چگونه یاد گرفتم که نرم افزار بحث برانگیز OnePlus 11 را دوست داشته باشم
وقتی OnePlus 10 Pro را دریافت کردم، فوراً دلم برای OxygenOS قدیمی تنگ شد. نرم افزار روان و سبکی که گوشی های OnePlus را به تجربه ای عالی تبدیل کرد، با نرم افزار سنگین، کندتر و آزاردهنده الهام گرفته از ColorOS جایگزین شد که کمتر کسی آن را دوست داشت. من حتی کمتر از OnePlus 10T خوشم آمد و تنها من نبودم.
من واقعاً OnePlus 11 را دوست دارم، اما انتظار نداشتم که OxygenOS 13 را خیلی دوست داشته باشم. برداشت اولیه من از ColorOS 13 خوب بود، اما آنقدر به OnePlus تازه Oppotized شده اعتماد نداشتم که فکر کنم ادامه خواهد یافت. اما پس از چند هفته استفاده و دوست داشتن OnePlus 11، دیگر هیچ خصومتی با OxygenOS ندارم. آیا من فقط به آن عادت کرده ام یا نرم افزار را دارم در حقیقت بهتر شد؟
مشکل OxygenOS چیست؟
نرم افزار روی گوشی شما، چه بخواهید چه نخواهید، یک چیز شگفت آور شخصی است. چیزی که من را آزار می دهد ممکن است مورد توجه شما قرار نگیرد، و یکی از ویژگی هایی که می خواهید داشته باشد ممکن است اصلاً چیزی نباشد که من آن را ضروری می دانم. یک اندازه برای همه مناسب نیست، و این تلاش بزرگی از سوی سازندگان دستگاه است تا بفهمند کجا باید خط را ترسیم کنند – و این قبل از اضافه کردن تفاوت های ظریف در محلی سازی است، که همگی ساختن سیستم عامل کامل را غیرممکن می کند. او فقط نمی تواند همیشه همه را راضی کند.
من این را می دانم، اما به نظر نمی رسید که ColorOS هرگز این کار را انجام دهد. از طریق سفارشی‌سازی بی‌پایان، درخواست‌های مکرر برای امتحان کردن این ویژگی یا آن حالت، افزایش عمر باتری از طریق بهینه‌سازی سنگین، گرفتن «الهام» مشکوک از سایر پلت‌فرم‌های نرم‌افزاری برای معرفی ویژگی‌های کپی کم ارزش، و پیچیده کردن اصول اولیه با منوهای متراکم، سعی در جلب رضایت همه افراد داشت. و حرکات گیج کننده حتی من را در مورد طرح های پیش فرض و طرح های رنگی و سبک کارتونی غمگین شروع نکنید.
هنگامی که OxygenOS شروع به اشتراک گذاری پایگاه کد ColorOS کرد و هر چیزی را که ColorOS را وحشتناک می کرد به ارث برد، به نقطه مقابل OxygenOS تمیز و سریعی تبدیل شد که زمانی می شناختیم. من به سختی می خواستم از ColorOS در گوشی Oppo استفاده کنم و مطمئناً نمی خواستم از آن در تلفن OnePlus استفاده کنم. با این حال من مجبور شدم به این موقعیت برسم و شروع آن ناخوشایند بود. با این حال، در حال حاضر، هم نرم افزار و هم من نرم شده ایم.
راحت باش، راحت باش
ColorOS باید آروم باشو چون برخاست، من هم آرام شدم. OxygenOS 13 در OnePlus 11 به اندازه گذشته مزاحم و نیازمند نیست و من زندگی با آن را بسیار آسان تر دیدم. پیشنهادات ویژگی را در بالای منوی تنظیمات به همراه درخواست برای ورود به حساب OnePlus قرار می دهد، اما اعلان ارسال نمی کند یا مدام شما را در مورد آن آزار نمی دهد. گاهی اوقات او در مورد استفاده از باتری اینستاگرام در پس‌زمینه مضطرب می‌شود، اما او خیلی کمتر نگران این موضوع است و همچنین به نظر می‌رسد که یاد گرفته است که من هم می‌خواهم واتس‌اپ همیشه کار کند.
منوها و انیمیشن‌ها در مقایسه با نرم‌افزارهایی مانند One UI سامسونگ هنوز کمی کند هستند، اما بازخورد لمسی با دقت طراحی‌شده به نوعی ناامیدی من را به حداقل می‌رساند. استفاده از رنگ‌های اصلی برای آیکون‌ها در پس‌زمینه مشکی خوب به نظر می‌رسد (اگر از حالت تاریک استفاده می‌کنید)، و طراحی آیکون، جریان منو و استایل برنامه از پیش نصب‌شده توسط زبان طراحی آکوامورفیک Oppo بسیار بهبود یافته است. ویژگی هایی مانند Zen Mode هنوز وجود دارند، اما در چشم شما ظاهر نمی شوند.
تغییرات ظریف هستند، مانند تغییرات در فونت و فضای سفید که همه چیز را بیشتر نمایان می‌کند، و ویژگی‌هایی که همیشه وحشتناک هستند – مانند پنجره قفسه که به همان شکل سایه اعلان به پایین می‌چرخد – را می‌توان به طور کامل خاموش کرد. همچنین مثال خوبی برای مواردی است که OxygenOS هنوز از کار می افتد، زیرا فعال کردن و غیرفعال کردن آن هنوز سخت و زمان بر است، درست مانند مسیر احمقانه پیچیده کنترل در هدفون OnePlus Buds Pro 2.
اما این واقعیت که قفسه به طور پیش‌فرض فعال نیست و وقتی به آن بگویید ناپدید می‌شود، گواه یک تغییر مثبت است. آرام کردن نرم‌افزار به‌گونه‌ای که آنقدر مزاحم و ناامید برای توجه شما نباشد، برای OxygenOS شگفت‌انگیز بوده است – و این امکان را برای من فراهم کرده است که با آن به خوبی زندگی کنم. یا وجود دارد؟
عادت کردن به OnePlus جدید
سپس در دنیای نرم افزار OnePlus همه چیز بهتر است. آره اغلب، اما چیز دیگری وجود دارد. OxygenOS ColorOS است که RealmeOS نیز هست. این بدان معناست که در طول چندین ماه من از نسخه کاملاً متفاوتی از نرم افزار در چندین تلفن مختلف استفاده می کنم. این نوردهی طولانی به ناچار نظر من را تضعیف کرد زیرا بیشتر به نقاط ضعف ColorOS عادت کردم.
من می‌دانم که این اتفاق می‌افتد، بنابراین پذیرش تدریجی من از OxygenOS به شکل امروزی احتمالاً از دو مکان متفاوت است. اول، این کار OnePlus و Oppo است که در واقع نرم افزار را بهبود بخشند و جنبه های زشت تر را به حداقل برسانند. دوم، این است که من آنقدر از آن استفاده می کنم که یاد گرفته ام همه مشکلات کوچک آن را بپذیرم، کار کنم یا جبران کنم. اکثر مردم در این وضعیت قرار نخواهند داشت، اما من مطمئن هستم که فقط با OxygenOS در نهایت همان اثر را خواهد داشت.
ممکن است این نرم‌افزاری نباشد که من در گوشی‌هایی مانند وان پلاس 8 پرو به آن علاقه داشتم، اما بهتر از همیشه است.
اما اگر مشکلات OxygenOS مانند نسخه های قبلی نرم افزار باقی می ماند، پذیرش دوطرفه من امکان پذیر نبود. ممکن است این نرم‌افزاری نباشد که در گوشی‌هایی مانند OnePlus 8 Pro به آن علاقه داشتم، اما بهتر از همیشه است و فقط گفتن آن یک گام بزرگ رو به جلو برای من است.
من مشتاقانه منتظر OxygenOS 14 هستم، جایی که امیدوارم دو نفر شاهد یک حرکت مداوم به سمت زیست‌پذیری و استفاده بی‌نقص روزمره باشند. اما در عین حال، من خوشحالم که OxygenOS را همان طور که هست می پذیرم، خواه این فقط پیشرفت ها باشد یا روشی که نرم افزار کارهایی را انجام می دهد که مانند طبل به من ضربه می زند.
توصیه های سردبیران