تکنولوژی

نیکول مان می گوید که افتخار می کند که اولین زن هندی در فضا است

نیکول اوناپو مان نه سال طولانی منتظر فرصتی برای رفتن به فضا بوده است.

نیکول اوناپو مان نه سال طولانی منتظر فرصتی برای رفتن به فضا بوده است. و اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این انتظار در 3 اکتبر به پایان می رسد، زمانی که او ماموریت Crew-5 ناسا را ​​به ایستگاه فضایی بین المللی هدایت می کند. مان روز جمعه به رویترز گفت: «این سفر طولانی بود، اما ارزشش را داشت.

مان اولین زن هندی در فضا خواهد بود. اولین هندی در فضا جان هرینگتون در سال 2002 بود.

مان گفت: “من احساس غرور می کنم.” مهم است که تنوع خود را جشن بگیریم و واقعاً آن را به ویژه به نسل جوان منتقل کنیم.»

مان، یکی از اعضای وایلاکی از قبایل سرخپوستان راند ولی در شمال کالیفرنیا، می‌گوید که ماموریت آتی او باعث ایجاد هیجان در جامعه او شده است.

او گفت: «من فکر می‌کنم این واقعاً مخاطبی است که ما اغلب نمی‌توانیم به آنها دسترسی پیدا کنیم.

با سفرش به فضا چند هفته دیگر، مان می‌گوید که چند سوغاتی به مدار می‌برد تا او را به یاد خانه بیاورد، از جمله یک «گیرنده رویا»، یک طلسم محافظ سنتی بومیان آمریکا.

مان، سرهنگ تفنگداران دریایی با مدرک کارشناسی ارشد در مهندسی مکانیک، در سال 2013 توسط ناسا استخدام شد و دو سال بعد آموزش نامزدها را به پایان رساند.

خلبان سابق جنگنده، که در ماموریت های جنگی ایالات متحده در عراق و افغانستان خدمت می کرد، اکنون سرپرستی یک خدمه بین المللی را بر عهده دارد که شامل جاش کاسادا، فضانورد ناسا، کویچی واکاتای ژاپنی و آنا کیکینا، فضانورد روسی است.

مطلب پیشنهادی:  این سیارک ترسناک با پهنای 150 فوت که به تازگی توسط زمین چرخیده است. ناسا می گوید 4 سیارک دیگر در راه است

آنها قرار است از مرکز فضایی کندی در فلوریدا با فضاپیمای دراگون اسپیس ایکس پرتاب شوند و جایگزین Crew-4 از ایستگاه فضایی بین‌المللی شوند.

ماموریت Crew-5 پس از آغاز ماموریت برجسته ناسا آرتمیس، که روز دوشنبه به فضا پرتاب خواهد شد، خواهد بود.

سیستم پرتاب فضایی غول پیکر با کپسول خدمه بدون سرنشین Orion اولین گام به سوی هدف بازگشت انسان به ماه پس از نیم قرن وقفه است.

مان گفت که او و خدمه ISSش به آماده شدن برای موفقیت آینده آرتمیس کمک خواهند کرد.

او گفت: “کاری که ما در مدار پایین زمین انجام می دهیم نه تنها آموزش فضانوردان است، بلکه ارائه توسعه فنی و مفاهیم عملیاتی است که برای زندگی (با) حضور پایدار انسان در ماه و در نهایت رساندن ما به مریخ به آن نیاز داریم.” .

بنابراین من فقط امیدوارم که تمام دنیا دوشنبه را تماشا کنند.”

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا