پس از رهاسازی کامل این سیارک خطرناک، ناسا آخرین سیارک موجود در افق را ردیابی می کند

یک سیارک با فاصله بسیار نزدیک از کنار زمین عبور کرد، اما به نظر می رسید که توسط همه آژانس های فضایی از دست رفته است! ناسا فاش کرد که سیارک مورد بحث، سیارک 2023 NT1، در 13 جولای زمانی که به فاصله 60000 مایلی زمین، یعنی 4 برابر نزدیک‌تر از ماه، نزدیک‌ترین فاصله خود را به زمین داشت، انجام داد. این یک صخره کوچک نیز نبود، زیرا دانشمندان بعداً نشان دادند که عرض آن تقریباً 200 فوت است، تقریباً 4 برابر اندازه سیارک چلیابینسک که خسارات عظیمی در روسیه ایجاد کرد. این سنگ فضایی توسط رصدخانه آخرین هشدار زمینی سیارک (ATLAS) در آفریقای جنوبی در 15 جولای کشف شد.

ناسا همچنین جزئیات یک سیارک را فاش کرد که به زودی از فاصله نزدیک از سیاره عبور خواهد کرد. اما آیا تفاوتی ایجاد خواهد کرد؟ بخوانید تا متوجه شوید.

چه زمانی از زمین می گذرد؟

بر اساس داده‌های منتشر شده توسط ناسا CNEOS، سیارکی با نام سیارک 2023 OS با سرعتی سرسام‌آور به زمین نزدیک می‌شود و انتظار می‌رود امروز، 21 جولای، نزدیک‌ترین فاصله خود را به سیاره داشته باشد.

چقدر سریع پیش می رود و چقدر نزدیک می شود؟

این سنگ فضایی در حال حاضر با سرعت 38946 کیلومتر در ساعت به سمت زمین در حال حرکت است که چندین برابر سریعتر از موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM) است!

این سیارک تا 1.9 میلیون کیلومتری خواهد رسید، و اگرچه این فاصله ممکن است زیاد به نظر برسد، با توجه به بزرگی سیارک، تعداد نسبتاً کمی از فواصل نجومی است.

چقدر بزرگ است؟

ناسا تخمین می زند که عرض آن حدود 150 فوت است که با یک هواپیما قابل مقایسه است! همچنین مشخص شد که سیارک 2023 به گروه سیارک‌های آپولو نزدیک زمین تعلق دارد که صخره‌های فضایی با محورهای نیمه بزرگ‌تر از زمین هستند. نام این سیارک ها از سیارک غول پیکر آپولو در سال 1862 گرفته شده است که توسط ستاره شناس آلمانی کارل راینموث در دهه 1930 کشف شد.

فناوری ناسا برای رصد سیارک ها

برای شناسایی، رصد و مطالعه سیارک‌ها در فضا، ناسا چندین تلسکوپ فضایی و رصدخانه‌های زمینی دارد. اینها شامل تلسکوپ فضایی معروف هابل و تلسکوپ فضایی جدید جیمز وب است. علاوه بر این، فضاپیماهایی مانند Dawn، OSIRIS-REx و Hayabusa2 نیز در مطالعه این سنگ‌های فضایی باستانی کمک کرده‌اند. در حال حاضر 1,298,210 سیارک شناخته شده در فضا وجود دارد و اگرچه همه آنها خطرناک نیستند، برخی از آنها را می توان با برهمکنش با میدان گرانشی سیاره ای مانند مشتری از مدار خارج کرد و برای برخورد احتمالی به سمت زمین حرکت کرد.

بنابراین ضروری است که این سیارک ها به طور مداوم تحت نظر قرار گیرند تا ابهامات پیرامون نزدیک شدن آنها به حداقل برسد.