لندست 50 ساله شد: چگونه ماهواره‌های ناسا نحوه دیدن و محافظت از جهان طبیعی را متحول کردند

پنجاه سال پیش، دانشمندان آمریکایی ماهواره‌ای را به فضا پرتاب کردند که دید ما از جهان را به طرز چشمگیری تغییر داد. او تصاویری از سطح زمین را با جزییات جزئی ثبت کرد و نشان داد که چگونه آتش‌سوزی‌ها مناظر را می‌سوزاند، چگونه مزارع جنگل‌ها را از بین می‌برند، و بسیاری از راه‌های دیگر که انسان‌ها چهره سیاره را تغییر می‌دهند.

اولین ماهواره از سری Landsat در 23 ژوئیه 1972 پرتاب شد. هشت ماهواره دیگر نیز به دنبال آن بودند که همان نماها را ارائه کردند تا بتوان تغییرات را در طول زمان ردیابی کرد، اما با ابزارهای قدرتمندتر. لندست 8 و لندست 9 امروز به دور سیاره می چرخند و ناسا و سازمان زمین شناسی ایالات متحده در حال برنامه ریزی یک ماموریت جدید لندست هستند.

تصاویر و داده های این ماهواره ها برای ردیابی جنگل زدایی و تغییر مناظر در سراسر جهان، مکان یابی جزایر گرمایی شهری، و درک تأثیر سدهای رودخانه ای جدید و بسیاری از پروژه های دیگر استفاده می شود. نتایج اغلب به جوامع کمک می کند تا به خطراتی که ممکن است در زمین آشکار نباشند واکنش نشان دهند.

در اینجا سه ​​نمونه از Landsat در عمل از آرشیو گفتگو آورده شده است.

ردیابی تغییرات در آمازون

هنگامی که کار بر روی پروژه سد بلو مونت در آمازون برزیل در سال 2015 آغاز شد، قبایل بومی که در امتداد خم بزرگ رودخانه Xingu زندگی می کردند متوجه تغییرات در جریان رودخانه شدند. آبی که برای غذا و حمل و نقل به آن متکی بودند در حال از بین رفتن بود.

در بالادست، یک کانال جدید در نهایت تا 80 درصد آب را به سمت سد برق آبی هدایت می‌کند و از خم می‌گذرد.

کنسرسیومی که سد را اداره می‌کند می‌گوید هیچ مدرک علمی دال بر آسیب رساندن به ماهی‌ها از تغییر جریان آب وجود ندارد.

اما شواهد واضحی از تأثیر پروژه سد بلو مونت وجود دارد – از بالا، پریتام داس، فیصل حسین، هورور هلگاسون و شهزایب خان از دانشگاه واشنگتن را بنویسید. با استفاده از داده های ماهواره ای برنامه Landsat، تیم نشان داد که چگونه سد به طور چشمگیری هیدرولوژی رودخانه را تغییر داد.

داس و همکارانش نوشتند: «به عنوان دانشمندانی که با سنجش از دور کار می‌کنند، ما معتقدیم که رصدهای ماهواره‌ای می‌توانند جمعیت‌های جهان را که تهدیدی برای منابع خود هستند، تقویت کند.

هوا در شهر گرم است – و حتی در برخی محله ها گرمتر است

ابزارهای لندست همچنین می توانند دمای سطح را اندازه گیری کنند و به دانشمندان این امکان را می دهند که با افزایش دمای جهانی، خطر گرما را خیابان به خیابان در شهرها ترسیم کنند.

دانیل پی. جانسون، که از ماهواره ها برای مطالعه تأثیر بر جزیره گرمای شهری در ایندیانا استفاده کرد، نوشت: «شهرها عموماً گرمتر از حومه اطراف هستند، اما حتی در داخل شهرها، برخی از محله های مسکونی به طور خطرناکی گرمتر از سایر محله ها در چند مایل دورتر می شوند. دانشگاه.

جانسون نوشت: محله هایی با سنگفرش و ساختمان بیشتر و درختان کمتر می توانند 10 درجه فارنهایت یا گرمتر از محله های سرسبزتر باشند. او دریافت که گرم‌ترین محله‌ها معمولاً کم درآمد هستند، اکثریت ساکنان آن سیاه‌پوست یا اسپانیایی تبار هستند و در معرض خط قرمز قرار گرفته‌اند، رویه‌ای تبعیض‌آمیز که زمانی برای انکار وام در جوامع اقلیت‌های نژادی و قومی استفاده می‌شد.

جانسون نوشت: «در این «جزایر گرمایی میکروشهری»، جوامع می‌توانند مدت‌ها قبل از اعلام وضعیت اضطراری گرمایی، شرایط موج گرما را تجربه کنند.

دانستن اینکه کدام محله‌ها با بالاترین خطر مواجه هستند، به شهرها اجازه می‌دهد تا مراکز خنک‌کننده و سایر برنامه‌ها را برای کمک به ساکنان در مدیریت گرما سازماندهی کنند.

ایجاد جنگل های ارواح

ماهواره هایی که سال به سال همان مناطق را اسکن می کنند، می توانند برای شناسایی تغییرات در مناطق صعب العبور بسیار مهم باشند. آنها می توانند پوشش برف و یخ و در امتداد سواحل اقیانوس اطلس ایالات متحده، جنگل های بارانی در حال مرگ را زیر نظر بگیرند.

این مناظر وهم‌آور تنه‌های درختان مرده و اغلب سفید شده، لقب «جنگل‌های ارواح» را به خود اختصاص داده‌اند.

امیلی اوری، بوم شناس اکنون در دانشگاه واترلو در انتاریو، از داده های Landsat برای شناسایی تغییرات در تالاب ها استفاده می کند. او سپس با تصاویری با وضوح بالا از Google Earth – که شامل تصاویر Landsat است – زوم کرد تا تأیید کند که این جنگل‌ها ارواح هستند.

«نتایج تکان دهنده بود. ما دریافتیم که بیش از 10٪ از تالاب های جنگلی در پناهگاه ملی حیات وحش رودخانه تمساح [in North Carolina] در 35 سال گذشته گم شده است. این سرزمین تحت حفاظت فدرال است و هیچ فعالیت انسانی دیگری که بتواند جنگل را بکشد، وجود ندارد.

با گرم شدن سیاره و افزایش سطح دریاها، آب نمک بیشتری به این مناطق می رسد و میزان نمک در خاک جنگل های ساحلی از مین تا فلوریدا افزایش می یابد. اوری نوشت: «به نظر می رسد افزایش سریع سطح دریا از توانایی این جنگل ها برای سازگاری با شرایط مرطوب تر و شورتر پیشی می گیرد.

داستان های بسیار بیشتری را می توان در تصاویر Landsat یافت، مانند مروری بر اثرات جنگ بر محصول گندم اوکراین و چگونگی گسترش شکوفه های جلبکی به دریاچه Okeechobee فلوریدا. پروژه های بی شماری از داده های Landsat برای ردیابی تغییرات جهانی و یافتن راه حل های بالقوه برای مشکلات استفاده می کنند، از جنگل زدایی در آمازون گرفته تا آتش سوزی هایی که آلاسکا را وارد فصل آتش سوزی تاریخی دیگری کرده است.