این خبر سیارکی از ناسا شما را وحشت زده خواهد کرد! این خیلی جدی است

ناسا در وب سایت رسمی خود اشاره می کند که احتمال برخورد یک سیارک به اندازه کافی بزرگ برای ایجاد یک فاجعه جهانی (حدود یک کیلومتر) به زمین به طور متوسط ​​هر 100000 سال یک بار است. با این حال، دانشمند ارشد ناسا پس از افشای اینکه ممکن است خطای بزرگی در تخمین تعداد سیارک‌های بزرگی که به سیاره ما برخورد می‌کنند و میزان برخورد ویرانگر آن‌ها وجود داشته باشد، در مورد این ادعای برخورد سیارک تردید جدی ایجاد کرده است. از آنجایی که آژانس‌های فضایی مختلف مکانیسم‌های دفاعی متفاوتی را برای محافظت از ما در برابر تهدیدات آینده ایجاد می‌کنند، ممکن است زمان کمتری از آنچه تصور می‌کنیم وجود داشته باشد.

بر اساس گزارش Science.org، دانشمند ارشد مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، جیمز گاروین، طی ارائه خود در کنفرانس اخیر علوم قمری و سیاره ای فاش کرد که خطر واقعی زمین برای برخورد با یک سیارک بزرگ «در محدوده c* جدی خواهد بود. *p در جریان است.

اطلاعات جدید پس از آن به دست آمد که گاروین و تیمش از تصاویر ماهواره‌ای با وضوح بالا برای بررسی مجدد بقایای هوازده برخی از بزرگ‌ترین دهانه‌های برخوردی که در میلیون‌ها سال گذشته تشکیل شده‌اند، استفاده کردند. و یافته ها تکان دهنده هستند.

زمین در معرض خطر بیشتری برای برخورد سیارک است

دانشمندان نگاه دقیق‌تری به فرورفتگی 12 تا 14 کیلومتری در قزاقستان به نام ژامنشین انداختند که یک دهانه سیارکی است و گمان می‌رود جدیدترین برخوردی باشد که می‌تواند باعث زمستان هسته‌ای شود. قبلا تصور می شد که این سیارک در حدود 90000 سال پیش توسط یک سیارک به قطر 200 تا 400 متر ایجاد شده است، اما مشخص شده است که سیارک واقعی ممکن است بسیار بزرگتر و برخورد بسیار بزرگتر بوده باشد. تصاویر با وضوح بالا از ماهواره‌ها حلقه‌های ضعیفی فراتر از آن چیزی که تصور می‌شد لبه‌های بیرونی دهانه‌ها هستند را نشان می‌دهد و دهانه‌ها را بزرگ‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد می‌سازد.

اکنون اعتقاد بر این است که دهانه برخوردی واقعی ممکن است حدود 30 کیلومتر عرض داشته باشد و سیارک ممکن است به طور قابل توجهی بزرگتر باشد. لبه های ضعیف مشابهی در دهانه های متعدد دیگر مشاهده شده است.

آنچه در اینجا اتفاق می افتد این است که زمین بسیار قادر است دهانه های خود را با رسوب خاک و خاک طی هزاران سال بهبود بخشد. به همین دلیل، تشخیص بزرگی یک دهانه می تواند بسیار دشوار باشد. و این همچنین این سوال را ایجاد می کند که چند دهانه از این دست به طور کامل توسط زمین پوشانده شده است. این همان چیزی است که گاروین معتقد است باعث خطای بزرگ در تخمین خطر برخورد سیارک ها به سیاره ما شده است.

در حال حاضر، این تحقیق جدید یک فرضیه است، زیرا علم را نمی توان بر اساس یک مشاهده تغییر داد. اما سؤالات معتبری در مورد احتمال برخورد سیارک ها ایجاد کرد که اکنون دانشمندان باید آنها را مطالعه و تأیید کنند.