آیا ChatGPT می تواند رمانی بهتر از من بنویسد؟

من دشمن هوش مصنوعی نیستم و با ایده نویسندگی ترکیبی انسان و کامپیوتر غریبه نیستم. من در مورد جذابیت حواس پرت فیلم های نوشته شده توسط شبکه های عصبی نوشته ام. برای یک پروژه کلاس کالج، یک برنامه کامپیوتری ارائه کردم که طرح کلی قسمت های Star Trek را ایجاد می کرد. اما به‌عنوان یک رمان‌نویس فعال، طبیعتاً نگران این احتمال هستم که ChatGPT و پسرعموهایش جانشین نویسندگان انسانی شوند. این موضوع اخیراً سروصدا شده است، زیرا مدل‌های زبانی بزرگ، عصر جدیدی از هوش مصنوعی را نوید می‌دهند.

پایان رمان اغلب پیش‌بینی شده است، اما پس از یک سری چت با ChatGPT، فکر می‌کنم این بار صداهای تاریکی ممکن است نقطه‌ای داشته باشند.

خب نصف امتیاز

رمان مهم است خواندن ادبیات جدی همدلی و درک پیچیدگی انسان را افزایش می دهد. به همین دلیل است که من مدت‌ها استدلال کرده‌ام که رمان‌ها برای عملکرد دموکراسی حیاتی هستند.

بنابراین ChatGPT چقدر در داستان خوب است؟ من ده ها تست را امتحان کردم، از درخواست از ربات برای تقلید صدای یک نویسنده مشهور تا دعوت از آن برای نوشتن به تنهایی.

نتایج مختلط بود.

این ربات در بازتولید صدای نویسندگان بزرگ دوران پیشین و بازاریابان بزرگ امروزی وحشتناک بود. برای مثال، نسخه او از استیون کینگ مانند جلد یک کتاب بد شروع می شود: «یک روز اتفاقات عجیبی در میلفیلد شروع شد. مردم شروع به ناپدید شدن کردند و زمزمه های عجیبی در خیابان ها در شب طنین انداز شد.

جریمه ChatGPT (هنوز) نمی تواند از پس کارهای بزرگ برآید. بقیه هم همینطور. اما وقتی به ربات اجازه می دهیم عضلات خیالی خود را خم کند، همه چیز جالب می شود.

به عنوان مثال، وقتی از نرم افزار خواستم داستان های ترسناک بنویسد، نتایج مرا شگفت زده کرد. ChatGPT به وضوح یک یا دو فرمول کلیدی برای ورق زدن صفحات را یاد گرفته است. در اینجا یک پاراگراف آغازین وجود دارد:

بد نیست! در حالی که نثر برنده هیچ جایزه ای نمی شود، من از هر ویرایشگر یا عاملی سرپیچی می کنم تا درخواستی را که به این شکل شروع می شود نادیده بگیرم.

اما من حدس می‌زنم داستان مبتنی بر پیرنگ دقیقاً همان چیزی است که ما انتظار داریم LLM در آن خوب باشد. ربات بر روی متون موجود آموزش دیده است تا پیش بینی کند که کدام رشته احتمالاً از کدام رشته پیروی می کند. گرترود اشتاین نوشته معروفی دارد که در یک رمان واقعی ما نمی خوانیم تا بفهمیم بعد چه اتفاقی می افتد. اما این دقیقاً همان کاری است که اکثر خوانندگان انجام می دهند، و برانگیختن این میل چیزی است که باعث می شود داستان مدرن تداعی شود. ChatGPT، در حالی که لبه های آن ناهموار است، شروع به درک آن کرده است.

من نمی گویم ربات آماده تولید یک رمان مناسب است. عناصر داستانی را دریافت می کند، اما مطمئن نیست که چگونه آنها را کنار هم قرار دهد. لبه های آن به طور یکنواخت ضعیف هستند. اما هدف کوتاه مدت محققان هوش مصنوعی، نویسندگی نیست. داستان را به یک شرکت مشترک بین انسان و ماشین تبدیل می کند.

در ماه نوامبر، محققان گوگل آزمایش‌هایی را با Wordcraft گزارش کردند، رباتی که برای کمک به نوشتن خلاق طراحی شده است. شرکت‌کنندگان، که همگی نویسندگان شعر یا داستان منتشر شده‌اند، می‌توانند در زمان‌هایی که انتخاب می‌کنند از Wordcraft برای مشاوره یا متن پیشنهادی بپرسند. در حالی که این نکات اغلب مفید بودند، شرکت کنندگان مشکلاتی را گزارش کردند، از جمله مشکل داشتن ربات برای حفظ صدای متمایز.

شاید با زمان و آموزش کافی، LLM ها این را بفهمند. مایکروسافت قطعاً چنین فکر می کند. تصمیم این شرکت برای سرمایه گذاری 10 میلیارد دلاری در OpenAI، استارت آپی که ChatGPT را ایجاد کرد، نشان دهنده این باور است که با یادگیری ربات، آینده همکاری اتفاق خواهد افتاد. طبق این قرارداد، این ربات نه تنها در بینگ، بلکه در آفیس نیز ادغام خواهد شد. نویسنده ای که احساس می کند گیر کرده می تواند از برنامه بخواهد داستان را ادامه دهد.

برای آزمایش ظرفیت فعلی ChatGPT برای کمک به نویسنده، دستور زیر را امتحان کردم:

> این پاراگراف را کامل کنید: وقتی از پنجره به بیرون نگاه کردم، وحشت کردم. بالاخره مرا پیدا کرده بودند. جایی برای پنهان شدن وجود نداشت.

در اینجا پاسخ است:

چشمگیر. باز هم، پاسخ دقیقاً نثر جاودانه نیست، اما سریع هم نبود. من مطمئناً تمایل به خواندن دارم.

با وجود عناصر ادبی بیشتر، برنامه (در حال حاضر) ضعیف باقی مانده است. من توضیحی درباره یک “غروب زیبا” خواستم و یک پاراگراف طولانی و پیچیده دریافت کردم که شامل این قطعه بود – “منظره ای نفس گیر که در آن آسمان با مجموعه ای از رنگ های زنده نقاشی شده است” – عبارتی که مانند یک محیط خوانده می شود – یک دانش آموز تلاش بیش از حد . علاوه بر این، در آزمایش‌های من، ChatGPT تعداد بی‌شماری قلب‌های تپنده و پروانه‌های شعله‌ور و کلیشه‌های دیگر ایجاد کرد که به نویسندگان مشتاق هشدار داده می‌شود از آنها اجتناب کنند.

این بدان معنا نیست که ChatGPT و رقبای آن پیشرفت نخواهند کرد. ربات اکنون ادبیات را آنقدر خوب می‌فهمد که بتواند مقاله‌ای بنویسد که در آزمون انگلیسی AP موفق شود. اگر او بتواند رمان ها را تحلیل کند، دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم نمی تواند نوشتن آنها را بیاموزد.