برای اولین بار تلسکوپ فضایی جیمز وب دمای یک سیاره فراخورشیدی سنگی را اندازه گیری کرد

به گفته محققان، تلسکوپ فضایی جیمز وب برای اولین بار دمای یک سیاره فراخورشیدی سنگی را اندازه گیری کرد و دریافت که “پسرعموی” زمین به احتمال زیاد جو ندارد.

هنگامی که منظومه تراپیست-1 در سال 2017 کشف شد، ستاره شناسان از این چشم انداز هیجان زده شدند که برخی از هفت سیاره سنگی آن – که تقریباً از نظر اندازه و جرم شبیه زمین هستند – می توانند قابل سکونت باشند.

این سیارات در فاصله 40 سال نوری از زمین، بسیار نزدیکتر از سیارات صخره ای منظومه شمسی به ستاره کوتوله قرمز فوق سرد خود می چرخند. اما ستاره آنها انرژی بسیار کمتری نسبت به خورشید ما ساطع می کند.

این سیستم به یک هدف آشکار برای نگاه نافذ تلسکوپ وب تبدیل شده است، که از زمان انتشار اولین مشاهدات خود در جولای گذشته، انبوهی از اکتشافات علمی را به راه انداخته است.

ستاره شناسان بر روی Trappist-1b، نزدیک ترین سیاره به کوتوله قرمز تمرکز کردند، زیرا ساده ترین سیاره برای شناسایی بود.

ابزار مادون قرمز میانی Webb (MIRI) تغییر در روشنایی را با حرکت سیاره پشت ستاره خود اندازه گیری می کند که به عنوان خسوف ثانویه شناخته می شود.

السا دوکروت، یکی از نویسندگان مطالعه جدیدی که در مجله نیچر منتشر شده است، به خبرگزاری فرانسه گفت: درست قبل از ناپدید شدن در پشت ستاره، این سیاره بیشترین نور را ساطع می کند زیرا تقریباً به طور کامل سمت “روز” خود را نشان می دهد.

با کم کردن روشنایی ستاره، محققان محاسبه می کنند که سیاره چقدر نور مادون قرمز ساطع می کند.

ناسا در بیانیه ای اعلام کرد، بنابراین، ابزار MIRI توانست به عنوان یک “دما سنج غیر لمسی غول پیکر” عمل کند.

– “ایده آل برای پخت پیتزا” –

ناسا افزود که دمای روز سیاره 230 درجه سانتیگراد (450 فارنهایت) است – “تقریبا برای پخت پیتزا عالی است.”

کمیسیون انرژی اتمی فرانسه (CEA) گفت که گرما در این “عموزاده” زمین توزیع نمی شود، نقشی که معمولاً توسط جو انجام می شود.

دوکروت، اخترفیزیکدان در CEA گفت، بنابراین دانشمندان به این نتیجه رسیدند که Trappist-1b “جو کمی دارد یا اصلاً وجود ندارد.” او تاکید کرد که طول موج های دیگر برای تایید نتیجه باید تجزیه و تحلیل شوند.

او افزود، اما مطمئن بود که اتمسفر حاوی دی اکسید کربن نیست، زیرا این مقداری از نور را جذب می کند.

داکروت گفت، تلسکوپ فضایی اسپیتزر علیرغم مشاهده 28 گرفت ثانویه قادر به رد وجود جو در Trappist-1b نبود.

جیمز وب آن را در ماه گرفتگی دید!

او افزود که توانایی تجزیه و تحلیل اتمسفر بالقوه چنین سیارات فراخورشیدی سنگی، “عصر جدیدی” را در مطالعه سیارات خارج از منظومه شمسی باز می کند.

Trappist-1b قبلاً غیرقابل سکونت شناخته شده بود زیرا به ستاره خود بسیار نزدیک است.

اما اعتقاد بر این است که Trappist-1e، Trappist-1f و Trappist-1g در منطقه ای هستند که “منطقه موهای طلایی” نامیده می شود.

سیارات در این منطقه دارای دمای متوسطی هستند که می تواند آب مایع را پشتیبانی کند – که برای زندگی در همه جا حیاتی است.