برخورد CME به زمین، ایجاد طوفان ژئومغناطیسی وحشتناک G4! شفق قطبی را می توان در سراسر جهان دید

زمین از ابتدای سال به طور مداوم توسط طوفان های خورشیدی بمباران شده است و هفته ای نگذشته است که یک یا آن حادثه ذرات خورشیدی به جو ما برخورد نکرده باشد. ما شعله‌های خورشیدی کلاس X، طوفان‌های خورشیدی کلاس G3 و ابرهای CME سوپرشارژ و بادهای خورشیدی را دیده‌ایم که در سیاره ما ویران می‌کنند. اخیراً پیش‌بینی‌کنندگان در اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) فاش کردند که یک CME قوی باعث ایجاد طوفان ژئومغناطیسی وحشتناک G4 شده است.

بر اساس گزارش spaceweather.com، یک CME وحشتناک دیروز، 23 آوریل در ساعت 1737 UT به زمین برخورد کرد و یکی از قوی ترین طوفان های ژئومغناطیسی کلاس G4 را ایجاد کرد. برخورد طوفان ژئومغناطیسی باعث شد که شفق قطبی در سراسر جهان دیده شود. رگه‌های نور آسمان را در اروپا و تا جنوب فرانسه روشن می‌کردند و حتی در مناطق شهری با نور روشن قابل مشاهده بودند.

هایکو اولبریخت شفق های قطبی را از زاکسن در آلمان به تصویر کشید. اولبریخت به spaceweather.com گفت: «لکه‌های سبز روشن در سراسر آسمان تا نقطه اوج می‌رقصیدند. این نمایشی بود که نباید فراموش شود.»

نکته تکان دهنده این است که این طوفان ژئومغناطیسی همچنان ادامه دارد! گزارش‌ها نشان می‌دهند که این طوفان ژئومغناطیسی باعث ایجاد شفق‌های قطبی در سراسر ایالات متحده شده است، با رگه‌هایی از نور در کنتاکی و انتظار می‌رود که شفق‌های قطبی بیشتری آسمان را با فرا رسیدن شب در سراسر آمریکای شمالی ترسیم کنند.

عوامل تحریک کننده فعالیت خورشیدی

خورشید در سال 2019 وارد چرخه 25 خورشیدی شد و انتظار می رود در جولای 2025 به اوج خود برسد. و این دلیل اصلی این است که خورشید به طور ناگهانی بسیار خشن شده است. زمین در وضعیت سختی قرار دارد. اگر زمین توسط طوفان خورشیدی G5 مورد اصابت قرار گیرد، نه تنها می تواند به ماهواره ها آسیب برساند و ارتباطات بی سیم مانند خدمات اینترنت، شبکه سلولی و جی پی اس را مختل کند، بلکه می تواند به شبکه برق آسیب برساند و حتی باعث اختلال در وسایل الکترونیکی مانند ضربان سازها شود. زمین.

تکنیک رصد خورشیدی

اگرچه بسیاری از آژانس‌های فضایی از ناسا با رصدخانه دینامیک خورشیدی (SDO) گرفته تا سازمان ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) پدیده‌های آب و هوایی مبتنی بر خورشید را رصد می‌کنند، یکی از مواردی که به‌ویژه برجسته می‌شود، ماهواره DSCOVR NOAA است. این ماهواره در سال 2016 فعالیت خود را آغاز کرد و اندازه گیری های مختلف خورشید و جو آن از جمله دما، سرعت، چگالی، درجه جهت گیری و فرکانس ذرات خورشیدی را ردیابی می کند. سپس داده های بازیابی شده از مرکز پیش بینی آب و هوای فضایی عبور داده می شود و تجزیه و تحلیل نهایی آماده می شود.