ترسناک ترین سیارک هایی که زمین را تهدید می کنند: ناسا توضیح می دهد که PHA های خطرناک چیست

بیشتر سیارک ها مکان مشخصی را در منظومه شمسی داخلی اشغال می کنند. آنها در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری زندگی می کنند. با این حال تعداد کمی وجود دارند که از مدار خود منحرف شده و به زمین نزدیک می شوند. برای شناسایی تمام سیارک هایی که در کنار سیاره ما پرواز می کنند، ناسا از طبقه بندی اجرام نزدیک به زمین یا NEO استفاده می کند. اینها سیارک هایی هستند که در 50 میلیون کیلومتری زمین قرار دارند. با این حال، در این دسته، زیرجمعیت وحشتناکی از سیارک ها وجود دارد که در صورت برخورد با سیاره ما، می توانند زمین را نابود کنند. ناسا آنها را “سیارک های بالقوه خطرناک” می نامد. اما آنها دقیقا چه هستند؟

سیارک های بالقوه خطرناک (PHA) چیست؟

به گفته ناسا، تمام سیارک‌های NEO که قطرشان از 140 متر (460 فوت) بیشتر است و احتمالاً در کمتر از 7.48 میلیون کیلومتر (4.65 میلیون مایل) زمین قرار دارند، پس این سیارک‌های خاص را سیارک‌های بالقوه خطرناک می‌نامند. طبقه بندی نشان می دهد که اینها خطرناک ترین سیارک هایی هستند که می توانند به ما آسیب برسانند. این سنگ‌های فضایی به اندازه‌ای نزدیک می‌شوند که شانس زیادی برای کشیده شدن توسط گرانش زمین داشته باشند و به اندازه‌ای بزرگ هستند که در جو تجزیه نشوند. به طور خلاصه، اینها سیارک هایی هستند که می توانند به زمین برسند و یک دهانه برخوردی بزرگ ایجاد کنند و همه چیز را در آنجا نابود کنند – از زندگی گرفته تا خانه ها.

تهدید سیارک های بالقوه خطرناک

بر اساس وب سایت CNEOS ناسا، حدود 31000 NEO توسط آژانس فضایی کشف شده است. در میان آنها، 2300 سیارک بالقوه خطرناک شناسایی شده اند. ناسا فرض می‌کند که بسیاری از این سیارک‌ها زمانی بخشی از کمربند اصلی سیارک‌ها بودند، اما با تکامل منظومه شمسی، مدارهای خود را کمی تغییر دادند و کمربند را ترک کردند.

نکته جالب این است که حدود نیمی از NEO ها بزرگتر از 140 متر هستند، اما به دلیل فاصله زیاد بین آنها و زمین، آنها را تهدید نمی کند.

ناسا و سایر آژانس‌های فضایی در سراسر جهان نیز در تلاش هستند تا آمادگی خود را در برابر چنین حملات سیارکی بهبود بخشند. به عنوان مثال، ناسا اخیراً مأموریت DART (تست تغییر مسیر دوگانه سیارک) خود را انجام داد، جایی که یک فضاپیما را برای برخورد با یک سیارک و تغییر مدار آن به فضا پرتاب کرد. دیگر روش‌های مشابه دفاع از سیارک‌ها که در بحث حفظ شده‌اند شامل استفاده از سلاح‌های هسته‌ای برای منفجر کردن سیارک‌ها، استفاده از تقویت‌کننده‌های موشک برای تغییر جهت آن‌ها و چاشنی‌های راه دور برای اثر مشابه است.

با این حال، هیچ یک از این روش ها واقعاً آزمایش و آزمایش نشده اند، و اگر یک سیارک عظیم به سمت سیاره ما حرکت کند، نمی توان گفت که این روش ها چقدر موفق خواهند بود.