آیا یک سیارک پشت انقراض دایناسورها بود؟

دایناسورها به دلیل جثه بزرگ و همچنین رفتار ترسناکشان یکی از محبوب ترین موجودات در بین طرفداران ژانر علمی تخیلی هستند. بسیاری از فیلم ها سعی می کنند زندگی با این شکارچیان وحشی را به تصویر بکشند. جای تعجب نیست که مجموعه پارک ژوراسیک استیون اسپیلبرگ یکی از پردرآمدترین فیلم‌های تمام دوران بوده است. دایناسورها موجودات عظیمی بودند که حدود 65 میلیون سال پیش روی زمین پرسه می زدند. این موجودات از دوره تریاس تا کرتاسه، دوره ای تقریباً 230 میلیون ساله، گونه غالب روی زمین بودند، قبل از اینکه برخورد سیارکی باعث انقراض آنها شود.

حدود 65 میلیون سال پیش، این گونه های جذاب به همراه تقریباً دو سوم موجودات زمین منقرض شدند. بر اساس فرضیه آلوارز که در سال 1980 توسط زوج پدر و پسر لوئیس و والتر آلوارز ارائه شد، انقراض توسط یک سیارک عظیم که بیش از 65 میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد، ایجاد شد. این سیارک سیاره را به شکل زمینی درآورده و آن را برای انسان امروزی قابل سکونت کرده است، اما احتمالاً باعث آغاز انقراض دایناسورها شده است.

دانشمندان ظاهرا حتی محل سقوط سیارک را نیز پیدا کرده اند. این سیارک در Chicxulub در نزدیکی شبه جزیره یوکاتان مکزیک سقوط کرد. این برخورد باعث ایجاد امواج جزر و مدی عظیم و دهانه برخوردی به عرض تقریباً 140 کیلومتر می شد. این برخورد می‌تواند مواد زمین را به فضا پراکنده کند و زمین را به یک محیط هسته‌ای مانند زمستان تبدیل کند، زیرا خورشید برای ماه‌ها، اگر نه سال‌ها، کاملاً توسط غبار مسدود می‌شد.

علاوه بر این، این برخورد می تواند باعث فوران های آتشفشانی و زمین لرزه های عظیم شود. به گفته دانشمندان، این شرایط شبه آخرالزمان عامل اصلی انقراض دایناسورها بوده است.

دانشمندان همچنین منشا سیارکی را که سقوط کرد و روی زمین فرود آمد، کشف کردند. بین مدارهای مریخ و مشتری ظاهر می شود. و اگرچه دانشمندان می گویند که یک سیارک می تواند دوباره به زمین برخورد کند، چرخه آن 250 میلیون سال است و به احتمال بسیار زیاد عمر نسل های آینده ما را از دست خواهد داد، و تا زمانی که این اتفاق بیفتد، انسان ها از نظر فناوری آنقدر پیشرفت خواهند کرد که می توانند با آن مقابله کنند. مشکل هر سیارک