طوفان وحشتناک خورشیدی میدان مغناطیسی زمین را باز می کند

پس از مدت کوتاهی آرامش، زمین توسط ذرات خورشیدی بمباران شد که باعث ایجاد طوفان خورشیدی وحشتناک شد. جالب اینجاست که طوفان خورشیدی توسط یک پرتاب جرم تاجی که معمولاً مسئول چنین رویدادهایی است، ایجاد نشده است. در عوض، آن را بادهای خورشیدی ایجاد می کنند. گزارش‌ها حاکی از آن است که بادهای خورشیدی متعدد به مگنتوسفر زمین برخورد کرده و باعث ضعیف شدن آن و باز شدن شکاف‌هایی در ساختار آن می‌شود، پدیده‌ای که به عنوان منطقه هم‌روش متقابل شناخته می‌شود. این شکاف باعث شد که بادهای خورشیدی باعث ایجاد طوفان خورشیدی شوند.

طبق گزارش SpaceWeather.com، “میدان مغناطیسی زمین در روز 16 ژوئن به دنبال برخورد یک منطقه تعامل دوار متقابل (CIR) در روز گذشته ناپایدار باقی می ماند. CIR ها مناطق انتقالی بین جریان های باد خورشیدی هستند. پلاسمای باد خورشیدی در این نواحی جمع می‌شود و ساختارهای شوک مانندی ایجاد می‌کند که CME را تقلید می‌کنند. برخورد 15 ژوئن شکافی در میدان مغناطیسی سیاره ما ایجاد کرد و طوفان ژئومغناطیسی کلاس G2 را برانگیخت.

طوفان خورشیدی ناشی از CIR

مناطق برهمکنش دوار همزمان (CIR) زمانی ایجاد می شوند که بادهای خورشیدی با حرکت سریع از جهات مختلف به زمین برخورد می کنند و میدان مغناطیسی آن را کشیده و شکاف هایی در آن ایجاد می کنند. مگنتوسفر در نهایت بهبود می یابد و این شکاف ها به خودی خود بهبود می یابد.

با این حال، همانطور که خورشید به اوج چرخه خورشیدی خود نزدیک می شود، چنین ترک هایی می توانند تأثیر مخربی داشته باشند زیرا شدت طوفان خورشیدی را تقویت می کنند. اگر یک ابر CME قدرتمند بود، می توانست یک طوفان خورشیدی قوی ایجاد کند. یک طوفان شدید خورشیدی حتی می‌تواند دریافت داده‌های تلفن همراه و اینترنت را مختل کند و باعث از کار افتادن شبکه برق شود.

زرادخانه فنی NOAA

یکی از سازمان های اصلی که نظارت و پیش بینی چنین اختلالات جوی را انجام می دهد، اداره ملی اقیانوسی و جوی است. این ماهواره دارای زرادخانه ای از ماهواره ها است که به دور زمین می چرخند که سیاره ما و فضای ماورای جو را برای تجزیه و تحلیل و درک عوامل ایجاد پدیده های مختلف آب و هوایی زیر نظر دارند. یکی از این شگفتی های فناوری، ماهواره NOAA-20 است. این یک ماهواره محیطی غیر ژئوسنکرون در مدار قطبی است که بخشی از سیستم ماهواره‌ای قطبی متحد است.

حدود 14 بار در روز از خط استوا عبور می کند و دو بار در روز پوشش کامل جهانی را فراهم می کند. این اطلاعات در مورد دما و رطوبت جو، ابرها، دمای سطح دریا، رنگ اقیانوس، پوشش یخ دریا، خاکستر آتشفشانی، تشخیص آتش و غیره به هواشناسان می دهد.