ساعت های هوشمند می توانند پیش بینی کنند که آیا خطر نارسایی قلبی بیشتر است یا خیر

یک مطالعه اخیر توسط محققان UCL ادعا می کند که ابزارهای پوشیدنی مانند ساعت های هوشمند می توانند برای پیش بینی خطر بالاتر ابتلا به نارسایی قلبی و ریتم غیرطبیعی قلب در زندگی بعدی استفاده شوند.

این مطالعه بررسی شده که در مجله اروپایی قلب – سلامت دیجیتال منتشر شد، داده‌های 83000 نفر را مورد بررسی قرار داد که یک الکتروکاردیوگرام 15 ثانیه‌ای (ECG) مشابه با الکتروکاردیوگرام انجام شده توسط ساعت‌های هوشمند و دستگاه‌های تلفن مقایسه کردند.

محققان ضبط‌های EKG حاوی ضربان‌های اضافی قلب را شناسایی کرده‌اند که معمولاً خوش‌خیم هستند، اما اگر مکرر اتفاق بیفتند، با شرایطی مانند نارسایی قلبی و آریتمی (ریتم نامنظم قلب) مرتبط هستند.

آنها دریافتند افرادی که در این ضبط کوتاه ریتم دارند (از هر 25 نفر یک نفر) در 10 سال آینده خطر ابتلا به نارسایی قلبی یا ریتم نامنظم قلب (فیبریلاسیون دهلیزی) را دو برابر می کند. ECG ضبط شده از افراد 50 تا 70 ساله بود که در آن زمان هیچ بیماری قلبی عروقی شناخته شده ای نداشتند.

نارسایی قلبی وضعیتی است که در آن پمپ قلب ضعیف می شود. اغلب قابل درمان نیست. فیبریلاسیون دهلیزی زمانی اتفاق می‌افتد که تکانه‌های الکتریکی غیرطبیعی به طور ناگهانی در حفره‌های فوقانی قلب (دهلیزها) شروع به شلیک می‌کنند و باعث ضربان قلب نامنظم و اغلب غیرطبیعی می‌شوند. این می تواند زندگی را محدود کند و باعث مشکلاتی از جمله سرگیجه، تنگی نفس و خستگی شود و با افزایش پنج برابری خطر سکته مغزی همراه است.

دکتر Michele Orini (موسسه علوم قلبی عروقی UCL) می‌گوید: «مطالعه ما نشان می‌دهد که ECG از دستگاه‌های پوشیدنی درجه یک مصرف‌کننده می‌تواند به تشخیص و پیشگیری از بیماری قلبی در آینده کمک کند.

“گام بعدی این است که بررسی کنیم چگونه غربالگری افراد با استفاده از دستگاه های پوشیدنی می تواند در عمل بهترین کار را انجام دهد.

این غربالگری به طور بالقوه می تواند با استفاده از هوش مصنوعی و سایر ابزارهای رایانه ای برای شناسایی سریع ECG هایی که خطر بالاتری را نشان می دهند، ترکیب شود، همانطور که در مطالعه خود انجام دادیم، که منجر به تخمین دقیق تری از خطر در جمعیت می شود و به کاهش شدت کمک می کند. از این بیماری ها.”

پروفسور Pier D. Lambiase (مؤسسه علوم قلبی عروقی UCL و مرکز قلب Barts، بارتز NHS Health Trust) گفت: “توانایی شناسایی افراد در معرض خطر نارسایی قلبی و آریتمی در مراحل اولیه به این معنی است که می‌توانیم موارد بالا را ارزیابی کنیم. با شروع زودهنگام درمان و ارائه توصیه‌های مربوط به سبک زندگی در مورد اهمیت ورزش و رژیم غذایی منظم، به پیشگیری از موارد کمک می‌کند.»

در EKG، از حسگرهای متصل به پوست برای تشخیص سیگنال های الکتریکی تولید شده توسط قلب در هر بار ضربان استفاده می شود. در یک محیط بالینی، حداقل 10 حسگر در اطراف بدن قرار داده می شود و ضبط شده توسط یک متخصص پزشکی مشاهده می شود تا ببیند آیا علائمی از یک مشکل احتمالی وجود دارد یا خیر. پوشیدنی‌های مصرف‌کننده به دو حسگر (یک سیم) تعبیه‌شده در یک دستگاه متکی هستند و در نتیجه دست و پا گیر کمتری دارند، اما ممکن است دقت کمتری داشته باشند.

برای مقاله جدید، تیم تحقیقاتی از یادگیری ماشینی و یک ابزار کامپیوتری خودکار برای شناسایی رکوردها با ضربات اضافی استفاده کردند. این ضربان‌های اضافی به‌عنوان انقباضات بطنی زودرس (PVC) که از اتاقک‌های پایینی قلب و یا انقباضات دهلیزی زودرس (PAC) از اتاق‌های فوقانی می‌آیند، طبقه‌بندی می‌شوند.

رکوردهایی که دارای تعداد بازدیدهای اضافی بودند و برخی رکوردها که قضاوتی در مورد آنها مشاهده نشد، توسط دو متخصص بررسی شدند تا از صحت طبقه بندی اطمینان حاصل شود. محققان ابتدا داده‌های 54016 شرکت‌کننده در پروژه Biobank UK با میانگین سنی 58 سال را بررسی کردند که سلامت آنها به طور متوسط ​​11.5 سال پس از ثبت نوار قلب بررسی شد. آنها سپس گروه دوم 29324 شرکت کننده با میانگین سنی 64 سال را که به مدت 3.5 سال تحت نظر بودند، بررسی کردند.

پس از تنظیم برای عوامل بالقوه مخدوش کننده مانند سن و مصرف دارو، محققان دریافتند که ضربان اضافی که از حفره های پایینی قلب می آید با افزایش دو برابری در نارسایی قلبی بعدی همراه است، در حالی که ضربان اضافی از اتاق های فوقانی. دهلیز) با افزایش دو برابری در بروز فیبریلاسیون دهلیزی همراه بود.