی است

سر و صدایی که پیرامون ظهور ChatGPT و موقعیتی که گوگل در حال از دست دادن آن به شرکت مایکروسافت است، وجود دارد. و OpenAI در جنگ های جستجو، پیشرفت های مهم تری را در محاسبات تحت الشعاع قرار داده است، پیشرفتی که پیامدهای بسیار بزرگتری نسبت به وب سایت هایی که توصیه های مالیاتی بهتری ارائه می دهد خواهد داشت.

محاسبات کوانتومی جام مقدس دانشمندان و محققان است، اما هنوز چندین دهه با واقعیت فاصله دارد. با این حال، شرکت مادر گوگل، شرکت آلفابت، ماه گذشته با خبرهایی مبنی بر اینکه راه‌هایی برای کاهش یکی از بزرگترین مشکلات پیش روی این حوزه نوپا پیدا کرده است، توپ را به زمین منتقل کرد: دقت.

تا به امروز، تمام محاسبات به صورت باینری انجام می شود. یک قطعه اطلاعات به صورت یک یا صفر ذخیره می شود و این واحدهای دودویی (بیت ها) برای محاسبه بیشتر با هم جمع می شوند. به عنوان مثال برای ذخیره عدد هشت (1000 به صورت باینری) به 4 بیت نیاز داریم. کند و درهم است، اما حداقل ساده و دقیق است. تراشه های سیلیکونی تقریباً هفت دهه است که بیت ها را نگه داشته و پردازش می کنند.

بیت‌های کوانتومی – کیوبیت‌ها – می‌توانند داده‌ها را به بیش از دو شکل ذخیره کنند (هم‌زمان می‌تواند 1 و 0 باشد). این بدان معنی است که تکه های بزرگتر اطلاعات را می توان در یک دوره زمانی پردازش کرد. در میان بسیاری از ایرادات این است که تظاهرات فیزیکی کیوبیت‌ها به دماهای فوق‌العاده سرد – درست بالای صفر درجه کلوین – نیاز دارد و آنها حتی به کوچکترین اختلالات مانند نور حساس هستند. آنها همچنین مستعد خطا هستند که یک مشکل بزرگ در محاسبات است.

در مقاله‌ای که ماه گذشته در نیچر منتشر شد، گوگل ادعا کرد که پیشرفت بزرگی در زمینه مهمی به نام تصحیح خطای کوانتومی داشته است. رویکرد آنها بسیار ساده است. دانشمندان به جای تکیه بر کیوبیت‌های فیزیکی فردی، اطلاعات را در بسیاری از کیوبیت‌های فیزیکی ذخیره می‌کنند، اما سپس آن مجموعه را به عنوان یک واحد (که کیوبیت منطقی نامیده می‌شود) مشاهده می‌کنند.

گوگل این نظریه را مطرح می کند که گروه بندی تعداد بیشتری از کیوبیت های فیزیکی برای تشکیل یک کیوبیت منطقی، میزان خطا را کاهش می دهد. در مقاله تحقیقاتی خود، که در یک پست وبلاگ توسط مدیر عامل شرکت Sundar Pichai بیان شد، تیم دریافتند که یک کیوبیت منطقی که از 49 کیوبیت فیزیکی تشکیل شده است، بهتر از کیوبیت 17 است.

در واقع، اختصاص 49 کیوبیت به پردازش تنها یک کیوبیت از نظر منطقی ناکارآمد و حتی بیش از حد به نظر می رسد. تصور کنید عکس های خود را روی 49 هارد دیسک ذخیره می کنید تا مطمئن شوید که در مجموع یک هارد دیسک بدون خطا است. اما با توجه به پتانسیل عظیم محاسبات کوانتومی، حتی چنین مراحل کوچکی نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی است.

مهمتر از آن، به جامعه علمی گسترده‌تر پایه‌ای می‌دهد که از آن برای پیشرفت‌های بیشتر در زمینه‌های مرتبط، از جمله علم مواد، ریاضیات و مهندسی برق، که همه آن‌ها برای ساخت یک کامپیوتر کوانتومی واقعی مورد نیاز هستند، بر روی این دانش بنا شود. امید به ساختن سیستمی که بتواند مشکلی را حل کند که / هیچ ماشین فعلی قادر به مدیریت آن نیست، برتری کوانتومی نامیده می شود.

چهار سال پیش، گوگل اعلام کرد که آزمایشی را در 200 ثانیه برای کاری انجام داده است که هزاران سال طول می کشد تا یک ابرکامپیوتر معمولی، اثبات کند که ما در مسیر برتری کوانتومی هستیم.

اما مانند ابزارهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT، اثبات کارکرد آنها تنها یک تکه از پازل است. دقت بالا و نرخ خطای پایین – چیزی که ربات‌های گفتگوی اخیر به آن تمایل دارند – همچنان مبهم باقی می‌ماند. بهبود در این زمینه یک هدف اصلی برای توسعه دهندگان هر دو فناوری است، با OpenAI این هفته گفت که GPT-4 جدید 40 درصد بیشتر از نسخه قبلی خود نتایج واقعی ارائه می دهد.

متأسفانه، یک رایانه فوق خنک که داده ها را پردازش می کند، به اندازه یک دستیار دیجیتالی که بتواند شعر بنویسد یا یک مقاله مدرسه پیش نویس کند، سرگرم کننده نیست. اما در آینده، این پیشرفت‌ها به اندازه ارزش سرگرمی تلویزیون با شاهکار متحول کننده فرود انسان روی ماه قابل مقایسه خواهند بود.