تکنولوژی

توجه! افزایش طوفان های خورشیدی ماهواره ها را در معرض خطر قرار می دهد

طوفان های خورشیدی احتمالی می تواند شبکه ماهواره ای را مختل کند. اینگونه است.

زمین در چند ماه گذشته شاهد افزایش تعداد طوفان های خورشیدی بوده است. این به این دلیل است که خورشید به اوج چرخه خورشیدی خود نزدیک می شود. این فرکانس فزاینده طوفان ها ماهواره ها را در معرض خطر قرار می دهد.

طوفان های خورشیدی به دلیل پرتاب جرم تاجی (CMEs) که از سطح خورشید تابش می کند، رخ می دهد و شراره های خورشیدی خطرناکی را به سمت زمین می فرستد. شراره های خورشیدی سپس با میدان الکترومغناطیسی زمین تعامل می کنند و باعث ایجاد طوفان های ژئومغناطیسی می شوند که نه تنها شبکه برق را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث از کار افتادن GPS می شود، بلکه می تواند به طور بالقوه در مدار پایین زمین، که منطقه با ارتفاع زیاد فضا است، ویران کند. زیر 1000 کیلومتر، جایی که صدها ماهواره در حال حاضر به دور زمین می چرخند.

در اوایل سال جاری، Starlink متعلق به ایلان ماسک به دلیل طوفانی که در فوریه 2022 رخ داد، 40 ماهواره را از دست داد. به گزارش جالب مهندسین دات کام، این ماهواره ها مدت کوتاهی پس از قرار گرفتن در مدار خود توسط موشک فالکون 9 گم شدند.

نه تنها ماهواره‌ها، بلکه ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز می‌توانند به دلیل طوفان خورشیدی با زباله‌های فضایی برخورد کنند. اجرام نزدیک به زمین در فضا توسط شبکه نظارت فضایی ایالات متحده (SSN) ردیابی می شوند که در حال حاضر نزدیک به 20000 جرم بزرگتر از 10 سانتی متر را در مدار پایین زمین ردیابی می کند. SSN موقعیت فعلی و همچنین مسیر حرکت خود را ثبت می کند.

مطلب پیشنهادی:  اسپیس فورج بریتانیا از فناوری جدید و باورنکردنی ورود مجدد رونمایی کرد

نه همه، بلکه تنها تعداد کمی از اجرام در مدار پایین زمین در حال حاضر ماهواره های عملیاتی هستند. بقیه مدارهای پایین زمین پر از ماهواره های از کار افتاده، مراحل خالی موشک، زباله های فضایی ناشی از برخورد و موارد دیگر است. هنگامی که یک ماهواره به زباله های فضایی نزدیک می شود، سازمان مناسبی که ماهواره را کنترل می کند مسیر آن را برای جلوگیری از برخورد تنظیم می کند. با این حال، طوفان های خورشیدی این کار را دشوار می کند.

تام برگر، فیزیکدان خورشیدی و مدیر مرکز فناوری هوای فضایی در دانشگاه کلرادو، به Space.com گفت: «در بزرگترین طوفان‌ها، خطاها در مسیرهای مداری آنقدر زیاد می‌شوند که فهرست اجرام مداری اساساً نامعتبر است. “

این اشیاء می توانند ده ها کیلومتر از آخرین موقعیت هایی که رادار در آن قرار گرفته اند فاصله داشته باشند. آنها اساسا گم شده اند و تنها راه حل این است که آنها را دوباره با رادار کشف کنیم.”

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا