ناسا یک عنصر کلیدی برای حیات در یک قمر زحل کشف کرد

شکار طولانی برای بیگانگان به تازگی افزایش یافته است.

دانشمندان کشف کرده اند که فسفر، یکی از اجزای سازنده حیات، در اقیانوس زیر سطح یخی انسلادوس قمر زحل قرار دارد.

این یافته بر اساس بررسی داده های جمع آوری شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا است و روز چهارشنبه در مجله معتبر نیچر منتشر شد.

کاسینی در سال 2004 شروع به کاوش در زحل و حلقه‌ها و قمرهای آن کرد تا اینکه در اتمسفر غول گازی پس از پایان مأموریتش در سال 2017 سوخت.

کریستوفر گلین از مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی، یکی از نویسندگان همکار مقاله، گفت: «این یک کشف خیره کننده برای اختر زیست شناسی است.

آبفشان ها در قطب جنوبی انسلادوس ذرات یخ را از طریق شکاف های سطح به فضا پرتاب می کنند و حلقه E زحل را نیرو می دهند، حلقه ضعیف خارج از حلقه های اصلی روشن تر.

دانشمندان قبلاً مواد معدنی و ترکیبات آلی دیگری را در دانه‌های یخ پرتاب شده یافته‌اند، اما فسفر را که یک واحد ساختمانی ضروری برای DNA و RNA است و همچنین در استخوان‌ها و دندان‌های انسان، حیوانات و حتی پلانکتون‌های اقیانوس یافت می‌شود، پیدا نکرده‌اند.

به زبان ساده، زندگی آنگونه که می دانیم بدون فسفر امکان پذیر نخواهد بود.

به گفته گلاین، اگرچه مدل‌سازی ژئوشیمیایی قبلاً نشان داده بود که فسفر نیز وجود دارد، و این پیش‌بینی در مقاله قبلی منتشر شد، اما پیش‌بینی چیزی یک چیز و تأیید آن چیز دیگری است.

فرانک پستبرگ، نویسنده اول، دانشمند علوم سیاره ای در دانشگاه فرای برلین، در بیانیه ای از ناسا افزود: “این اولین بار است که این عنصر اصلی در اقیانوسی فراتر از زمین شناسایی می شود.”

برای انجام این کشف جدید، نویسندگان داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط دستگاه تحلیلگر غبار فضایی کاسینی را تجزیه و تحلیل کردند و با انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی یافته‌ها را تأیید کردند تا نشان دهند که اقیانوس انسلادوس دارای فسفر به اشکال مختلف محلول در آب است.

در 25 سال گذشته، دانشمندان سیاره‌شناسی کشف کرده‌اند که در منظومه شمسی، جهان‌هایی با اقیانوس‌ها در زیر لایه سطحی یخ وجود دارند.

اینها شامل قمر مشتری اروپا، بزرگترین قمر زحل، تیتان، اما حتی جسم دورتر، پلوتون است.

در حالی که سیاراتی مانند زمین که دارای اقیانوس های سطحی هستند باید در یک پنجره باریک از فاصله ستاره میزبان خود قرار بگیرند تا دمای مناسب برای زندگی حفظ شود، کشف جهان هایی با اقیانوس های زیرسطحی تعداد اجرام قابل سکونت را افزایش می دهد.

گلاین گفت: «با این کشف، اقیانوس انسلادوس را برآورده می‌کند که عموماً سخت‌گیرانه‌ترین نیاز برای زندگی در نظر گرفته می‌شود.

گام بعدی واضح است – ما باید به انسلادوس برگردیم تا ببینیم آیا اقیانوس قابل سکونت واقعاً پر جمعیت است یا خیر.