تکان دهنده! این سیارک وحشی از ناکجاآباد ظاهر شد و به سمت زمین حرکت کرد. دانشمندان با یک نقطه کور برخورد کردند

در 25 جولای 2019، یک سیارک به سمت زمین پرتاب شد، اما هیچ کس سرنخی نداشت. هنگامی که سیارک 2019 OK به زمین نزدیک شد، جامعه علمی اولین سیگنال را تنها 30 دقیقه قبل از نزدیکترین نزدیک شدن سیارک به زمین دریافت کرد. چرا؟ زیرا سیارک از نقطه کور زمین – جهت خورشید – راه خود را باز می کرد. از آنجایی که خورشید درخشان، رصد هر چیزی را در آسمان غیرممکن می‌کرد، سیارک از کشف آن طفره رفت. خوشبختانه این سیارک به سمت زمین حرکت نکرد و در آن روز هیچ برخوردی رخ نداد. با این حال، این ترس را افزایش داد که اگر یک سیارک محدود به زمین از جهت خورشید ظاهر شود و ما زمان کمی برای عمل داشته باشیم، چه اتفاقی می‌افتد؟ بخوانید تا متوجه شوید.

حتی با تنها 30 دقیقه در اختیار داشتن، یک رصدخانه فضایی از شناسایی سیارک 2019 برای جمع‌آوری هرچه بیشتر اطلاعات در مورد آن دست نکشید. بر اساس گزارش SciTechDaily، رصدخانه Arecibo در پورتوریکو و تیمی از ستاره شناسان به رهبری لوئیزا فرناندا زامبرانو-مارین آن را ردیابی کردند. در عرض چند دقیقه، دانشمندان رادار به این سیارک رسیدند و تیم شروع به جمع‌آوری داده‌ها با سرعت رعد و برق کرد. این در سال 2019 بود. اکنون، در 10 ژوئن 2022، سرانجام یافته‌های او در مجله علوم سیاره‌ای منتشر شد و نشان داد که یک دوره کوتاه اطلاع‌رسانی برای ارزیابی عوامل خطر و راه‌اندازی مکانیسم دفاعی احتمالی ضد سیارک کافی است.

سیارک هایی که از نقطه کور زمین استفاده می کنند، نگرانی هایی را در مورد برخورد غیرمنتظره سیارک ایجاد می کنند

“این یک چالش واقعی بود. هیچ کس آن را ندید تا زمانی که عملاً نگذشته بود، بنابراین وقتی سیگنال را دریافت کردیم، زمان بسیار کمی برای عمل داشتیم. با این حال، ما توانستیم اطلاعات ارزشمند زیادی را به دست آوریم.

جمع‌آوری داده‌ها در مورد هر سیارکی که به زمین نزدیک می‌شد مهم بود، زیرا هر سیارک ناشناس می‌تواند تهدیدی جدی برای سیاره باشد. همین یک ماه پیش، آژانس فضایی اروپا (ESA) توانست خطر برخورد سیارک 2021 QM1 به سیاره ما را در سال 2052 پس از مشاهدات طولانی این سیارک از بین ببرد. ستاره شناسان در سراسر جهان بیش از 30000 سیارک را مشاهده کرده اند و داده هایی را در مورد آنها جمع آوری کرده اند تا اطمینان حاصل کنند که حداقل احتمال دارد که زمین در قرن حاضر مورد اصابت یک سیارک بزرگ قرار نگیرد. با این حال، تعداد بیشتری از سیارک‌ها در اطراف منظومه شمسی و زمین شناور هستند که دانشمندان به نظارت، جمع‌آوری داده‌ها و ارزیابی تهدیدات برای ایمن نگه داشتن سیاره ما نیاز دارند.

و برای کاهش مشکل نقطه کور، زامبرانو-مارین معتقد است که فناوری رادار می تواند در کوتاه مدت به ما برتری دهد. او گفت: «داده‌های رادار نه تنها به تأیید اطلاعات از مشاهدات نوری کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند به ما در شناسایی ویژگی‌های فیزیکی و دینامیکی کمک کنند، که به نوبه خود می‌تواند به ما بینشی در مورد تکنیک‌های انحراف مناسب در صورت نیاز برای محافظت از سیاره بدهد».