تکنولوژی

این سیارک بزرگ 4921 فوتی HIDDEN می تواند به زمین برخورد کند، مطالعه درباره خطر برای بشریت هشدار می دهد.

دانشمندان بزرگترین سیارک بالقوه خطرناک را در هشت سال گذشته کشف کردند که با پنهان شدن در پشت خورشید مورد توجه قرار نگرفت. یک روز ممکن است به زمین برخورد کند.

تلسکوپ های مختلف روی زمین و ماهواره های مدار زمین بیش از 20000 اجرام نزدیک به زمین (NEO) را کشف کرده اند که ممکن است روزی در آینده به سیاره ما برخورد کنند. اما وقتی نوبت به شناسایی سیارک هایی می رسد که کاملاً در مدار زمین حرکت می کنند، نتایج ما بسیار ضعیف است. تاکنون تنها 25 سیارک از این دست پیدا کرده ایم. دلیل این امر این است که روشنایی خورشید تلسکوپ‌های مدرن را از نگاه کامل به آسمان برای شناسایی سیارک‌هایی که می‌توانند برای سیاره ما کشنده باشند، باز می‌دارد. مطالعه‌ای اخیراً یکی از این سنگ‌های فضایی را کشف کرده است و ادعا می‌کند که این سیارک بزرگ‌ترین سیارک بالقوه خطرناک کشف شده در هشت سال گذشته در ۱.۵ کیلومتری (تقریباً سیارک ۴۹۲۱ فوتی) است. و چیزی که نگران کننده است این است که ممکن است روزی به زمین برخورد کند.

بزرگترین سیارک بالقوه خطرناک کشف شده است

این مطالعه که در مجله Astronomical منتشر شد، از دوربین انرژی تاریک (DECam) نصب شده بر روی تلسکوپ 4 متری ویکتور ام. بلانکو در رصدخانه بین آمریکایی Cerro Tololo در شیلی برای شناسایی این سنگ فضایی مهیب استفاده کرد. این سیارک 2022 AP7 نامگذاری شده است. نگرانی در مورد این سیارک خاص این است که در مقایسه با سایر اجرام آسمانی مشابه، مدار آن کاملاً در فضای مداری زمین قرار دارد و به دلیل نحوه قرارگیری آن، ممکن است روزی از مسیر خود با سیاره ما عبور کند. و ترس بزرگتر این است که ممکن است موارد مشابه بیشتری وجود داشته باشد.

مطلب پیشنهادی:  گوگل از عموم مردم دعوت می کند تا Drive Bard، ChatGPT Challenger خود را آزمایش کنند

“بررسی گرگ و میش ما منطقه در مدار زمین و زهره را برای یافتن سیارک ها جستجو می کند. اسکات اس. شپرد، ستاره شناس و نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه ای گفت: تاکنون دو سیارک بزرگ نزدیک به زمین را پیدا کرده ایم که قطری در حدود 1 کیلومتر دارند، اندازه ای که ما آن را قاتل سیاره می نامیم. او افزود: «احتمالاً فقط چند NEA با اندازه‌های مشابه برای یافتن باقی مانده است، و این سیارک‌های کشف‌نشده بزرگ احتمالاً مدارهایی دارند که آنها را در بیشتر مواقع در مدارهای زمین و زهره نگه می‌دارد».

دلیل اصلی اینکه چرا کشف چنین سیارکی بسیار کند است، روشنایی شدید خورشید است. از آنجایی که تلسکوپ ها حاوی ابزارهای بسیار حساس به نور برای رصد اجرام دور از فضا هستند، نور درخشان خورشید می تواند هر تصویر گرفته شده را بیش از حد نوردهی کند یا به خود ابزار آسیب برساند. به همین دلیل است که بیشتر تلسکوپ ها فقط در آسمان شب زمین کار می کنند.

شپرد فاش کرد: «تاکنون تنها حدود 25 سیارک با مدارهای کاملاً در مدار زمین کشف شده اند، زیرا رصد نزدیک به روشنایی خورشید دشوار است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا