اتحادیه اروپا به یک قهرمان فناوری جدید چشم دوخته است، اما ChatGPT نیست

اروپا جایی است که ChatGPT تنظیم می شود، نه اختراع. این چیزی است که مایه تاسف است. نتایج اولیه مسابقه تسلیحاتی هوش مصنوعی هر چقدر هم که درمانده باشد، یادآوری دیگری از عقب ماندگی اتحادیه اروپا از ایالات متحده و چین در زمینه فناوری است.

چگونه سرزمینی که نوکیا اویج و اریکسون AB را به دنیا آورد تبدیل به سرزمینی شد که فناوری آن را فراموش کرد؟ برخی کلمات اختصاری مترادف با بوروکراسی بروکسل – GDPR، DMA، DSA – را مقصر می‌دانند، اگرچه به نظر می‌رسد گوگل‌های این دنیا از ChatGPT بسیار بیشتر از جریمه‌های اتحادیه اروپا می‌ترسند. لابی‌های فناوری از تیری برتون، کمیسر اتحادیه اروپا خشمگین هستند، که خواهان قوانین سخت‌تر هوش مصنوعی برای مهار نسل جدیدی از چت‌بات‌ها است.

اما شاید شرکت قدیمی برتون، Atos SE، نمونه بهتری از ناراحتی عمیق‌تر فناوری اروپا باشد. ایرباس اس ای، قهرمان هوافضا، سرمایه گذاری در Evidian، واحد کلان داده و امنیت سایبری که Atos قصد دارد در سال جاری از آن جدا شود، پیشنهاد داده است. این قرارداد بالقوه به عنوان تقویت “حاکمیت” فناوری اروپا از طریق رشد در ابر و محاسبات پیشرفته ارائه شد.

نگاهی به قیمت سهام آتوس نشان می دهد که این شرکت نشانه زوال تکنولوژی اروپا است نه درمان. این شرکت در سال 2010 درآمد و کارمندان خود را از طریق خرید دو برابر کرد، اما برای انتقال به ابر و دور شدن از زیرساخت های قدیمی IT بسیار کند بود. در همین حال، شرکت هایی مانند Microsoft Corp. و شرکت آلفابت – شرکت‌هایی که برای وارد کردن ربات‌های چت با شخصیت به هر خانه‌ای رقابت می‌کنند – مبالغ هنگفتی را برای توسعه تجارت ابری خود و در کنار آمازون خرج کرده‌اند. com، دو سوم بازار جهانی را در اختیار دارد.

شکاف تحقیق و توسعه بین ایالات متحده و اروپا در اینجا مرتبط به نظر می رسد. طبق داده های کمیسیون اروپا، آلفابت و مایکروسافت در سال 2021 با حدود 30 میلیارد دلار و 23 میلیارد دلار در میان سه شرکت بزرگ جهان در زمینه تحقیقات هزینه کردند. تنها شرکت اتحادیه اروپا در بین 10 شرکت برتر فولکس واگن AG است که 15.6 میلیارد یورو (16.6 میلیارد دلار) هزینه کرده است. ایرباس با 2.9 میلیارد یورو و آتوس با 57 میلیون یورو بسیار عقب تر بودند.

سیاستگذاران ممکن است تصور کنند که تنها چیزی که برای از بین بردن شکاف مورد نیاز است، گرد هم آوردن قهرمانان ملی یا منطقه ای بزرگتر است. اما آرزوها برای یک “ابر اروپایی” دستاورد چندانی نداشته است.

اولیویه کاست، مدیر عامل سابق Atos، در کتابی جدید درباره عقب ماندگی تکنولوژیک اروپا، مشکل واقعی را هزینه بالای شکست در اتحادیه اروپا – در قالب تجدید ساختار شرکتی – می داند. بر خلاف ایالات متحده، اخراج مهندسان برای هر نفر چند صد هزار یورو هزینه دارد، برای مذاکره زمان می برد و انگیزه کارکنان باقیمانده را از بین می برد. او معتقد است که این امر از ریسک پذیری در پروژه های فناوری با نرخ شکست بالا جلوگیری می کند. همچنین توضیح می‌دهد که چرا شرکت‌های صنعتی قرن بیستم – در نوآوری‌های افزاینده به جای رادیکال بهتر – از فناوری قرن بیست و یکم در اتحادیه اروپا خرج می‌کنند.

نسخه کاست کاهش هزینه شکست است. این سازمان از یک رویکرد «امنیت انعطاف‌پذیر» مانند دانمارک برای مشاغل فناوری دفاع می‌کند. این به معنای انعطاف پذیری بیشتر در استخدام و اخراج است که با شبکه ایمن درآمد کافی برای محافظت از افرادی که شغل خود را از دست می دهند جبران می شود. نظر او دور از اجماع است; برخی دیگر نوآوری های مخرب تری ارائه می دهند، مانند آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی ایالات متحده یا دارپا. ایده دیگر پرداخت بهتر به محققان اروپایی است.

ظاهراً موج اخیر اخراج‌ها در سیلیکون ولی به دنبال جابجایی کارکنان همه‌گیر، چندان قابل تقلید به نظر نمی‌رسد. اما آتوس نیز به سختی در مکان ثابتی قرار دارد. بازسازی آن کند بوده است و اکنون به 1.6 میلیارد یورو بودجه اضافی تا سال 2023 نیاز دارد. این عدد تقریباً معادل ارزش بازار فعلی آن است که برای شرکتی به ارزش 13 میلیارد یورو در سال 2017 شرم آور است. و حتی مشخص نیست که به گفته تاملین باسون از بلومبرگ، اسپین آف Evidian با توجه به چشم انداز رشد آن بهترین راه رو به جلو است.

این همه عذاب و غم نیست. اقدامات اخیر مانند ابتکار سرمایه گذاری خطرپذیر 3.8 میلیارد یورویی بانک سرمایه گذاری اروپا می تواند سرمایه گذاری و نوآوری را تسریع کند. اما به سختی می توان حس دژاوو را از بین برد زیرا اروپا از مجتمع صنعتی سایبری خود دفاع می کند و در عین حال بر چت بات ها تسلط دارد. تنها چیزی که باقی می‌ماند این است که سیاستمداران خواستار یک “چت GPT اروپایی” شوند – حداقل تا زمانی که اتفاق بزرگ بعدی رخ دهد.