تکان دهنده! ناسا آب را در نزدیکی قطب جنوبی ماه کشف کرد! ببینید سوفیا چه چیزی را فاش کرد
اولین نقشه دقیق در مقیاس بزرگ از توزیع آب ماه منتشر شد. بله، یک مطالعه جدید با استفاده از رصدخانه بازنشسته استراتوسفر برای نجوم فروسرخ (SOFIA) نقشه را گردآوری کرد. با ویژگی‌های واضح و قابل تشخیص ماه که توسط داده‌های آب برجسته شده‌اند، این مطالعه نکاتی را در مورد چگونگی حرکت آب در سطح ماه، به‌ویژه در نزدیکی قطب جنوبی آن – منطقه‌ای مهم برای اکتشاف فضایی- ارائه می‌کند.
«نقشه جدید حدود یک چهارم سمت رو به زمین سطح ماه را در زیر 60 درجه عرض جغرافیایی پوشش می دهد و تا قطب جنوبی ماه امتداد دارد. با توجه به منطقه وسیع تحت پوشش، محققان به راحتی می‌توانند نحوه اتصال آب به ویژگی‌های سطح ماه، دور ماندن از نور خورشید و ترجیح دادن مناطق سرد را شناسایی کنند.»
وقتی به داده‌های آب نگاه می‌کنیم، در واقع می‌توانیم لبه‌های دهانه‌ها را ببینیم، می‌توانیم تک تک کوه‌ها را ببینیم، و حتی می‌توانیم تفاوت بین روز و شب کوه‌ها را به لطف غلظت بیشتر آب ببینیم. بیل ریچ، مدیر مرکز علمی SOFIA در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در دره سیلیکون کالیفرنیا و نویسنده اصلی این مطالعه که در کنفرانس علمی قمری و سیاره‌ای 2023 ارائه شد، گفت.
ناسا صوفیا آب را در ماه کشف کرد
در اواخر سال 2024، مریخ‌نورد اکتشافی قطبی فرار ناسا (VIPER) در منطقه کاوش‌شده توسط SOFIA بر فراز مونت موتون فرود می‌آید تا اولین مأموریت نقشه برداری از منابع خارج از زمین را انجام دهد. در مقاله بعدی تیمی که مطالعه در حال انجام داده‌های SOFIA را هدایت می‌کند، کوه با بالای تخت ماه منطقه مورد تاکید خواهد بود.
این کشف کنونی، همراه با دو نتیجه قبلی SOFIA در مورد میزان و توزیع آب در سطح خورشیدی ماه، یک نشانه نوری منحصر به فرد از آب را ردیابی می کند. ماموریت های دیگری که مناطق وسیعی از سطح ماه را رصد می کنند، طول موج های متفاوتی از نور را بررسی کرده اند که نمی توانند آب را از مولکول های مشابه، مانند هیدروکسیل تشخیص دهند. آب روی ماه در خاک وجود دارد و می تواند به صورت کریستال های یخ یا به صورت مولکول های آب که از نظر شیمیایی به مواد دیگر پیوند دارند، یافت شود.
به جای تعیین مقدار مطلق آب در منطقه، محققان داده های به دست آمده در اطراف قطب جنوبی ماه را با یک منطقه مرجع نسبتا خشک در نزدیکی استوای ماه مقایسه کردند تا ببینند چگونه فراوانی آن تغییر می کند. آب در غلظت‌های بیشتری در طرف‌های سایه‌دار دهانه‌ها و کوه‌ها یافت می‌شود، مشابه آنچه اسکی‌بازان روی زمین می‌دانند که دامنه‌هایی که خورشید مستقیم کمتری دریافت می‌کنند، برف را طولانی‌تر نگه می‌دارند. این نشان می دهد که جغرافیای محلی ماه نقش مهمی در میزان آب موجود دارد.
در حالی که ناسا در حال آماده شدن برای فرستادن فضانوردان به ماه تحت هدایت آرتمیس است، این آژانس 13 نامزد برای فرود در نزدیکی قطب جنوب قمری را شناسایی کرده است. از طریق آرتمیس، ناسا اولین زن و اولین فرد رنگین پوست را بر روی ماه فرود خواهد آورد و آب ماه می تواند منبع حیاتی برای ایجاد حضور طولانی مدت انسان باشد.
علاوه بر منطقه جنوبی که نتایج نقشه جدید برای آن ایجاد شد، مشاهدات SOFIA از اشیاء مرتبط با ماموریت های دیگر در آرشیو موجود است و اکنون در حال تجزیه و تحلیل است. ماموریت‌های آرتمیس مرتبط با ناسا، مناطق قطبی و غیرقطبی، از جمله Lunar Trailblazer را که برای نقشه‌برداری هیدروکسیل و آب به دور ماه می‌چرخد، هدف قرار خواهند داد.
آب روی ماه از کجا می‌آید، خواه باستانی باشد و ذاتاً در مواد معدنی ماه در نتیجه فرآیندهای آتشفشانی اولیه در ماه وجود داشته باشد، یا مدرن باشد و توسط سیارک‌ها، دنباله‌دارها یا باد خورشیدی منتقل شود و در امتداد ماه مهاجرت کند. سطح- سوال مهم دیگری است که مشاهدات صوفیا باز مانده است. VIPER به دنبال درک بهتر این تمایز است، که برای تعیین اینکه آیا آب گسترده و عمیق در سطح است یا فقط در سطح یا نزدیک سطح پراکنده است، مهم است.
با این حال، واضح است که حتی در پایین ترین حد خود، ماه حاوی آب بسیار بیشتری از آنچه ما قبلاً تصور می کردیم دارد. SOFIA پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی آلمان در DLR بود.