تهدید سیارک با ردیابی صخره های فضایی 200 فوتی ناسا که به سمت زمین پرتاب می شوند، در حال افزایش است.
ناسا تاکنون چندین ماموریت به سیارک‌ها در فضا انجام داده است، اما شاید آزمایش DART آن مهم‌ترین آنها باشد. این اولین آزمایش دفاع سیاره ای آژانس فضایی بود که با برخورد یک فضاپیما به سیارکی در حال نزدیک شدن برای منحرف کردن آن از مسیر خود انجام داد. این سرمایه گذاری 330 میلیون دلاری با انحراف سیارک هدف، به نام دیمورفوس، موفقیت آمیز بود. اگرچه کارشناسان ناسا می گویند که انتظار نمی رود در 100 سال آینده هیچ سیارکی به زمین برخورد نکند، اقدامات متقابل برای محافظت از سیاره مهم هستند زیرا می توانند در صورت از دست دادن یک سیارک به زمین، از تلفات جانی جلوگیری کنند.
در مورد مشابه، ناسا هشدار داده است که یک سیارک بسیار نزدیک به زمین خواهد بود، اما انتظار نمی رود که به این سیاره برخورد کند. جزئیات را بیاموزید
جزئیات سیارک 2023 LN1
مرکز اکتشاف اجسام نزدیک به زمین (CNEOS) ناسا جزئیاتی از جمله سرعت، فاصله نزدیک و اندازه این سیارک را فاش کرد. این سیارک که 2023 LN1 نامگذاری شده است، انتظار می رود امروز، 10 ژوئیه، در فاصله 6.8 میلیون کیلومتری به زمین نزدیک شود. در حالی که این فاصله ممکن است زیاد به نظر برسد، اما با توجه به بزرگی سیارک، عدد نسبتاً کمی در فواصل نجومی است.
سیارک 2023 LN1 در حال حاضر با سرعت باورنکردنی 20847 کیلومتر در ساعت به سمت زمین پرتاب می شود که بسیار سریعتر از موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM) است!
اگرچه این سیارک یک قاتل سیاره نیست، اما به دلیل اندازه عظیمش هنوز دارای قابلیت های مخرب بالقوه است. بر اساس برآوردهای ناسا، سیارک 2023 LN1 حدود 200 فوت عرض دارد که تقریباً به اندازه یک هواپیما بزرگ است! این سیارک متعلق به گروه سیارک‌های آتن است که سیارک‌های نزدیک زمین (NEAs) با محورهای نیمه بزرگ کوچک‌تر از زمین هستند. نام آنها از سیارک 2062 آتن گرفته شده است و اولین سیارک در نوع خود توسط ستاره شناس آمریکایی النور هلین در رصدخانه پالومار در 7 ژانویه 1976 کشف شد.
درباره آزمایش DART ناسا
هدف از آزمایش تشخیص دوگانه سیارک یا آزمایش DART، سقوط یک فضاپیما به سیارک دیمورفوس بود تا آن را از مسیر خود منحرف کند. به گفته ناسا، دیمورفوس یک قمر سیارکی با عرض تنها 530 فوت است که به دور سیارکی بزرگتر به نام دیدیموس، تقریبا 5 برابر اندازه آن، می چرخد.
دیمورفوس 11 ساعت و 55 دقیقه طول کشید تا به دور سیارک بزرگتر دیدیموس بچرخد. ستاره شناسان داده های برخورد را با استفاده از تلسکوپ های مختلف بررسی کردند و نشان دادند که زمان مداری تقریباً 32 دقیقه کاهش یافته است. این مطالعات با استفاده از تصاویر مختلف گرفته شده توسط دوربین فضاپیما، به نام cubeSAT LICIACube (CubeSat ایتالیایی سبک برای تصویربرداری سیارک‌ها) انجام شد که از دو جزء کلیدی، LUKE (LICIACube Unit Key Explorer) و LEIA (LICIACube Explorer Imaging برای سیارک‌ها) تشکیل شده است. که هر دوی آنها داده های کلیدی از برخورد را گرفته اند.
فضاپیمای Hera متعلق به ESA نتیجه این برخورد را زیر نظر گرفت و یافته ها را برای مطالعه بیشتر گزارش کرد.
