یک شعله خورشیدی قدرتمند کلاس M باعث خاموشی در اقیانوس اطلس شد! NOAA جزئیات را به اشتراک می گذارد
در هفته‌های اخیر، خورشید مقدار زیادی انرژی به شکل شراره‌های خورشیدی ساطع کرده است. در حالی که برخی از این شراره‌های منتشر شده توسط خورشید بی‌خطر به فضا می‌روند، برخی دیگر به زمین برخورد می‌کنند و منجر به طوفان‌های ژئومغناطیسی می‌شوند. طی چند روز گذشته، یک لکه خورشیدی ناپایدار به نام AR3335 به دلیل احتمال انتشار شعله های خطرناک خورشیدی باعث نگرانی شده است. برای کسانی که آشنایی ندارند، لکه خورشیدی ناحیه ای تاریک در سطح خورشید است که به دلیل فعالیت شدید مغناطیسی ظاهر می شود.
طبق گزارش SpaceWeather.com، این لکه خورشیدی ناپایدار AR3335 در 18 ژوئن منفجر شد. در نتیجه، یک شراره خورشیدی M2.5 تولید کرد. این گزارش می افزاید: «انفجار به اندازه کافی طول کشید تا CME از جو خورشید خارج شود، همانطور که توسط تاج نگاری های SOHO تأیید شده است.
چقدر قوی است؟ طبق گفته ناسا، شراره های خورشیدی بر اساس شدت آنها طبقه بندی می شوند و با استفاده از مقیاسی که با شراره های کلاس A شروع می شود، که کوچکترین و نزدیک به سطوح پس زمینه هستند. سپس از طریق درجه های B، C، M و X پیشرفت می کند و هر درجه بعدی افزایش 10 برابری در استحکام را نشان می دهد. بنابراین، فوران کلاس X ده برابر قوی تر از فوران کلاس M و صد برابر شدیدتر از فوران کلاس C است.
تاثیر شعله های خورشیدی بر روی زمین
طبق گزارش SpaceWeather.com، این شعله خورشیدی قدرتمند M2.5 همچنین باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در اقیانوس اطلس شد. پیش‌بینی‌های NOAA همچنین تأیید کرد که گرفتگی‌های رادیویی در 24 سال گذشته به سطح R1 رسیده‌اند، که بزرگترین آن در 18 ژوئن 2023 رخ داده است. در سه روز آینده، احتمال خسوف‌های رادیویی R1-R2 (جزئی-متوسط) و خسوف جزئی وجود دارد. احتمال قطع R3 (قوی) یا بزرگتر. با این حال، تحلیلگران NOAA در حال حاضر در حال مدل‌سازی پرتاب جرم تاجی (CME) هستند تا مشخص کنند که آیا یک جزء محدود به زمین دارد یا خیر.
تکنیکی برای تشخیص شراره های خورشیدی
عملیات مشترک بین ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) ماهواره عملیاتی محیطی زمین سکونتی-16 (GOES-16) را کنترل می کند. این ماهواره در عملکردهای مختلفی از جمله رصد، تصویربرداری خورشیدی و اندازه گیری محیط فضا نقش اساسی دارد. علاوه بر GOES-16، ناسا از چندین فضاپیمای دیگر که برای رصد خورشید طراحی شده اند، استفاده می کند، از جمله SOHO، ACE، IRIS، WIND، Hinode، رصدخانه دینامیک خورشیدی، و STEREO.
