رانندگان در مورد اتوماسیون وسایل نقلیه موتوری سردرگم هستند

بر اساس مطالعه‌ای که روز سه‌شنبه توسط مؤسسه بیمه ایمنی بزرگراه (IIHS) منتشر شد، بسیاری از اپراتورهای وسایل نقلیه موتوری نیمه خودکار، علی‌رغم خطرات تصادف، طوری رانندگی می‌کنند که انگار اتومبیل‌هایشان کاملاً خودکار است.

این مطالعه که بر اساس نظرسنجی از 600 کاربر سیستم سوپر کروز کادیلاک، سیستم ProPilot نیسان/اینفینیتی و سیستم خودکار پایلوت تسلا انجام شد، نشان داد که رانندگان بیشتر درگیر فعالیت‌های غیررانندگی مانند غذا خوردن یا ارسال پیامک در هنگام استفاده از کمک راننده هستند. سیستم های.

علاوه بر این، بیش از نیمی از رانندگان سوپر کروز (52%)، دو نفر از هر پنج راننده Autopilot (42%) و 12% از رانندگان ProPilot به نظرسنجی‌ها گفتند که با وسایل نقلیه خود به‌عنوان خودروهای کاملاً خودران رفتار می‌کنند.

دیوید هارکی، رئیس IIHS در بیانیه ای گفت: «پیام اصلی در اینجا این است که پذیرندگان اولیه این سیستم ها هنوز درک ضعیفی از محدودیت های این فناوری دارند.

وی افزود: «ممکن است طراحی سیستم و بازاریابی به این باورهای غلط اضافه شود.

درک شکاف

IIHS در یافتن شکاف‌ها در درک مصرف‌کننده از قابلیت‌های فناوری کمک راننده تنها نیست. نظرسنجی های JD Power، یک شرکت تحقیقاتی، داده ها و تجزیه و تحلیل مصرف کننده مستقر در تروی، میشیگان، نتایج مشابهی را به همراه داشته است.

لیزا بور، مدیر ارشد ارزیابی خودکار و توسعه تحرک JDP گفت: «ما دریافتیم که 56 درصد از مصرف‌کنندگان، فناوری به کمک راننده را که امروزه در دسترس است، به‌عنوان خودران کاملاً خودکار طبقه‌بندی می‌کنند.

او به دیجیتال تو گفت: “این نگران کننده است زیرا ما می دانیم که این سیستم ها امروزه برای کمک به راننده طراحی شده اند.” راننده همچنان مسئولیت کامل خودرو را بر عهده دارد.

IIHS توضیح داد که سیستم‌های اتوماسیون جزئی فعلی به رانندگان از طریق کروز کنترل تطبیقی ​​- که می‌تواند سرعت را برای حفظ فاصله ایمن پشت خودرو تنظیم کند – و مرکز خطوط، که خودرو را در محور حرکت نگه می‌دارد، به رانندگان کمک می‌کند.

اشاره می‌کند که سیستم‌های موجود برای جایگزینی رانندگان انسانی یا ایمن کردن انجام کارهای دیگری که توجه آن‌ها را از جاده می‌گیرد، طراحی نشده‌اند. او اضافه کرد که آزمایش‌های مسیر و تصادف‌های واقعی شواهد زیادی ارائه کرده‌اند که نشان می‌دهد سیستم‌ها برای شناسایی و پاسخگویی به موقعیت‌های رایج رانندگی و ویژگی‌های جاده تلاش می‌کنند.

سر و صدای بازاریابی

بازاریابی ممکن است یک عامل کمک کننده در درک نادرست مصرف کننده از قابلیت های سیستم های رانندگی به کمک رایانه باشد.

سام ابوئل سامید، مدیر بخش حمل و نقل الکترونیکی، می‌گوید: «تسلا به دلیل روشی که طی سال‌ها Autopilot را تبلیغ کرده و ایلان ماسک درباره Autopilot صحبت کرده است، این تصور را ایجاد کرده است که این نوع سیستم‌ها بسیار توانمندتر از آنچه واقعا هستند هستند. تحلیلگر در Guidehouse Insights، یک شرکت تحقیقات بازار در دیترویت.

او به دیجیتال تو گفت: «از آنجایی که ماسک توسط بسیاری از افراد در رسانه ها به عنوان یک نابغه معرفی می شود، مردم تمایل دارند او را باور کنند، حتی اگر بسیاری از صحبت های او مزخرف باشد.

مایک رمزی، معاون و تحلیلگر بخش خودرو و تحرک هوشمند گارتنر، موافق است که بازاریابی در انتظارات مصرف کنندگان از سیستم های کمک راننده نقش داشته است. او به دیجیتال تو گفت: «تسلا سیستم خود را Autopilot می نامد، به این معنی که خودرو خودش پرواز خواهد کرد.

وی افزود: به طور ضمنی گفته می شود که وسیله نقلیه به تنهایی در حال حرکت است. “این واقعا خودش را مدیریت نمی کند. این اساساً کروز کنترل با عملکرد اضافه است.

مقداری نظارت لازم است

الکساندرا مولر، محقق و نویسنده گزارش IIHS خاطرنشان کرد: نحوه طراحی این سیستم‌ها، محدودیت‌های سختی را برای رفتار راننده تعیین نمی‌کنند، بنابراین رانندگان نمی‌دانند چه کاری می‌توانند انجام دهند و چه کاری نمی‌توانند انجام دهند.

او به دیجیتال تو گفت: «این به سردرگمی می‌افزاید. این سیستم‌ها بسیار توانا به نظر می‌رسند – و هستند – اما قابلیت‌های آنها جایگزینی برای راننده نیست. به نظر می رسد این پیام گم شده است.

او گفت: «این سیستم ها خود مدیریتی نیستند. آنها اغلب با شرایطی مواجه می شوند که نیاز به مداخله راننده دارد.”

مولر معتقد است که رانندگان باید همیشه آماده ورود و کنترل این سیستم ها باشند، نه چیزی که انسان ها در آن خیلی خوب هستند. او گفت: «ما در حفظ هوشیاری و نظارت مداوم بر آنچه این فناوری‌ها انجام می‌دهند، خیلی خوب نیستیم.

او ادامه داد: «هرچه این سیستم‌ها توانایی بیشتری داشته باشند، کنترل آن‌ها دشوارتر می‌شود، زیرا راننده دیگر از نظر فیزیکی درگیر رانندگی با وسیله نقلیه نیست.»

طبیعی است که مردم بخواهند کارهای دیگری انجام دهند تا هوشیار باشند، اما انجام هر کاری غیر از رانندگی به این معنی است که راننده دیگر در رانندگی وسیله نقلیه دخالتی ندارد.

رانندگان حواس پرت

ابولسامید می‌گوید: اگر انسان‌ها در یک چیز خوب نیستند، کنترل اتوماسیون است. او گفت: «هر زمان که چیزی در بیشتر مواقع کار کند، مردم از خود راضی خواهند شد.

او ادامه داد: «درگیر ماندن ذهنی با کاری که از لحاظ فیزیکی درگیر آن نیستید، سخت است. “با اجازه دادن به راننده برای کار با هندزفری، برخی از بارهای کاری سنتی راننده را کاهش می دهید، اما بارهای کاری شناختی جدیدی برای مغز ایجاد می کنید.”

او ادامه داد: «هیچ کس متوجه نشده است که چگونه با آن برخورد کند. “هر چیزی کمتر از اتوماسیون کامل ممکن است ایده خوبی نباشد.”

سیستم‌های کمک راننده می‌توانند دعوت‌کننده‌ای برای رانندگی حواس‌پرتی باشند. رمزی خاطرنشان کرد: «اگر به مصرف‌کنندگان بگویید که می‌توانند دست‌هایشان را از روی چرخ و پاهایشان را از روی پدال‌ها بردارند و وسیله نقلیه به سرعت حرکت می‌کند، از آنها دعوت می‌کنید که آن را نادیده بگیرند.»

وی از سوی دیگر خاطرنشان کرد: حتی بدون این سیستم ها، رانندگان حواس پرت همه جا هستند. او گفت: «مردم در حال حاضر با حواس پرتی گوشی خود رانندگی می کنند، بنابراین این فناوری ها برای جلوگیری از تصادفات ضروری شده است. «سیستم‌ها با حواس‌پرتی‌هایی که از قبل وجود دارند، تنظیم می‌شوند».

ارتباط بهتری لازم است

بور استدلال می کند که صنعت خودرو به راه بهتری برای برقراری ارتباط با مصرف کنندگان در مورد قابلیت های سیستم های کمک راننده نیاز دارد. او گفت: “ما نمی توانیم به فروشنده یا دفترچه راهنمای مالک اعتماد کنیم.”

او ادامه داد: “هیچ بخشی از صنعت خودرو به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد.” خودروسازان نقش مهمی در این امر ایفا می کنند، اما به طور کلی مصرف کنندگان بین این سطوح از اتوماسیون تفاوتی قائل نمی شوند.

او افزود: «برای کل صنعت بسیار مهم است که فرصت‌های آموزشی متعددی را برای پر کردن این شکاف فراهم کند.

Abuelsamid از افزودن سیستم های نظارت فعال راننده برای اطمینان از توجه رانندگان به شرایط جاده در حالی که سیستم کمک راننده فعال است، حمایت می کند.

او هشدار داد: «دانستن محدودیت‌های یک سیستم و قرار دادن سیستم‌هایی برای به حداقل رساندن احتمال سوءاستفاده از مشتری، واقعاً حیاتی است.