عجیب و غریب! شراره های خورشیدی می توانند داغتر از خورشید باشند

خورشید در چرخه 11 ساله گذشته خود در حالت کاملاً فعال بوده است. در نتیجه افزایش فعالیت، دانشمندان و محققان شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرم تاجی متعددی را مشاهده کرده‌اند که برخی از آنها به سمت زمین و برخی از آنها نه. خوشبختانه، همه بزرگان تا به حال زمین را از دست داده اند. اگرچه هیچ اثر عمده‌ای تاکنون دیده نشده است، یک طوفان خورشیدی واقعاً قدرتمند می‌تواند زمین را ویران کند و باعث اختلال در GPS، رادیو و شبکه برق شود. به گفته ناسا، شراره های خورشیدی انفجار شدید تشعشعات ناشی از آزاد شدن انرژی مغناطیسی از لکه های خورشیدی است. لکه های تاریک روی سطح خورشید را لکه های خورشیدی می نامند زیرا نسبت به سایر نواحی روی سطح خورشید خنک تر هستند. با این حال، هنوز هم جایی در حدود 6500 درجه فارنهایت است. خطوط میدان مغناطیسی در نزدیکی این لکه‌های خورشیدی اغلب دوباره مرتب می‌شوند، متقاطع می‌شوند و در هم می‌پیچند و باعث ایجاد شعله‌های خورشیدی می‌شوند که یک انفجار سریع انرژی است. تابش زیادی توسط شعله های خورشیدی به فضا پرتاب می شود.

در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد تعرفه های خورشیدی و CME بدانید.

شراره خورشیدی چیست؟

شعله ی خورشیدی انفجار قدرتمندی از تابش است که در اثر آزاد شدن انرژی مغناطیسی از یک لکه خورشیدی ایجاد می شود. آنها بزرگترین رویدادهای انفجاری در منظومه شمسی هستند. آنها به عنوان مناطق روشن در خورشید ظاهر می شوند و می توانند از یک دقیقه تا چند ساعت ادامه داشته باشند. یک شعله خورشیدی از فوتون ها (یا نور) که تقریباً در هر طول موج طیف منتشر می کند قابل مشاهده است. اشعه ایکس و نور نوری روش های اصلی مورد استفاده برای مشاهده این شراره های خورشیدی هستند.

شراره های خورشیدی چقدر داغ هستند؟ خوب، طبق گفته ناسا، دما در یک شعله خورشیدی می تواند بین 10 میلیون درجه کلوین (18 میلیون درجه فارنهایت) تا 100 میلیون درجه کلوین برسد. اگر این دما را با دمای هسته خورشید مقایسه کنید، 27 میلیون درجه فارنهایت (15 میلیون درجه سانتیگراد) است.

علت شعله ور شدن خورشید چیست؟

سطح خورشید یک منطقه بسیار فعال است که حاوی گازهای باردار الکتریکی است که در برخی مناطق میدان مغناطیسی قوی ایجاد می کند. این گازهای دارای بار الکتریکی میدان های مغناطیسی قدرتمندی تولید می کنند که به دلیل گازهای در حال چرخش، کش می شوند، می پیچند و در هم می پیچند. این نیز منجر به فعالیت خورشیدی می شود.

CME چیست؟

پرتاب جرم تاجی یا CME، ابرهای بزرگی از پلاسمای خورشیدی و میدان های مغناطیسی جاسازی شده هستند که پس از یک شعله خورشیدی در فضا آزاد می شوند. ناسا می گوید که CME ها با سفر در فضا، اغلب میلیون ها مایل در عرض، منبسط می شوند و می توانند با میدان های مغناطیسی سیاره ای برخورد کنند.