تلسکوپ فضایی هابل ناسا به تازگی یک کهکشان را کشف کرده است که تصورات را به هم می زند.

تلسکوپ فضایی هابل ناسا چیزی هیجان انگیز را در وسعت فضا ثبت کرده است! این یک کهکشان آینه ای است! با اعلام همین موضوع، ناسا در توییتی نوشت: «آینه آینه، در فضا… در نزدیکی مرکز تصویر جدید این هفته #HubbleFriday یک کهکشان با عدسی گرانشی و تصویر آینه ای آن به همراه تصویر سوم از کهکشان است که به عنوان پلی بین Find out ظاهر می شود. نحوه عملکرد لنز: https://go.nasa.gov/3zpVjHD.”

این مشاهدات جالب از تلسکوپ فضایی هابل ناسا یک کهکشان با لنز گرانشی با شناسایی طولانی SGAS J143845 + 145407 را نشان می دهد. عدسی گرانشی منجر به تصویری آینه ای از کهکشان در نزدیکی مرکز این تصویر شده است که یک ویژگی مرکزی شگفت انگیز ایجاد کرده است. در گزارش ناسا آمده است که سومین تصویر تحریف شده از کهکشان مانند پلی بین آنها به نظر می رسد.

ناسا با توضیح واقعیت شگفت‌انگیز عدسی‌های گرانشی، این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که جرم یک جرم آسمانی عظیم – مانند یک خوشه کهکشانی – فضا-زمان را خم می‌کند و باعث می‌شود مسیر نور از اجرام دور به‌طور قابل مشاهده در اطراف آن خم شود، گویی از طریق آن. یک لنز . بر این اساس جسمی که باعث خمیدگی نور می شود، عدسی گرانشی و جسم پس زمینه تحریف شده را «عدسی» می نامند.

عدسی گرانشی می‌تواند منجر به تصاویر متعددی از کهکشان اصلی شود، همانطور که در این تصویر دیده می‌شود، یا در شی پس‌زمینه، که به صورت یک کمان منحرف شده یا حتی یک حلقه ظاهر می‌شود. یکی دیگر از پیامدهای مهم این انحراف عدسی، بزرگنمایی است که به اخترشناسان اجازه می دهد اجرامی را مشاهده کنند که در غیر این صورت خیلی دور یا خیلی کم نور هستند که نمی توانند ببینند.

تلسکوپ هابل می‌تواند کهکشان‌های عدسی‌دار را شناسایی کند، زیرا حساسیت و دید واضح آن به آن اجازه می‌دهد عدسی‌های گرانشی ضعیف و دوردست را ببیند که تلسکوپ‌های زمینی به دلیل اثر پنهان جو زمین نمی‌توانند آن را تشخیص دهند. ناسا همچنین گزارش داد که تلسکوپ هابل اولین تلسکوپ است که جزئیات را در تصاویر عدسی کهکشان ها تشخیص می دهد و می تواند هم از شکل و هم ساختار داخلی آنها تصویربرداری کند.

«این کهکشان دارای عدسی خاص از مجموعه‌ای از مشاهدات هابل است که از عدسی‌های گرانشی برای مشاهده درون کهکشان‌های جهان اولیه بهره می‌برد. عدسی‌ها جزئیاتی را نشان می‌دهند که به اخترشناسان اجازه می‌دهد شکل‌گیری ستاره‌ها در کهکشان‌های اولیه را بهتر درک کنند و به دانشمندان بینشی در مورد چگونگی تکامل کلی کهکشان‌ها می‌دهد.»