منطقه گرگ و میش! ناسا در حال تعقیب سیارک های خطرناک پنهان شده در این فضای خیره کننده است. بسیاری از قاتلان شهری را پیدا می کند

دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا آسمان را با تلسکوپ تماشا می‌کند و پروازهای آتی سیارک‌ها و دیگر اجرام فضایی را زیر نظر دارد. اما با وجود این نظارت مستمر، برخی از سیارک‌های بالقوه خطرناک وجود دارند که پنهان می‌مانند. دلیل؟ آنها به دلیل تابش نور خورشید پنهان می مانند. تلسکوپ های ناسا توسط خورشید کور شده اند و بنابراین نمی توانند این سیارک های خطرناک را شناسایی کنند. بنابراین، آنها سعی کردند آنها را به منطقه گرگ و میش تعقیب کنند. آنها ممکن است خطرناک به نظر برسند، اما ستاره شناس اسکات شپرد از موسسه علوم کارنگی در واشنگتن پیشنهاد می کند که سیارک هایی که بین زمین و خورشید در کمین هستند می توانند به دانشمندان کمک کنند تا تاریخچه منظومه شمسی را روشن کنند. شپرد توضیح داد که این سیارک ها شناسایی نمی شوند زیرا تلسکوپ ها تمایل دارند از سیاره ما دور نگاه کنند تا بتوانند از تابش خیره کننده خورشید جلوگیری کنند. اما مطالعات جدید که به سمت دیگر نگاه می‌کنند، NEO‌های بیشتری را پیدا می‌کنند و برخی از آنها سیارک‌هایی هستند که قبلاً دیده نشده‌اند.

شپرد در ستونی در جدیدترین مجله ساینس نوشت: «بررسی‌های تلسکوپ جدید با درخشش خورشید مبارزه می‌کنند و در هنگام گرگ و میش به دنبال سیارک‌هایی به سمت خورشید می‌گردند». طبق گزارش‌ها، این اکتشافات شامل اولین سیارک با مدار داخلی زهره به نام Aylochaxnim 2020 AV2 و همچنین سیارک 2021 PH27 با کوتاه‌ترین دوره مداری شناخته شده به دور خورشید است. برخی از آنها “قاتلان شهر”، سیارک ها هستند. آنها به اندازه ای بزرگ هستند که زمین را به طور جدی تحت تأثیر قرار دهند.

شپرد در حال انجام بررسی گرگ و میش با استفاده از دوربین انرژی تاریک (DECam) روی تلسکوپ 4 متری ویکتور ام. بلانکو در رصدخانه بین آمریکایی Cerro Tololo (CTIO) در شیلی است تا دنیایی از سیارک‌هایی را که قبلا پنهان شده بود مشاهده کند. درخشش خورشیدی

بر اساس این گزارش، مدل‌ها و مطالعات نشان می‌دهند که بیش از 90 درصد از اجرام «قاتل سیاره» (NEO) نزدیک زمین شناسایی شده‌اند، اما تنها حدود نیمی از NEO‌های «قاتل شهر» (آنهایی که بزرگ‌تر از 460 فوت یا 140 متر) معلوم است و بقیه نیست.

شپرد افزود: «دیگران یا نزدیک به خورشید وجود خواهند داشت که رصد آنها بسیار دشوار است، یا در مدارهایی که به زمین مرتبط هستند، که یافتن آنها را با بررسی عادی دشوار می کند.» سیارک های یافت شده در شعله های خورشیدی بر اساس موقعیت آنها در منظومه شمسی دسته بندی می شوند.