تصویر روز نجوم ناسا 7 مه 2023: سحابی هلیکس! آیا خورشید ما این خواهد شد؟

سحابی ها ابرهای عظیمی از گاز و غبار در فضای بیرونی هستند که به عنوان زادگاه ستارگان عمل می کنند که معمولاً به آنها “مهد کودک های ستاره ای” می گویند و گاهی اوقات محل مرگ آنها – و گاهی اوقات هر دو. یکی از این سحابی ها سحابی هلیکس است که گفته می شود یکی از درخشان ترین و نزدیک ترین نمونه های سحابی سیاره ای است. این بدان معنی است که این یک ابر گازی است که در پایان عمر یک ستاره شبیه به خورشید ایجاد شده است. ناسا هنگام به اشتراک گذاشتن عکسی از این سحابی شبح مانند که با تلسکوپ کانادا-فرانسه-هاوایی (CFHT) بر فراز آتشفشانی خاموش در هاوایی آمریکا قرار گرفته است، پرسید: “آیا خورشید ما روزی به این شکل خواهد بود؟”

از زاویه دید، به نظر می رسد که ما در حال مشاهده مارپیچی هستیم که گازهای بیرونی ستاره به فضا پرتاب می شوند. ناسا توضیح می دهد که هسته مرکزی ستاره، که در نهایت به یک ستاره کوتوله سفید تبدیل می شود، نور شدیدی از خود ساطع می کند که باعث می شود گازی که قبلا پرتاب شده بود بدرخشد. آژانس فضایی گفت که با بررسی لبه داخلی سحابی هلیکس، آشکار است که گره های گازی پیچیده ای با منشأ ناشناخته وجود دارد.

اطلاعات بیشتر در مورد سحابی هلیکس

NGC 7293، معروف به سحابی مارپیچ، تقریباً در فاصله 700 سال نوری از ما در صورت فلکی دلو قرار دارد و حدود 2.5 سال نوری وسعت دارد. این سحابی یک سحابی سیاره ای است که از بقایای ستارگانی که شبیه خورشید ما هستند تشکیل شده است.

ناسا می گوید این ستارگان زندگی خود را با انجام واکنش های همجوشی هسته ای در هسته خود می گذرانند و هیدروژن را به هلیوم تبدیل می کنند و نور و گرما تولید می کنند. وقتی سوخت خورشید در حدود پنج میلیارد سال تمام شود، به یک سحابی سیاره ای تبدیل می شود.

نه فقط سحابی‌های سیاره‌ای، بلکه سحابی‌ها در مکان‌هایی شکل می‌گیرند که محیط بین ستاره‌ای به اندازه کافی متراکم است که ابرها را تشکیل دهد. این ممکن است به دلیل گرانش باشد که ممکن است تمام گاز و غبار را به هم نزدیک کرده باشد، یا همانطور که قبلا ذکر شد به دلیل مرگ ستاره ای که ذرات خود را به فضا منتشر می کند.