فضاپیمای NEOWISE ناسا هشدار داد که سیارک 120 فوتی 2023 JS4 به سمت زمین پرتاب می شود.
مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین (CNEOS) ناسا مسئول نظارت بر تمام اجرام شناخته شده نزدیک به زمین (NEO) و ارزیابی خطر احتمالی برخورد آنها است. دانشمندان به طور فعال آسمان را با جدیدترین ابزارهای فناوری، از جمله تلسکوپ، رصدخانه های زمینی و ماهواره ها اسکن می کنند تا هر سیارک ناشناخته ای را که ممکن است خطر برخورد ایجاد کند، شناسایی کنند. برای شناسایی چنین خطراتی، ناسا برنامه رصد NEO را اجرا کرد که بر شناسایی، ردیابی و شناسایی NEO ها، به ویژه آنهایی که به طور بالقوه می توانند زمین را تهدید کنند، تمرکز دارد. ناسا فضاپیمای NEOWISE را برای مکان یابی این تهدیدات احتمالی سیارکی مستقر کرد.
فضاپیمای WISE (کاوشگر مادون قرمز میدان وسیع) یک تلسکوپ فضایی نجومی با طول موج مادون قرمز بود. در سال 2013، این فضاپیما مأموریت جدیدی به نام NEOWISE برای کمک به یافتن سیارکها و دنبالهدارهای نزدیک به زمین داده شد.
اکنون، ناسا هشداری درباره سیارک عظیمی به نام 2023 JS4 صادر کرده است که در حال حاضر در مسیر خود به سمت زمین است و انتظار می رود از نزدیک عبور کند. این سیارک با اندازه تخمینی 120 فوت قرار است امروز 18 می به زمین نزدیک شود. ناسا وضعیت را از نزدیک زیر نظر خواهد گرفت تا مشخص کند که آیا سیارک 2023 JS4 با عرض 120 فوت خطرات احتمالی وجود دارد یا خیر.
ترور سیارک 2023 JS4
طبق صفحه ردیابی دادههای سیارک ناسا، سیارک 2023 JS4 قرار است امروز، 18 مه، در فاصله 3.86 میلیون مایلی به زمین نزدیک شود زیرا با سرعت بالای 30000 مایل در ساعت در فضا حرکت میکند. این سیارک که در گروه آپولو طبقه بندی می شود، اخیرا در 14 مه 2023 کشف شد. The-Sky.org نشان می دهد که تقریباً هر 1473 روز یک دور کامل به دور خورشید می گردد.
هرگاه یک شیء نزدیک به زمین (NEO) در فاصله 4.6 میلیون مایلی یا 7.5 میلیون کیلومتری که بزرگتر از 150 متر است، نزدیک شود، دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای ناسا هشداری صادر می کند. خوشبختانه، این سیارک یک تهدید بالقوه نیست، اما نظارت دقیق بر این صخره فضایی که به سرعت در حال نزدیک شدن است برای جلوگیری از حوادث ناگوار حیاتی است.
آیا سیارک ها به سیارات برخورد می کنند؟
بله، آنها انجام می دهند! گاهی اوقات سیارک ها با دیگر اجرام آسمانی موجود در فضا، مانند سیارات و قمرها، برخورد می کنند که پیامدهای بالقوه ویرانگری دارد. یک مثال قابل توجه حادثه ویرانگری است که 65 میلیون سال پیش رخ داد و منجر به مرگ دایناسورها روی زمین شد. چندین نظریه حاکی از آن است که برخورد سیارک مقدار زیادی انرژی آزاد کرد و باعث تغییرات محیطی گسترده ای شد که در نهایت به انقراض دایناسورها و بسیاری از گونه های دیگر منجر شد. برای کاهش خطر چنین رویدادهای فاجعه باری، ناسا و سایر آژانس های فضایی نظارت مستمر تهدیدات احتمالی سیارک ها را انجام می دهند. نه تنها این، تلسکوپ فضایی هابل پس از برخورد با دنباله دار شومیکر-لوی 9 در سال 1994، مشتری را شکار کرد و حفره هایی به اندازه زمین در این سیاره ایجاد کرد.