تمام صفحه در مقابل بدون حاشیه: کدام یک برای بازی بهتر است؟

هنگامی که تنظیمات بازی خود را تنظیم می کنید و مانیتور خود را بهینه می کنید، می توانید وضوح، تنظیمات جزئیات را تغییر دهید و اغلب حالت پنجره ای را که می خواهید استفاده کنید انتخاب کنید. دو مورد از محبوب‌ترین گزینه‌ها Fullscreen و Windowed Borderless هستند. در حالی که در نگاه اول ممکن است این حالت ها یکسان به نظر برسند، دلایل بسیار خوبی برای انتخاب یکی از دیگری وجود دارد. به خصوص اگر کاربر چند مانیتور هستید.

در اینجا چیزی است که باید بدانید تا حالت پنجره مناسب خود را انتخاب کنید.

به تفکیک هفتگی فناوری بازی‌های رایانه شخصی بپردازید

مزایا و معایب تمام صفحه

مزیت اصلی اجرای بازی های خود به صورت تمام صفحه این است که ساده ترین آن است. بازی تمام صفحه به برنامه – در این مورد، یک بازی – کنترل کامل نمایشگر را می دهد. این به آن اجازه می‌دهد تا رزولوشن را به درستی تنظیم کند و اگر بازی برای آن بهینه شده باشد، می‌تواند یک مزیت عملکرد جزئی ایجاد کند، زیرا ویندوز می‌داند که توجه و عملکرد خود را بر روی آن برنامه خاص متمرکز کند.

اگر از چند مانیتور استفاده می‌کنید، تمام صفحه نشانگر ماوس را نیز در پنجره بازی قفل می‌کند تا به‌طور تصادفی از آن خارج نشود و باعث می‌شود بازی زمانی که اشاره‌گر را کلیک می‌کنید یا انجام برخی اقدامات دیگر در بازی را انجام می‌دهید، به حداقل برسد. خارج از پنجره اصلی

اگر روی یک مانیتور بازی می کنید، تقریباً مطمئناً تمام صفحه بهترین انتخاب است. نقطه ضعف این است که نشانگر ماوس را به سمت یک صفحه نمایش ثانویه یا سوم یا تعامل با یک برنامه غیر بازی دشوارتر است. برای انجام این کار، باید Alt+Tab را فشار دهید تا فوکوس پنجره را تغییر دهید، Alt+Enter را برای تغییر از حالت تمام صفحه به پنجره (در بازی هایی که از این دستور پشتیبانی می کنند) فشار دهید یا کلید Windows را فشار دهید تا از حالت تمام صفحه خارج شوید. فقط در این صورت می توانید ماوس خود را به صفحه نمایش اضافی ببرید و با آن تعامل داشته باشید.

روند تغییر از حالت تمام صفحه به غیر یا تغییر به مانیتور دیگر همچنین به این معنی است که صفحه نمایش شما برای یک یا دو ثانیه در حالی که راننده جلو می‌آید به رنگ سیاه تغییر می‌کند، که همیشه راحت نیست.

مزایای پنجره های بدون حاشیه

در مقایسه، حالت Windowed Borderless تمام مزایا و معایب تمام صفحه را دارد، اما معکوس است. روی یک پنجره متمرکز نمی‌شود، اما در عوض، بازی فقط به عنوان یکی از برنامه‌هایی که در حال اجرا هستید در آنجا شناور می‌شود و دسترسی به برنامه‌ها و بازی‌های دیگر، حتی آن‌هایی که روی نمایشگرهای جداگانه هستند، بسیار آسان‌تر می‌کند. مهمتر از همه، این کار را بدون حاشیه های پنجره معمولی انجام می دهد، بنابراین حتی اگر اینطور نباشد، تمام صفحه به نظر می رسد.

جابجایی به مانیتور ثانویه آسان تر است زیرا در محدوده بازی خود قفل نشده اید. برای دسترسی به پنجره، برنامه یا هر چیز دیگری غیر از آن، ماوس را روی آن نگه دارید و آن را انتخاب کنید، و فوراً روی آن تمرکز می‌کنید و آن را در خط مقدم نمایشگر(های) خود قرار می‌دهید. همچنین می توانید از Alt+Tab برای تغییر فوکوس پنجره استفاده کنید. در هر صورت، هنگامی که راهنما فوکوس خود را تنظیم می کند، آن مکث و شیب نامطلوب را به رنگ سیاه نخواهید داشت.

اگر در حال پخش جریانی هستید و می خواهید با چت خود تعامل داشته باشید، یا اگر در حال بازی با دوستان خود هستید و می خواهید تنظیمات Discord خود را تنظیم کنید، بسیار عالی است. اگر اغلب لازم است بازی را ترک کنید تا ویکی یا منابع دیگر را بررسی کنید تا تجربه بازی خود را بهبود ببخشید، حتی برای بازی انفرادی عالی است.

اگرچه همه چیز جالب نیست، زیرا اگرچه Windowed Borderless نقاط قوت خود را دارد، Full Screen ندارد، اما نقاط ضعف خود را نیز دارد. اگر بازی شما به حرکت افقی زیاد ماوس نیاز دارد، ممکن است متوجه شوید که نشانگر شما بدون اینکه متوجه شوید از مرزهای پنجره بازی خارج می شود. سپس وقتی کلیک می‌کنید، از بازی خارج می‌شوید و روی پنجره‌ای دیگر تمرکز می‌کنید، زمانی که واقعاً می‌خواهید در بازی کلیک کنید. این می تواند در بازی های تک نفره آزاردهنده خفیفی باشد، اما اگر در زمان نامناسب در بازی های چند نفره رقابتی اتفاق بیفتد، می تواند ویرانگر باشد.

به همین ترتیب، برخی از بازی‌ها وجود دارند که برای بازی‌های تمام صفحه بهینه شده‌اند، به این معنی که بازی در Windowed Borderless ممکن است عملکرد کمی بدتر داشته باشد. احتمالا متوجه آن نخواهید شد، اما برخی از بازی ها آن را دارند.

کدام را باید استفاده کنید؟

این واقعاً به شما، تنظیمات مانیتور، انواع بازی‌هایی که بازی می‌کنید، و اینکه آیا می‌خواهید بتوانید در حین انجام این کار به راحتی با برنامه‌های دیگر تعامل داشته باشید، بستگی دارد. اگر یک استریمر چندوظیفه ای هستید و طرفدارانی برای چت با آنها دارید، یا می خواهید بتوانید به سرعت پیامی را به یک برنامه چت یا حساب رسانه اجتماعی در صفحه دیگری ارسال کنید، احتمالاً پنجره بدون حاشیه انتخاب بهتری است. اگر می‌خواهید روی یک بازی تمرکز کنید بدون اینکه خطر جابجایی ناخواسته نشانگر ماوس به پنجره اشتباهی وجود داشته باشد، صفحه تمام صفحه ترجیح داده می‌شود.

اما همیشه می‌توانید در تنظیمات درون بازی خود بین آن‌ها جابه‌جا شوید، و حالت صفحه به ندرت تنظیماتی است که نیاز به راه‌اندازی مجدد بازی داشته باشد.

توصیه های سردبیران