Neuralink اولین تراشه خود را در مغز انسان قرار داده است. چه چیزی می تواند اشتباه باشد؟

هفته گذشته، ایلان ماسک اعلام کرد که شرکت رابط مغز و کامپیوتر او Neuralink برای اولین بار دستگاهی را در انسان کاشته است. مطالعه PRIME این شرکت که سال گذشته توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید شد، یک ایمپلنت مغزی را برای “افراد فلج برای کنترل وسایل خارجی با افکارشان” آزمایش کرد.

طی چند سال گذشته، Neuralink با تحقیقاتی در مورد سوء استفاده از حیوانات آزمایشگاهی مواجه شده و شاهد خروج چندین مدیر شرکت بوده است. با این حال، آزمایش PRIME یک نقطه عطف مهم برای یک شرکت کمتر از ده سال است.

با این حال، چالش های Neuralink هنوز به پایان نرسیده است. کاشت یک دستگاه تنها آغاز یک پروژه بالینی چند دهه است که مملو از رقبا، موانع مالی و معضلات اخلاقی است.

دهه های توسعه

اولین نمایش گزارش شده از رابط مغز و کامپیوتر در سال 1963 رخ داد. در طی یک سخنرانی در دانشگاه آکسفورد، ویلیام گری والتر، عصب شناس، مخاطبان خود را با اتصال مغز یکی از بیمار خود به پروژکتور، جایی که آنها اسلایدهای ارائه او را تنها با استفاده از آنها جابجا کردند، گیج کرد. اندیشه ها.

ما در کانال های واتس اپ هستیم. برای عضویت کلیک کنید

با این حال، موج فعلی تحقیقات در مورد استفاده از تکنیک های ضبط مغز برای بازگرداندن حرکت و ارتباطات در بیماران مبتلا به فلج شدید در اوایل دهه 2000 آغاز شد. این بر اساس مطالعات دهه 1940 بود که فعالیت تک نورون‌ها را اندازه‌گیری کرد و آزمایش‌های پیچیده‌تر روی موش‌ها و میمون‌ها در دهه 1990.

فناوری Neuralink متعلق به نسل بعدی دستگاه های ضبط است. آنها دارای الکترودهای متعدد، دقت بیشتر و ایمن تر، ماندگارتر و سازگارتر با بدن هستند. ایمپلنت Neuralink نسبت به دستگاه آرایه یوتا که به طور گسترده در رابط‌های مغز و کامپیوتر موجود استفاده می‌شود، نازک‌تر، کوچک‌تر و کمتر نفوذپذیر است که از سال 2005 در دسترس بوده است.

دستگاه Neuralink توسط یک ربات خاص کاشته می شود که به سرعت رشته های پلیمری را وارد می کند که هر کدام حاوی ده ها الکترود است. در مجموع، دستگاه دارای 3072 الکترود است – کمتر از 100 الکترود آرایه یوتا.

رقبا

Neuralink در رقابت تجاری سازی اولین رابط مغز و کامپیوتر نسل بعدی با رقابت سختی روبرو است.

احتمالاً سرسخت ترین رقیب آن یک شرکت استرالیایی به نام Synchron است. این استارت آپ مستقر در ملبورن اخیراً از یک شبکه میکروالکترودی که از طریق رگ های خونی مغز عبور می کند، استفاده کرده است. این به بیماران فلج اجازه می داد تا از تبلت ها و گوشی های هوشمند استفاده کنند، وب گردی کنند، ایمیل ارسال کنند، امور مالی را مدیریت کنند (و در X، قبلا توییتر پست کنند).

ایمپلنت Synchron به عنوان یک رابط مغز و کامپیوتر “با حداقل تهاجم” توصیف می شود. این فقط به یک برش کوچک در گردن نیاز دارد، نه جراحی مغز و اعصاب پیچیده مورد نیاز توسط Neuralink و بسیاری دیگر از رابط های مغز و کامپیوتر.

در سال 2021، Synchron در ایالات متحده نامگذاری دستگاه پیشرفت را دریافت کرد و اکنون در سومین کارآزمایی بالینی خود قرار دارد.

رفاه بیمار

این محیط رقابتی مسائل اخلاقی بالقوه را در مورد رفاه بیمار در کارآزمایی PRIME مطرح می کند. برای یک چیز، جذب شرکت کنندگان برای مطالعات ایمپلنت عصبی بسیار دشوار است. بیماران برای واجد شرایط بودن باید معیارهای سختگیرانه ای را رعایت کنند و آزمایشات ذاتاً خطرناک هستند و به شرکت کنندگان زیادی نیاز دارند.

نمایه عمومی ماسک می تواند به Neuralink در یافتن و ثبت نام بیماران مناسب کمک کند. با این حال، این شرکت باید برای ارائه پشتیبانی طولانی مدت (به طور بالقوه چندین دهه) از بیماران آماده باشد. اگر همه چیز اشتباه پیش برود، بیماران ممکن است برای زندگی با عواقب به حمایت نیاز داشته باشند. اگر همه چیز درست پیش برود، Neuralink ممکن است لازم باشد مطمئن شود که دستگاه ها کار نمی کنند.

در سال 2022، شرکتی به نام Second Sight Medical Product خطرات را نشان داد. Second Sight برای درمان نابینایی ایمپلنت های شبکیه ایجاد کرد. زمانی که این شرکت ورشکست شد، بیش از 350 بیمار را در سراسر جهان با ایمپلنت‌های قدیمی باقی گذاشت و راهی برای برداشتن آنها وجود نداشت.

اگر دستگاه‌های Neuralink موفق باشند، احتمالاً زندگی بیماران را متحول خواهند کرد. چه اتفاقی می افتد اگر شرکت به دلیل عدم کسب سود از کار خارج شود؟ یک برنامه مراقبت طولانی مدت ضروری است.

علاوه بر این، تبلیغات قابل توجه پیرامون Neuralink ممکن است پیامدهایی برای کسب رضایت آگاهانه از شرکت کنندگان بالقوه داشته باشد.

ماسک به طور معروف این ایمپلنت را با “فیت بیت در جمجمه شما” مقایسه کرد. ماسک اخیراً فاش کرده است که نام خود این دستگاه به طور گمراه کننده “تله پاتی” است.

این زبان فنی-آینده‌نگر می‌تواند انتظارات غیرواقع‌بینانه‌ای در مورد احتمال و نوع سود فردی به شرکت‌کنندگان بدهد. آنها همچنین ممکن است خطرات را دست کم بگیرند، که می تواند شامل آسیب جدی مغز باشد.

راه پیش رو

در این فصل بعدی از اودیسه Neuralink، ماسک و تیمش باید تعهدی قوی به یکپارچگی تحقیقات و مراقبت از بیمار داشته باشند. ایجاد یک رجیستری بیمار توسط Neuralink برای ارتباط با جوامع بیمار گامی در مسیر درست است.

برنامه ریزی طولانی مدت و استفاده دقیق از زبان برای جلوگیری از آسیب به بیماران و خانواده ها ضروری خواهد بود.

سناریوی کابوس برای همه تحقیقات نوروتکنولوژیک تکرار آزمایشات فاجعه بار لوبوتومی پیش از پیشانی والتر فریمن در دهه های 1940 و 1950 خواهد بود. آنها عواقب فاجعه‌باری برای بیماران داشتند و تحقیقات را به نسل‌های قبل انجام دادند.